Dolmuşçular üzerinden marketlere…

Bayram günü ne yaparsınız? Hele de benim gibiler… Yaşlanmışsınız ama sizden büyükler/yaşlılar varsa onları ziyaret etmek gerekir herhalde.  Öyle yaptık eşimle…  Dolmuşa bindik,  4 km uzaklıktaki Beşikdüzü ilçesindeki yakınlarımıza/büyüklerimize gidiyoruz. Dolmuş ücretini şoföre uzattım.  “- Abi bugün bedava…” demesin mi? “- Hayırdır, niçin?” diye sordum.  Vakfıkebir-Beşikdüzü Dolmuşçular  Kooperatifi olarak bayram nedeniyle yolculardan bir gün ücret almama kararı adlılarını söyledi şoför arkadaş. Tabii ki teşekkür ettim.

Dolmuşçu esnafının bir günlük gelirini feda edip böylesi bir jestte bulunmalarını  ve de bunu bir bayram gününde uygulamalarını  unuttuğumuz “ toplumsal yardımlaşma heyecanı”mızın henüz sönmediğinin işareti olarak görebiliriz. Vakfıkebir-Beşikdüzü ilçeleri arasında dolmuşçuluk yapan arkadaşlarımızı yürekten alkışlıyorum. Biliyorum bu örnek davranış çeşitli esnaf gruplarınca da önemsenip farklı şekilde uygulanmaya konulacak… Çünkübunu geçmişte pek çok örneğini her iki ilçe halkı başarı ile uyguladılar.

Geçmişi anımsarsak;  1940’lı yıllarda Vakfıkebir halkı ortaokulu okuyacak çocukları için ilçede “Özel Ortaokul” açma başarısını gösterdiler. Hem o tarihlerde Karadeniz kıyılarında hiçbir il ve ilçede özel ortaokul açılmamışken/yokken…

1960’lı yıllarda ise bir başka eğitim kurumu yine halkın elele/gönül-gönüle oluşu ile  ilçeye kazandırıldı. Vakfıkebirliler bu kez ilçe merkezinde  “Özel Lise” açıp çocuklarının eğitimi hizmetine tahsis ettiler.

Sadece eğitim alanında değil tabii ki… Örneğin, ilçede üretilen sütün değerlendirilmesi/işlenmesi konusunda Karadeniz Bölgesindeki dış ülke işçilerini bir çatı altında toplama başarısı gösteren genç girişimci/müteşebbis Osman Eyüboğlu ilçeye KETAŞ  süt ürünleri fabrikasını kazandırması…

Vakfıkebir’in yetiştirdiği değerli işadamı Ömer Nakkaş doğduğu köyde – o zamanki adıyla- Ticaret Lisesi binası yaptırıp Milli Eğitim Bakanlığına armağan etmesi…  Diş Doktoru Erol Ulusoy’un da doğduğu köye ortaokul açılsın diye hizmet binası yaptırıp Milli Eğitime devretmesi.

Kaymakam, Belediye Başkanı ve Müftünün  elele  verip nice başarılara imza attıklarını yazmaya  bu sütun yetmez, inanınız.

Diyeceğim o ki,dolmuşçu arkadaşların bu son davranışı  diğer mesleklerce de, örnek alınıp kutlanılması ve değerlendirilmesi gereken bir güzel olay oldu. Dilerim bu davranış karşılıksız kalmaz, Vakfıkebir ve Beşikdüzü Şoförler Odası, Sürücü Kursu yöneticileri  bu arkadaşlarımızı kutlayıp ödüllendirirler. Dolmuşçu arkadaşlarımızın bu davranışı gerçekten önemsenecek ve örnek alınacak güzellikler taşıyor. Umarım, diğer meslek kuruluşları kendilerine bağlı esnafın bu son örnekteki gibi neler yapabileceklerini aralarında görüşür ve karar alırlar. Örneğin, fırıncı esnafı her gün iki-üç somun ekmeğini fakir/muhtaçlık belgesi olan ailelere armağan edebilir. Marketler aylık kumanya paketleri yapar, belirlenen fakir ailelere teşhir etmeden gönderebilir.

Bir şeyin daha uygulanmaya konulmasını çok istiyorum. Özellikle marketlerde belirlenecek bir rakam ve üzerindeki alış-verişlerde alıcıya beğeneceği  YEREL GAZETE’lerden biri armağan verilse zarar mı edilir. Nihayetinde 50 ya da 75 kuruş, bilemediniz  1 lira… Böyle bir uygulama hem kültürel bir etkinlik, hem yerel gazete okuma alışkanlığı yaratma açısından örnek bir başlangıç olacak…

Kişisel olarak böyle bir uygulamayı  marketlerden alış-veriş yapanların hak ettiğine inanıyorum. Bir şeye daha inanıyorum, market yönetimlerinin bu çağrımı  “es geçmeyecek”lerini ve beni bilgilendireceklerini  umuyorum.