BU DÜNYADAN STEVE ESTEPHANİAN GEÇTİ (9)

-Peki keyif verici yiyecekler veya bitkiler hakkında bir şey biliyor musun? Mesela enfiye çiğnerler filan.

Ben hatırlıyorum bizim evde onu yapmıyorlardı. Biliyorum enfiye tabakası vardı ve enfiye çekiyorlardı. Burunlarına çekip bir de hapşu ediyorlardı.

Başka birşey var, istersen onu recorda alma!.. Zırnığın ne olduğunu biliyor musun? Deri terbiyesi için kullanılan birşey.. Zırnık, tüy döker. Kadınlar hamama giderken alırlar. Tüyün üzerine sürdüklerinde asittir zannedersem, tüyden kurtulurlar. Onu birisine söylemesi ayıptır. Kadınların onu çok gizli almaları lazımdır. Dericilikte de kullanılıyor.

-Yiyecekten biraz çıkacağım. Babanız terziydi.. Bir sanatı diğerine öğretirken bir kıskançlık olabilir mi?

Hiçbir zaman için! Öğretirler yani.. Ve bütün yanımızda çalışanlar karışık insanlardı. Alevi, Türk, Ermeni hatta sunni Ali isminde bir kalfamız vardı, muhakkak namaz zamanında dükkanın içerisinde namaz kılmak isterdi. Biz de derdik ki, “yahu cami şurada git orada namaz kıl gel.” Biz de birşey söyleyemezdik.

-Evlerde daha çok kimler yemek pişirirdi?

Annem evde yemek pişirirdi. Amcamın karısı da yemek pişirirdi bazen. Amcam da pişirirdi, çok iyi pişirirdi. Amcamın ismi Takvor, benim ismim.. Çanakkale’den geldikleri için çok iyi balık pişirirlerdi. Mürekkep balığı mesela. Biliyor musun nedir? Mürekkep balığı dolmasını yapardı. O çok lezzetli olur. Ama çok kokardı, biz kaçardık evden. Bazen dışarı, bahçeye korduk mangalı ki orada koku çıkmasın diye.

-Balık İskenderun’dan mı gelirdi?

Evet. O balığı biz tuzlardık. Tenekenin içerisine, bir tuz, bir balık.. Sonra bir tarafa korduk ki suları aksın. Balık çok kullanırdık, yerdik.

-O teneke olayı kış için mi?

Evet uzun zaman için. Lâkerda yani evet, salatalarda da kullanırlardı onu.  Özel bir adı var mı onun? Sardel.. Haa bir de karabalık yerdik, Amik gölünden çıkardı. Şimdi kurumuş zannedersem.

-Evet, kurudu.

O gölden büyük büyük balıklar çıkardı. Karabalık, cat fish diyorlar burada ona. Annem onu alır, keserdi. Kestikten sonra onu limon kabuklarıyla, tuz, acı kırmızıbiber, kimyon ve sarımsakla terbiye yapardı. Kapatırdı, kordu bir tarafa. İkinci gün onu una bulardı ondan sonra pişirirdi. Yağın içerisindeki kalanları da üzerine geçirirdi, çok lezzetli olurdu.

-Derin yağda kızartıyor değil mi? O ne kadar terbiyede kalıyordu, hatırlıyor musun?

5-6 saat kalıyordu. Hatta bugün yaparsa yarın yiyorduk.

-Peki annen iyi yemek yapıyor, amcan da iyi yemek yapıyor. Kimden öğrenmişler?

Annemi, küçük yaşta babam amcam kurtarmış, almış çocuk olarak mektebe yollamış. Ondan sonra da 14 yaşında evlendirmiş Adana’da. Ve o yemek pişirmesini falan bilmiyormuş. Orada yavaş yavaş Adanalılardan öğrenmiş, İskenderun’a gelmiş, komşularından öğrenmiş. Ondan sonra amcamın karısından öğrenmiş. Annem yemek pişirmeyi çok iyi bilirdi ve her memleketin yemeklerini yapardı. Çünkü o kadar insanlarla temas olmuştu.

-Amcan nereden öğrenmiş?

Amcamın da çok hevesi var yemek pişirmeye. Ben de aynı ailem gibiyim, çok severim yemek pişirmeyi.

-Peki, annenin annesi öldüğü için mi öğrenememiş yemek pişirmesini?

Evet, Annem 8 yaşındayken annesi ölmüş.

-Teşekkür ederim Steve.