Kendin ol

Çok fakir bir adam varmış. Adı Magid imiş. Kendi halinde bir insanmış. Kimse onun hakkında yeterli bilgiye sahip değilmiş. Hz. Musa’nın inananıymış. Gerçek dindar bir insanmış. O her şeye sevgi ile yaklaşırmış. Kendini varoluşun akışına bırakmış. Magid tam bir gönül insanı olarak yaşamış.

Her fani gibi o da yaşlanmış ve ölüm döşeğine uzanmış. Artık dünyadan göçme vakti gelmiş. Ölüm meleğinin gelmesini beklerken yanında bulunanlardan birisi “Magid Allah’a, seni Musa gibi yapması için dua ettin mi?” demiş.

Magid gözlerini yavaşça aralamış ve “Ben ölmek üzereyim” demiş. “Bana böyle şeyler söyleme. Allah bana ‘Magid neden Musa olmadın?’ diye sormayacak. O bana ‘Neden gerçek Magid olmadın?’ diye soracak”.

İşte insanların en büyük yanılgılarından birisi budur. Başkası olmak… Bir Hıristiyan İsa olmak ister. Çünkü İsa olunmayacağını bilmez. İsa bir defa geldi, yaşadı ve gitti.

Kimse Mevlana olamaz.

Başkasına özenen, başkası gibi olmaya çalışan insan sahte kendilik sahibidir.Bir insan için en önemli şey kendi olmaktır. Eğer gülsen, gül olarak kal. Ama en güzel gül sen ol.

Eğer elmaysan elma olarak kal. Ama en lezzetli elma sen ol.

Son yıllarda karpuz kabağa aşılanıyor. Kabak aşılı karpuzlar hiçbir zaman gerçek karpuzun yerini tutmuyor. Çocuğunu yetiştirirken sana düşen görev onun gerçek kendiliğini bulmasını sağlamaktır. Bırak çocuğun kendi olsun. “Dedene çekmişsin, halana benziyorsun” deme.

Her insan, kendi doğallığı ile çiçek açmalı, kendi kokusunu çevreye salmalı.

Yunus özeldir, kendidir, farklıdır. Yunus hiçbir zaman Ahmet Yesevi olmaya çalışmadı.

Şems, Mevlana olmaya çalışmadı. Şems kendi olduğu için güzeldi.

Kendin ol, kendini keşfet, kendini bul. En büyük zafer budur.