BU ÜLKEDE MÜCEVHER DEĞERİNDE ÖĞRETİM ÜYELERİ VAR

Kapadokya Üniversitesi Lisansüstü Eğitim, Öğretim ve Araştırma Enstitüsü’nden Dr. Öğr. Üyesi Ali Yüce’yi tanıma fırsatım oldu.

Eğitim ve öğretimin bu kadar kalitesizleştiği, akademisyenlerin intihallerinin skandal seviyeye ulaştığı, iki lafı bir araya getiremeyen, üstelik örümcek kafalı bir çok insanın üniversitelerin yönetimine ve sözde öğretimine çöktüğü bu dönemde inanın beni müthiş şaşırttı, kendisine hayran bıraktı.

Öğrencilerini derslerde “bir değer olduklarının farkında olduğunu” hissettirecek kadar ilgiyle dinleyen, dersi anlatırken, sabırla yeniden yeniden, öğrendiklerine inanana kadar anlatan müthiş bir insan. Ama tüm bunların ötesinde gerçekten kalıpların dışında.

Örneğin öğrenciyle müthiş bir empati kuruyor ve aynı çağdaş ülkelerdeki öğretim üyeleri gibi, öğrencinin “öğrenmeye yönelik çabası”nı önemsiyor. Soruyor, ilgiyle dinliyor. Dayatılan sınav formatlarının aksine sonsuz kanaat kullanmayı daha uygun buluyor, çünkü kendisine müthiş bir güveni var.
Motosu: Bilmeye Cesaret Et 'Sapere aude'

Yerel ve ulusal bilim dünyasına armağan ettiği kitapları, makaleleri, bildirileri var elbette, ama bence onu en değerli kılan; özlediğimiz, donanımlı, bilgili, anlayışlı ve çok disiplinli bir insan olması. Bilgi dağarcığındakileri en doğru yöntemlerle aktarması ve bunu yaparken asla stres yaratmadan, anlayışla ve büyük empatiyle öğrencisine değer vermesi… Ama saygı ile samimiyet arasındaki çizgiyi de çok net hissettiriyor.

Seçtiği yöntemi anlatırken inanılmaz mütevazı. Bana şöyle özetledi: “Empati kurmayan, katı olan, öğrencilerinden her şeyi ezberlemesini bekleyen, verdiği notlarla öğrencilerin umudunu kırıp hayalleriyle oynayan birisi olmanın olumlu bir yanını bunca zaman içinde görmedim...

Hayatımda iz bırakmış insanların ortak yanı egosuz, paylaşımcı, bilgilendirici, yapıcı, geri bildirimi zamanında yapmak gibi inanılmaz derecede önemli faktörlerin farkında olmalarıydı.

Amerikalı hocalarımın profesyonellikleri ve yaklaşımları bu anlayışımda büyük bir etkendir.

Çok, ama çok etkili insanlardı. Ancak, şu dağları ben yarattım demezlerdi

Oturup karşılıklı kahve içer, yemek yerdik.

Ama ben bunun evrensel bir uygulama olmasını tercih ediyor ve bekliyorum.

Ben sadece görevimi, “Acaba bir insanı kazanabilir miyiz?” diye yapmaya çalışıyorum.

Ancak yapamayacak olana da durumu bildiriyorum ki o kişi yapabileceği bir alanda hayatını kurmaya çalışsın.

Yeter ki bir insan istesin, ben 7/24 açığım.

Kalıpları kırmanın önemi tüm hücrelerine sinmiş. Amerikalılar bunu “Think out of the box.”  “Farklı düşün” şeklinde özetliyorlar.

Son nefese kadar da bu amaç devam edecek.

Everybody can learn. (Herkes öğrenebilir)

Never give up. (Asla vazgeçme)

Think out of the box. (Farklı düşün )

Annesi ve kendisi gibi öğretim üyesi olan eşi, “Kendini helak ediyorsun... Neden bu kadar kağıdı bir gece uyumadan okuyorsun?!” diye sorduklarındaki cevabı muhteşem:

“Yarın ne olacağını bilmiyorum.
1. Görevim gereği,

2. Biliyorum ki öğrenci merakla bekliyor... Kimi endişe ediyor, kimi merak ediyor...

Ben neden bekleteyim... Ötelemek yok...

Vize/quiz'lerini hiç bekletmeden okurum ve aynı gün içinde yayınlarım.

Amerikalılar’ın çok beğendiğim bir sözü ile bitireyim:

You can take the horse to the water, but you can't make him drink/pass it unless he wants to drink or pass the water.

Siz bir atı suya götürebilirsiniz, ancak o istemediği sürece ona o suyu içiremez/geçiremezsiniz.”

Ulu Önder Atatürk’ün Cumhuriyet değerlerinin asla yok olmayacağına inancımı pekiştiren Ali Yüce hocama pek çok teşekkür ediyorum. Çünkü yıllarca yurt dışında kalıp, çok ciddi bir düzen kurmasına rağmen, ülkesine dönüp bir tek öğrenci için bile emek vermekten asla kaçınmayan bu güzel insanlar oldukça bu Cumhuriyet’i kimse yıkamaz.

Ali Yüce