BAĞIŞLA BİZİ HRANT

Sevgili Hrant ,

Bundan 6 yıl önce seninle sesiz konuşmuş, duygularımı paylaşmıştım seninle. Yıllar geçti aradan, seninle bugün sesli konuşmak istiyorum.9 yıl olmuş senden ayrılalı..

Ah be ahparig ,

Hani o kahpe kurşun seni henüz bulmamışken, hani güvercin tedirginliğinde olup ta güvercinlere dokunulmaz dediğin günlerde son yazında ''adalet sistemine ve hukuk kavramına güvenimi fazlasıyla yitirdim'' demiştin ya, şimdi bir bilsen bu ülkede ne hukuk kaldı ne yargı ne adalet.

O adalet ki hala yerini bulmadı. Katillerin piyonlardan öte yargı karşısına çıkmadı hala. O arkadaşların ki hala ''Hrant için Adalet'' demeye devam ediyorlar sokakta, mahkeme salonlarında.

Hani her fırsatta '' biz cehennemleri cennete çevirmeye talip insanlardık'' diyordun ya. Üzgünüm ki sana iyi haberler veremeyeceğim ahparig. Ülkenin doğusu yani Kürdistan illeri abluka altında, günlerdir bir cehennem hayatı yaşatılmakta Kürtlere. Anne karnında bebelerden üç aylık bebeklere,10 yaşında çocuklardan 80 yaşında dedelere Kürtler öldürülüyorlar. Hem de en ağır silahlarla, tanklarla toplarla yakılıp yıkılıyor Kürtlerin yaşam alanları. Güvercinlere dokunulmaz diyordun ya hani, ellerinde beyaz bayraklarla sokağa çıkan insanlar öldürülüyor keskin nişancıların ateşi ile. Hele bir bilsen günlerce sokak ortalarında kalıyor yaşlı başlı kadınların cesetleri.

Ah be Hrant,

Hani bu toprakların derininde gözün vardı ya, hani seviyordun ya bu ülkeyi. Şimdi bu ülkenin doğusunda, sevgili Rakel’in doğduğu topraklarda ne doğa kaldı ne tarih. Kürtlerin yıllarca inkar edildi kimliği bilirsin. Şimdi Kürdistan coğrafyasının kültürel kimliği, toplumsal hafızası yok ediliyor. Son olarak Diyarbakır'da dört ayaklı minareyi ayaklarından kurşunladılar.

O dört ayaklı minarenin hemen dibinde tarihi kültürel mirasa sahip çıkan bir barış elçisini vurdular. Onun da katilleri devletin karanlık dehlizlerinde kayboldu. Hem de o, canlı yayında katledildi. Cenazesinde eşi Türkan Elçi konuştu. Rakel de hemen yanı başındaydı. Türkan Elçi de aynı Rakel gibi vakur, başı dik bir biçimde acısını içine akıtarak konuştu.

Ah be kardeşim Hrant,

Sen gideli bu topraklarda vicdanlar uyandı demiştim sana bundan altı yıl önce yazdığım yazıda. Gel gör ki Hrant, mesele Kürtler olunca o vicdanların bir kısmı kabuk bağlıyor, sağırlaşıyor bir görsen. Doğuda cehennem yaşanırken batıda cennet sessizliği yaşanıyor.

Ama biliyorum ki Hrant sen olsaydın şimdi kalbimin yarısı doğudadır derdin hiç sakınmadan. Devlet şiddetine karşı barış hukuk adalet derdin eminim. Tahir Elçi'yi dört ayaklı minarenin dibinde yalnız bırakmazdın. Oysa şimdi Hrant, Cizre, Sur, Silopi ve diğer yıkılmış ilçeler yaralı bir yalnızlık yaşıyor.

Hani Hrant, ''Kendi kimliğini ötekinin varlığına göre konumlamak hastalıktır. Kimliğini yaşatabilmek için sana bir düşman gerekiyorsa, senin kimliğin hastalıktır.'' diyordun hatırlıyorum. Şimdi yakıp yıktıkları şehirlerin duvarlarına '' Türksen Övün değilsen İtaat et'' diye yazıyorlar hem de devletin keskin nişancıları.

Yani anlayacağın Hrant bu ülkede hastalık sürüyor. Hastalıklı o ruh ülkede bir hayalet gibi dolaşıyor. İfade özgürlüğünü kullanan akademisyenler bu suça ortak olmayacağız dediler diye en tepedekinden mafya çöplüğünde ötenlere kadar ''hain'' ilan ettiler koca koca profesörleri. İlkokulu bitirdiği bile şüpheli olanlar bir nakarat gibi tekrarladılar cumhurbaşkanının ''müsveede aydın'' sözünü. Bu ülkede koca koca profesörlere laf yetiştirmek için eğitim gerekmiyor bunu anladık. Sırtını devlete dayadın mı, ister muhtar ol ister mafya çöplüğünde öten bir kabadayı akademik kariyer yapmış insanlara hakaret etme yetkisini kendinde görebiliyorsun.

Eh işte böyle Hrant ahparig. Kimsenin kimseyi duymadığı bu günlerde sana sığındım. Sana anlattım bu ülkenin derdini. Bağışla..  Ülkenden ayrılmadın sevgilim' diyen Rakel'e sözümüz olsun ki bu ülkeyi çocukların için cehenneme çevirtmeyeceğiz… demiştim sana yazdığım yazıda. Ne ki hala bu ülkeyi cehennemden kurtaramadık. Bağışla bizi Hrant..