Otobüsler bu kadar bakımsız olduğu halde otobüs sorumlularına ses çıkaran yok.
Gazetemiz günlerden beri belediye otobüslerinin perişanlığını yazdı çizdi…
Otobüslerin pisliğini yazdı, bakımsızlığını yazdı, arızalarını, camların kırıklarını yazdı. Ne var ki yazılanların pek yerini almadığı görülüyor. Otobüsler yine bakımsız, pis, özellikle kenar mahallelere çalışanların kağnı arabasından pek farkları yok.
Önceki akşam 18 numaralı otobüse binenler bunun en kötü örneklerini gördüler. Otobüs işletmesi görevlilerinin, yetkililerinin nasıl bir görev anlayışı ve nasıl bir sorumluluk duygusu içinde olduğunu anladılar. Otobüs şoförlerden taraf üçüncü koltuk minderinin arkalığı yere düşmüştü. Binenler arkalığı dayayıp oturdular. Otobüsün içi toz toprak içinde sanki harman yeri…
Çünkü arka cam kırıktı. Rüzgâr fazla olduğundan yerdeki tozu kiri olduğu gibi kırık camdan otobüsün içine doldurmuştu.
Hele tavan görülmeye değerdi. Belki aylardan beri tavana hiç el değmemişti. Tavan bir parmak kir içinde ve simsiyahtı. Otobüse binenler parmaklarıyla kirli tavana, buğulanmış cama yapılan gibi yazılar yazmışlardı. Bu yazıları birlikte okuyalım: “rezil otobüs, müdüre dikiz, koska Cemal, ali gırgır”
İnsanın inanası gelmiyor ama gerçek…
Otobüsün tavanı o derece kirlenmiştir ki bu yazılar parmakla yazılmıştı ve böylece okunuyordu. Öteki otobüsler de bundan farklı değil. Teknik bir hizmetin böylesine hafife alınıp rezil edildiği acaba nerede görülmüştür?
Öyle sanıyoruz ki otobüsler hakkındaki yazılan yazıları sayın belediye başkanımız görmemektedir ya da kendisine gösterilmemektedir.
Mesleği ile ilgili olmadığı halde bir otobüsün nasıl bakımlı olması gerektiğini mutlaka bilir.
RSS