Protokol polemiği

İnanmayanlar için dünyanın ne kadar küçüldüğünü anlatacağım.
Avustralya’dan (dünyanın öbür ucundan) e posta aldım.
Ahmet Uzer kim diye soruyorlardı.
Niçin sorduklarını tahmin etmek zor değil ama Avustralya’da ne işi var, Ahmet Bey’in!
***
Yazıları gazetemizde büyük beğeni ile okunan fizik mühendisi Metin Atamer ağabeyin yazıları Avustralya’da Türklere ait bir sitede yayınlanıyor. Orada da çok okuyucusu var.
Ara sıra ben de takılıyorum. Günde 25-30 bin ‘tık’ alıyormuş.
Sitenin genç elemanlarından biri de Gaziantepli’ymiş.
‘Protokol’ şöhreti oraya kadar ulaştığı, beni de tanıdıkları için merak edip sordu.
Ben de bildiğim kadarı ile (aslında bir bildiğim de yok ya!) anlattım. Pek tatmin olmadı!
Tarihe çok meraklıymış, bir kitap okuyormuş; tek parti devrinde CHP il başkanlarının nüfuzu, otoritesi hakkında epey bilgi sahibi olmuş. (Tek parti döneminde CHP il başkanları aynı zamanda bulundukları ilde vali görevini yaparlardı.AT)
***
Ahmet Bey’de böyle birisi mi? diye soruverdi.
Ben de, onu da nereden çıkardın, niye şimdi Türkiye’de tek parti mi var, biz ileri demokrasi dediğimiz bir rejimle yönetiliyoruz, dedim.
“Öyle ama neden protokolde 32’inci sıradaki bir insan 1‘inci sırada durabiliyor?” diye diretince, bende biraz sinirli üsteledim:
“Allahaşıkına bu kadar önemli mi? Taa Avustralya’dan arayıp soruyorsun?”
“Önemli değilse, niçin bütün internet siteleri, gazeteler çarşaf çarşaf resim yayınlıyorlar, yorum yapıyorlar? Ben bu resimleri ve haberi buradaki Avustralyalı arkadaşlarıma anlatmakta zorluk çektim. Durmadan hepsi aynı soruyu soruyor, bu adam sırayı mı şaşırmış, şaka mı yapıyor, yoksa kendini herkesten üstün mü görüyor, diyorlar!”
***
Bu kadar laftan sonra kendime geldim. Ben alaturka düşünüyorum, o Batılı gibi düşünüyor. Sinirlenmeden onun anlayacağı dilden konuşmaya karar verdim.
“Şöyle düşün. Antep, Gaziantep oldu olalı ilk defa bir kadın bakan çıkarıyor. Şehirde Fatma Şahin’e karşı bir sempati var. İnsanlar onun samimi, içten, mütevazi tavrını seviyorlar. Partilileri de hem seviyor, hem takdir ediyor. Ahmet Uzer, onun ağabeyi pozisyonunda. Şahin’in de Gaziantep’e ilk protokol gelişiydi. Herhalde başa, birinci sıraya geçerek ona sevgisini, sempatisini, saygısını göstermek istemiştir. Yoksa bildiğim kadarı ile herşeyin başı olmak isteyen bir tavrını en azından ben görmedim. Umarım, seni tatmin etmişimdir.”
“Abi, siz Anteplisiniz değil mi?”
Evet, şeceremiz var, en azından 500 senelik Antepliyim.
“Belli oluyor, abi. Hala dost, akraba, ahbap tavırlarıyla işi götürüyorsunuz!…”
“Yani ne dememi istiyorsun? AK Parti il başkanı kentin en güçlü adamıdır. Vali’nin bile üzerindedir. O ne derse o olur. Herşey onun ağzına bakar. Böyle mi dememi istiyorsun? Sen okuduğun kitabın çok etkisinde kalmışın, genç arkadaşım. Bilmiyorum, Türkiye’ye ne zamandan beri gelmiyorsun. Köprünün altından çok sular aktı. Türkiye bölgenin en muktedir devleti oldu. Arap alemi bize tapıyor. Başbakanımızın posterleri Ortadoğu’dki bütün evlerde asılı. Dünyanın en büyük bazen 16 bazen 17’inci ekonomisiyiz. Büyüme hızımız, krizlerin bizi teğet geçmesi bütün dünyayı kıskandırıyor. 2023 yılında yarım trilyon dolar ihracat hedefliyoruz. İyiyiz, yani çok iyi gidiyoruz.”
“Abi, burada Türkler ‘şikeci’ diyorlar! Gaziantepspor’da da böyle bir durum var mı?”
“Ben sana ne anlatıyorum, sen bana ne soruyorsun? Ayıp olmuyor mu?”
“Abi bu olay üzerine Ahmet Uzer istifa eder mi?”
“Neden etsin ki! Yani, burası Japonya olsa, belki de bana utanmadan, Ahmet Bey harakiri yapar mı diye soracaksın! Pes yani!”
***
“Abi, iki gündür sohbet ediyoruz, hepimiz seni çok sevdik. Davet etsek buraya gelir misin?”
Yok gelemem. Teşekkür ederim. Ben burada mutluyum! Alaturka doğdum. Alafranga okudum. Tekrar alaturkurka olmak istedim. Beceremedim. Şimdi yarı alaturka, yarı alafranga hayatımı idame ettiriyorum. Bu saatten sonra alafrangaya dönüş sanırım olmaz, yani olmaz…
“Tekrar görüşmek üzere…”
Tabii, yine görüşelim.