Fakirlik neden var

Bir gün Sufi Üstadı öğrencileri ile beraber yürüyordu. Hava sıcak ve bunaltıcı idi.
Şehrin sokaklarında epey yürümüş ve yorulmuşlardı.
Boş bir arsada kocaman bir ağaç vardı. Üstat ve öğrencileri ağacın gölgesine oturdular.
Yan bahçede üç çocuk yemek yiyordu. Anneleri bir kaba yemek koymuş ve ellerine de bir kaşık vermişti. Yemeği sıra ile yiyorlardı. Büyük kardeş eline kaşığı alınca, dört beş defa ağzına yemeği götürüyordu.
Diğer kardeşlerine kaşığı vermek istemiyordu. Ortanca kardeş bir kendisi yiyor, bir de küçük kardeşine veriyordu.

Bu durumu gören üstat öğrencilerine “Büyük çocuğun hali aç gözlülük” dedi. “Aç gözlülük bütün kötülüklerin anasıdır. Nefis hep aç gözlüdür. Kaşığı ele geçirince hep kendini düşünüyor. Orta kardeş adil davranıyor.
Hem kendi hem kardeşi yiyor. Küçük çocuk ise çaresiz ve fakir insanları temsil ediyor.”
Açgözlü bir ağaç göremezsin.

Hiçbir kuş istifçilik ya da karaborsacılık yapmaz.
Fakirlik koşullar yetersiz olduğu için ortaya çıkmıyor.
Fakirlik, yoksulluk, kaynakların aç gözlü insanlar tarafından biriktirilmesinden, istiflenmesinden ortaya çıkıyor.

Şimdi bütün kuşların istifçilik yaptıklarını düşünelim. Amerikalı kuşlar istiflese onlar zengin kuş olacaklar.
O zaman Asya kuşları fakir ve gariban olacak.
Amerika neden zengindir? Amerika dünya kaynaklarını en çok istifleyen ülkedir de ondan zengindir.
Bütün leylekler aynıdır. Biri diğerinden daha zengin ya da fakir değildir. Fakirliğin en önemli sebeplerinden birisi bazı insanların kaynakları ele geçirip istiflemesidir.

İstifçilik bizim içimizde var. Sonra lazım olur diye yağları bedenimiz istifliyor. Cimri insanlar her şeyi istifler.