Türkiye’de “barış süreci”ne ilişkin son gelişmeler, New York Times’da geniş bir habere konu oldu. ABD’li gazete, İmralı görüşmelerinin sonuç vermesi halinde Başbakan Recep Tayyip Erdoğan için cumhurbaşkanlığını sağlayabileceğini savundu.
New York Times, Diyarbakır kaynaklı haberinde üç Kürt kadını Paris’te öldürüldüğünde “barış görüşmeleri”ni raydan çıkabileceğinin korkulduğunu ancak aksine olduğunu ve tarafların daha kararlı biçimde hareket ettiklerini kaydetti.
“Başbakan Recep Tayyip Erdoğan o kadar kuvvetli bir barış savuncusu oldu ki ihtilafa son verecekse ‘baldıran zehrini’ içeceğini söylemişti” de diyen gazete, şu savları da dile getirdi: “Türkiye’nin Arap dünyasının devrimlerini şekilleştirmedeki sınırlı kabiliyetinden hayal kırıklığı duyan ve Suriye’nin kanlı iç savaşında isyancılara verdiği destekten dolayı yurt içinde tepki ile karşı karşıya kalan Sayın Erdoğan, kendi arka bahçesinde barış aramaya yöneldi. Görüşmeler sonuç verirse eğer Türkiye’nin bölgesel güç olarak konumunu güçlendirecek, Sayın Erdoğan’ın barıştırıcı mirasını parlatacak ve belki gelecek yıl cumhurbaşkanlığına çıkmasını sağlayacak."
NYT, birçok analistin Erdoğan için barış görüşmelerinde siyasi bir gerekçeyi gördüğünü belirttiği haberinde bu görüşe göre, Erdoğan’ın, daha güçlü bir cumhurbaşkanlığını tesis etmek için yeterli oyunun olmadığı için “barış sürecinin Kürt milletvekillerinden Anayasayı değiştirmek için gerekli olan oyları çekeceğini” varsayımıyla harekete ettiğini öne sürdü. Bunun ardından haberde tartışmalı “tutanaklar” üzerinde duruldu.
Gazete, Öcalan’ın, Başbakanın Kürtlerin daha geniş hak talebini karşılamaması durumunda savaşmayı sürdürmekle tehdit ettiğini belirtirken bazı analistlerin tutanakların yansıttığı “provokatif” beyanlarının barış sürecini karmaşıklaştırabileceğini düşündükleri de kaydetti.
NYT haberinde 1990 yıllarında yaşanan işkence, kaybolma olayları ve yargı dışı infazlar büyük ölçüde durmuş olsa ve mahkemede Kürtçe izni gibi birkaç yıl önce imkansız görünen adımlar atılmış ise de “Kürtlerin kendi ülkelerinde hala ikinci sınıf vatandaş gibi hissettiklerini” öne sürdü.
Diyarbakır’da “şiddet sonunun Kürt mücadelesi sonu anlamına gelmeyeceği yönünde yaygın bir hissiyatın” olduğuna dikkat çeken gazete, zaman aşımı sorununa değinirken de “Kurbanlar, adalete ulaşamaz ve akrabalarına ilişkin gerçeği öğrenemiyorlarsa, bu ülkede sosyal barış sağlamak mümkün olmayacak” görüşlerini de yansıttı.İHA
New York Times, Diyarbakır kaynaklı haberinde üç Kürt kadını Paris’te öldürüldüğünde “barış görüşmeleri”ni raydan çıkabileceğinin korkulduğunu ancak aksine olduğunu ve tarafların daha kararlı biçimde hareket ettiklerini kaydetti.
“Başbakan Recep Tayyip Erdoğan o kadar kuvvetli bir barış savuncusu oldu ki ihtilafa son verecekse ‘baldıran zehrini’ içeceğini söylemişti” de diyen gazete, şu savları da dile getirdi: “Türkiye’nin Arap dünyasının devrimlerini şekilleştirmedeki sınırlı kabiliyetinden hayal kırıklığı duyan ve Suriye’nin kanlı iç savaşında isyancılara verdiği destekten dolayı yurt içinde tepki ile karşı karşıya kalan Sayın Erdoğan, kendi arka bahçesinde barış aramaya yöneldi. Görüşmeler sonuç verirse eğer Türkiye’nin bölgesel güç olarak konumunu güçlendirecek, Sayın Erdoğan’ın barıştırıcı mirasını parlatacak ve belki gelecek yıl cumhurbaşkanlığına çıkmasını sağlayacak."
NYT, birçok analistin Erdoğan için barış görüşmelerinde siyasi bir gerekçeyi gördüğünü belirttiği haberinde bu görüşe göre, Erdoğan’ın, daha güçlü bir cumhurbaşkanlığını tesis etmek için yeterli oyunun olmadığı için “barış sürecinin Kürt milletvekillerinden Anayasayı değiştirmek için gerekli olan oyları çekeceğini” varsayımıyla harekete ettiğini öne sürdü. Bunun ardından haberde tartışmalı “tutanaklar” üzerinde duruldu.
Gazete, Öcalan’ın, Başbakanın Kürtlerin daha geniş hak talebini karşılamaması durumunda savaşmayı sürdürmekle tehdit ettiğini belirtirken bazı analistlerin tutanakların yansıttığı “provokatif” beyanlarının barış sürecini karmaşıklaştırabileceğini düşündükleri de kaydetti.
NYT haberinde 1990 yıllarında yaşanan işkence, kaybolma olayları ve yargı dışı infazlar büyük ölçüde durmuş olsa ve mahkemede Kürtçe izni gibi birkaç yıl önce imkansız görünen adımlar atılmış ise de “Kürtlerin kendi ülkelerinde hala ikinci sınıf vatandaş gibi hissettiklerini” öne sürdü.
Diyarbakır’da “şiddet sonunun Kürt mücadelesi sonu anlamına gelmeyeceği yönünde yaygın bir hissiyatın” olduğuna dikkat çeken gazete, zaman aşımı sorununa değinirken de “Kurbanlar, adalete ulaşamaz ve akrabalarına ilişkin gerçeği öğrenemiyorlarsa, bu ülkede sosyal barış sağlamak mümkün olmayacak” görüşlerini de yansıttı.İHA
RSS