Şeytandan nefret et
Ünlü bir mistik kutsal kitabındaki bir bölümü silmiş. Kutsal kitabın o bölümünde “Şeytandan nefret et” cümlesi yazıyormuş.
Bu mistiğin bir de çok sevdiği öğrencisi varmış.
Öğrenci bir gün kutsal kitabı okurken “Şeytandan nefret et” bölümünün silindiğini görmüş. Ve gelmiş mistiğin yanına “Üstadım kutsal kitapta değişiklik yapılmayacağını benden daha iyi biliyorsun. Neden böyle bir değişiklik yaptın?” diye sormuş. Çünkü hiçbir kutsal kitapta değişiklik yapılamaz.
Hiçbir din mensubu bunu hoş karşılamaz. Mistik “Ben yapmak zorunda kaldım” demiş. “Peki, neden yaptın üstadım? Bu hareketinle kutsal kitaba saygısızlık etmiş oluyorsun” demiş öğrenci.
Üstat “Bu cümleyi okuyunca çok büyük bir sorunla karşılaştım” demiş.
“Kutsal kitapta ‘Şeytandan nefret et’ yazıyordu ama içime odaklandığımda, derinlere daldığımda içimde nefret adına bir şey bulamadım.
İçimde nefretin zerresi bile yoktu. İçimde nefret olmadan karşıma şeytan bile çıksa ondan nasıl nefret edebilirim?
Birisinden nefret etmem için içimde nefret olması gerekir. İnsan içindekini verir. Bende olmayan şeyi nasıl verebilirim?
Benim içimde sadece sevgi var. Şeytan da karşıma gelse sadece onu sevebilirim, ben sadece sevebilirim”.
Büyük alim Bediüzzaman “Düşmanlık etmek istersen, kalbindeki, içindeki düşmanlık duygusuna, hissine düşmanlık et. Sana zarar veren egona, hevâ-i nefsine düşmanlık et” diyor. Nefret etmek istiyorsan içindeki nefret duygusuna nefret et. Ama önce kendi içine odaklan.
İçindeki sana ve çevrene zarar veren hislere, duygulara düşmanlık et. İçindeki düşmanlık hissini, nefreti, öfkeyi besleyen büyüten sensin. İçindeki kin ve nefret duyguları gitse sadece sevgi ve muhabbet beslersin. İstesen de nefret edemezsin. Nefretsiz, kinsiz, öfkesiz bir dünyaya çok ihtiyacımız var.
Kendinden nefret eden milyonlarca insan var. Kendini sevmeyen kimi sevebilir ki? Bazıları içindeki sevgi ve merhamet duygularını öldürüyor. Sevgi, muhabbet, aşk, merhamet ruhun gıdasıdır. Kin, nefret, düşmanlık öfke ise ruhun zehridir.
RSS