Belediyelere çağrı

Toplum olarak, empati yeteneğimiz pek gelişmedi. Zira göçebe toplum alt yapısı ve azgelişmişlik bencil, ben merkezli bir toplumun temelini oluşturuyor.

Eğer, empati yeteneğimiz gelişmiş olabilse, çok daha sağlıklı bir toplum olabilirdik.

Empatiye nereden geldi?

Son günlerde, çocukların iyi beslenememesi ile ilgili haberlere fazlaca takılıyorum ve içim sızlıyor.

Düşünsenize! Canınızı göz kırpmadan vereceğiniz çocuklarınız, okula aç karnına gidip geliyor.

Et yok, yumurta yok, süt yok, muz yok, elma yok, çikolata yok!

Ekmek ağırlıklı, bulgurlu simitli bir beslenme.

5 yaş altındaki çocuklarımızın yüzde 15’i bodurmuş.

Uzmanlar, bodurluğu “kronik beslenme bozukluğunun önemli bir göstergesi” diye tanımlıyor.

Peki iyi beslenemediği için, boyu uzamayan çocuğun beyni istenen gelişmeyi gösterebilir mi?

Elbette imkansız.

Anlayacağınız, katlanarak artmaya devam eden ekonomik sıkıntılar yüzünden zeka düzeyi gelişmemiş, kısa, kara, kuru nesillere doğru yol alıyoruz.

Mevcut durumda bile doğu ile batı arasındaki insan profili o kadar farklı ki!

Mesela uçakla batıya aktarmalı yolculuk ettiğimde dikkatimi çeker, mesela buradan Ankara’ya, İstanbul’a giden uçakta çoğunluk tıknaz ve şişmandır. Oradan İzmir ve Antalya uçağına bindiğinizde profil tamamen değişir. İnsanların boyu uzar, incelir, ten rengi açılır, şıklaşır birden bire.

İşte eğer okula giden çocuklarımızı bugünden itibaren iyi ve sağlıklı beslemeye başlayamazsak, önümüzdeki yıllarda bu durum daha da belirgin hale gelecek.

Buradan belediyelerimize seslenmek istiyorum. Acaba okul çağındaki çocuklarımızın en azından günlük protein ihtiyacını karşılayabilecek bir beslenme programı gündeme alınamaz mı?

Kendi çocuğunuzun beslenmesini düşünerek empati yapın lütfen!

İnanın bu yapacağınız yardım ve destek, dağıttığınız kırtasiye ve çantadan daha elzem ve hayati!!!