Ekmek israfı ve Ankara Ekmek Festivali...

Karadenizlilerin yerel bir sözü var: "Haçan şansın yaver gidecek, güvercin gelır, omuzuna kaka yapar" diye...
Benimkisi de öyle oldu.
Aylar öncesinden gazeteci, yazar, ozan arkadaşım Attila Aşut'un sanat yaşamının 60. yılı nedeniyle Ankara'da bir etkinlik/panel düzenleneceğini biliyordum. Sağolsun, etkinliği düzenleyen arkadaşlarım; katkı vereceğimi düşünüp beni de kutlama programına aldılar.
Attila Aşut için düzenlenen kutlama yanında, aynı tarihte Ankara'da "Uluslararası Ekmek Festivali” düzenlendiği haberini gazetelerden okuyunca "Bir taşla iki kuş.." örneği oldu...
Şans işte... Kim sevinmez ki?
***
Ekmek benim dededen gelen ilgi alanım... Ünü dünyaya yayılan "Vakfıkebir Ekmeği"ni bir Türk esnaf olarak Vakfıkebir'de ilk üreten, dedem Rahmetli "Sarı Ahmet" lakaplı Ahmet Aksoy oldu. Babam Rahmetli Arif Aksoy hem denizci, hem fırıncı idi. Basın mesleğinden önceki yaşamımın ortaokul yıllarını fırında geçirdim. Yüksek öğrenim yapan oğlum "Ata mesleği" gördüğü fırıncılığı yaptı.
Diyeceğim o ki, dört kuşak ekmekle iç içeyiz. Ankara'daki "Uluslararası Ekmek Festivali" bu bakımdan bulunmaz bir fırsat oldu benim için.
Festivalde "Sağlıklı Beslenmede Ekmek" konusu ile Diyetisyen Elvan Odabaşı, "Çocuk
Beslenmesinde Unlu Gıda Mamülleri" ile Diyetisyen Hatice Karslıoğlu, "Holistik Yaşam Koçu ve Bayat Ekmek ile Neler Yapılmaz ki" söylemiyle Yeşim Kaya; ekmek meraklılarıyla bir araya gelecek. Festivalde birbirinden özel workshopların yanı sıra, maya ve siyez buğday tohumu dağıtımı da programda var. Ayrıca, dünya mutfaklarının kendi ekmek tariflerini paylaşacağı etkinliklerde ziyaretçiler gluten testi yaptırma fırsatı da bulacak...
***
Ülkemizde her gün 6 milyon ekmek israf edildiğini, çöpe atıldığını istatistiki bilgilerden öğreniyoruz.
Yani, ekmeği Yüce Rabb'in bir eşsiz nimeti olarak gören, baştacı yapan bizler; onu tüketmeyi bilmiyoruz.
Çünkü, her aradığımızda yemek masamızda/soframızda bu kutsal nimeti önümüzde buluyoruz.
Sonra da sofrada ekmek bırakıp, çöpe atıyoruz.
Şükürde acizlik buna denir, işte...
Düşünebiliyor musunuz, ekmeklik buğdayını ithal yoluyla temin eden bir ülkenin kişileri olarak günde 6 milyon ekmeği çöpe atıyoruz.
Ne diyeyim?
Yüce Rabb, böyle bir değerbilmezliği elbette ödüllendirmez!..
Verir başınıza dertleri boğuşup durursunuz kendi-kendinizle...