Of Belediyemiz ve Ziya Ramoğlu’na vefa…

Sanatçıları hep göçmen kuşlara benzetirim. Sanatı soluklamak/yaşamak için uygun iklim ararlar hep… Toplum ortasında yalnız olsalar da bundan yakınmaz, bildikleri ritmik sanatsal kanat çırpışlarıyla yaşamlarını yarınlara taşımayı bilirler. Kendi özgür dünyalarının sınırlarını genişletip sanatsal ifade güçlerini diri/canlı tutmanın peşinde koşar dururlar.

Her sanat dalında olduğu gibi karikatürde de dünden bugüne eserleriyle alkış alıp iz bırakmış sanatçılarımız var. Osmanlı döneminin sansürcü ortamında kendilerini ifadede zorlanan mizahi çizgi sanatçılarımız/karikatürcülerimiz Cumhuriyet’in  daha özgür sanat soluma ortamında çizgilerini dünyaya sunup beğeni yanında başarı kazandılar. “1950 Kuşağı karikatüristler”imizin  bir “ekol” olarak mizah dünyamızı zenginleştirmesi bu açıdan övgü dolu bir dönemdir mizahımız adına…

Çok değerli çizer arkadaşım Rahmetli Ziya Ramoğlu’nu  “1950 kuşağı”nın/ekolünün bir sanatçısı saymışımdır, kabul etmişimdir hep… Çünkü Ziya da o dönemde karikatür çizen bir sanatçı idi. O’nun şansızlığı 1950’li yılların bir bölümünü Babıali’den, “Basın Dünyası”ndan uzakta Trabzon’da yaşaması oldu. Ama daha sonra İstanbul’a giderek sanat çevreleriyle olan ilişkileri, beraberliği O’nun sanatsal anlamda atılım yaşadığı yıllardı. Takdir toplayıp, alkış aldığı dönem başlamış oldu böylece…

Ziya Ramoğlu’nun daha sonraları kimi nedenlerle Trabzon’a dönüp Of ilçesinden dünyaya bir pencere açıp karikatürlerini sunması karikatür tarihimizde bir ilk olduğu kadar, dünyaca alkış alan bir olay oldu. Bu dönemde ABD’deki bir karikatür ajansıyla anlaşıp karikatürlerini o günlerin ortamında mektupla ajansa iletiyor, eserleri dünyanın ünlü gazetelerinde yayımlanıyordu.

Ziya Ramoğlu çok yönlü bir sanatçımızdı. O’nu böylesi dar alanlarda anlatmak elbette olası değil. Sağlığında mizah dünyamızdan aldığı alkışlar nedense hep alkışlayan çevrelerde kaldı. O’nun, suyundan, havasından, nimetlerinden yararlandığı Trabzon toprağına/insanına olan vefa borcunu fazlasıyla ödemesine karşın  -maalesef- karşılığını göremedi sağlığında… Sağolsun, Ankara’da Trabzonlular Vakfı’nın değerli Başkanı Bilgin Akgül’ün destekleriyle Ziya Ramoğlu için çizer arkadaşlar Adnan Taç ve Bülent Sümer güzel bir kitap hazırlayıp O’nun anısını kalıcılık kattılar.

                                                                      ***

Ekim ayında açacağım karikatür sergisi için Belçika’daydım.  Sergi açmış olmamın keyfini yaşarken Rahmetli Ziya Ramoğlu’nun en küçük oğlu sevgili Adnan’dan  “-Hikmet Amca, babam için Of Belediyesi  Ressam Ziya Ramoğlu Kültür ve Sanatevi  inşa ettirdi. Açılış var , sizi de görmek istiyoruz” davetini aldım.  Durumumu anlattım, çok mutlu olduğumu ifade ettim. Hemen bir yazı yazacağımı söyledim ama, Brüksel’de yaşadığım sağlık sorunu buna izin vermedi. Kısmet bugüne imiş.

Önceleyin  Tranzon Büyükşehir Belediyesi’nin   -yapamadığı-  görevi en güzel bir şekilde değerlendiren Of Belediyemizin Sayın Başkanı  Salim S. Sarıalioğlu’nu  ve Meclis üyelerini yürekten selamlıyor, ayakta alkışlıyorum.  Keşke her belediye kendi topluluğundan yetişen değerlere bu vefayı gösterebilse…

Ziya Ramoğlu doğduğu/yaşadığı ilçesi Of’u dünya düzeyinde yaptığı sanatla örnek bir şekilde tanıtmış bir sanatçımız olması nedeniyle böyle bir taltife layık görülmesi umarım diğer kurum ve kuruluşlara örnek olur.

Keşke Ziya Ramoğlu’na sağlığında bu vefalılığı/hakbilirliği yapıp, mutluluğunu yaşatabilseydik…Yine de rahat uyu, Allah’ın Rahmeti seninle olsun Ziya kardeşim.