Artık çaycım Yusuf Bey olacak

Cumartesi akşamını gösteriyor bu fotoğraf… Şehir: Adana, Turgut Özal Bulvarı, Kazbaşı Mıdık restoran.

Soldan sağa, Kocacım, Esin, Esra, Tülin, Ben ve Türker. Esin, doktoralı bir ziraat mühendisi. Fevkalade yetenekli bir kadın. Şu anda Adana Büyükşehir Belediyesinde iki daireye birden bakıyor. Onunla rahmetli hayat arkadaşı vasıtasıyla tanışmıştım. Esin, Sofra dergisine aboneymiş. Benim Arapgir konulu yazımı okuyunca, eşine göstermiş. Eşi de beni bulmuştu bir türlü. Derken birlikte Arsuz’a geldiler. Biz de onları ziyarete gittik Adana’ya. Bizi Tarsus’un dağ kesiminde yer alan İhsaniye köyüne götürmüşlerdi. Mevsim gereği, leylekler güneye göçüyorlardı ve orada konakladılar. Kafamı gökyüzüne kaldırıp: “Bakın yarın Arsuz’dan geçerken bana uğrayıp bay bay demezseniz gücenirim” demiştim. Ertesi sabah öğleden önce bir gurup leylek evin tepesinden geçmez mi? Ne sevinmiştim.

Otokoç Esra, deprem sırasında çok yardım etti bana. Hala da ediyor. Türker: “Adana’da fazladan bir gün kalıp, Esra Hanım’ı yemeğe götürelim” demişti. O da başka muhteşem bir kadın, ne güzel konular konuştuk. Mekanı da o seçti zaten. Çok beğendim meze ve kebapları, şalgamı. Mezenin birisini iyice öğrendim, belki yarın yaparım, başarılı olursam yazarım.

Tülincim ile 30 seneyi aşkındır arkadaşım. Kendi tarihimde tanıdığım ilk çiftçi kadındır. Çok hümanist güzel bir insandır. Ortak bulunduğumuz çeşitli etkinlikler, ayrıca kendimizin düzenlediğimiz toplantılar vardır. Müthiş kaliteli bir hanım ağadır.

Türkercim ile beş aydır fiziken görüşemedik. Deprem olmasaydı, farklı planlarımız olabilirdi, ancak felaket olunca bizim planlar da göçük altında kaldı. Güzel insan Şulecan bir printer verdi bize. Türkercim, Kadıköy’e gidip onu teslim aldı. Kutusu olmadığından sarıp sarmaladı ve bana getirdi. Az önce de kurdu ve çalıştırdı, harika bir iş başardı.

Eve geldiğimizde yaptığımız ilk şey çaylardan birini denemek oldu. Srilanka çayının orta yapraklarından yapılan çay nispeten yumuşak olurmuş, gerçekten öyleydi, pek beğendim. Yarın diğerlerini de deneriz. Çay, kararmıyor da… Hepsini denedikten sonra bir harman yaparım. Evet, artık çaycım Yusuf Bey olacak, Adana’dan gelecek çayım.

Mıdık, Adana’da Araplar’ın yaşadığı bir köymüş. Adana’ya kebap kültürünü de Araplar getirmiş zaten.