Devekuşu penceresi

Devekuşları çok güzel gözleri olan yaratıklar. Devekuşunun kendine özgü bir davranışı var – başını kuma gömüyor. Bu işi, aklı sıra gerçekle yüz yüze gelmemek, kötü şeylere tanıklık rahatsızlığını yaşamamak için mi, su aramak için mi, yoksa düşmanlarından saklanmak için mi yaptıklarını kestiremedim.

Kıt zekâlı veya sarı davranış gösterenlerin belirgin şekilde ayırt edici özellikleri var.  Bu davranışı gösterenlerin yani devekuşlarının -

İntikali yavaştır... Elli türlü anlatırsın, bir türlü anlamaz.

İşitme özürlüdür... Ağzından çıkanı kulağı duymaz. İyilik yapayım derken işi berbat eder.

Aklıyla bin yaşar... Serinlemek için buzdolabına tabure atar, mağaraya klima taktırır. Kaş yapayım derken göz çıkarır.

Kendini uyanık zanneder... Tüp gaz kaçağını çakmakla kontrol eder. Devletten, alsa da almasa da, sürekli teşvik, hibe bekler. Çok az vergi verip karşılığını hiç alamaz.

Toplumsal bilinç yoktur... Toplumsal bilincin kendinde bolca olduğunu söyler ama kaçak elektrik kullanır, çevreyi kirletir kamu kuruluşlarını suçlar.

Küçük çıkarlarına teslim olur... Küçük çıkarlarına aşırı önem verir. “Bir tencere, tava, tasa oy satar,“ sonra yakınır. Yasayı bilmez ama kıt ve kısır bilgisi ile tanınmayacak şekilde çarpıtır. Politika ve futbol gününün tamamını doldurur, hatta taşırır.

İki anahtar bekler... Hala iki anahtar verileceği inancını inatla sürdürür. Bir ay öncesini zor ve onu da yanlış hatırlar. Geleceğini alın yazısına - kadere ve telkin edilen çaresizlikle “büyüklerine” bırakır. 1970’li yıllarda çevrilen yerli filmlerin vazgeçilmez seyircisidir.

Soldan seyreder... Trafikte sürekli sol şeridi asgari hızda işgal eder, işaret vermeden şerit değiştirir, önünü görmeden sollar, iki şeritli yolda üçüncü şerit yapar. Sağını solunu birbirine karıştırır.

Referansa güvenir... Dürüstlüğü hala sağlam referans zanneder. Yakalanmadığı sürece yapmaya devam eder, yakalanınca da affa sığınmaya çalışır.

Devekuşlarının genelde “Herkes yapıyor ya!... İdare et abi!... Kime ne zararı var ki! ... İyi olacak!... Ya galibiyet, ya beraberlik!... Vallahi hastam veya cenazem var!... Bilmiyordum, abi!... Bir daha yapmam... Ne olmuş yani adam beceriksiz olabilir ama dürüst!” gibi derin anlamlı cümleler kurarlar. 

Peki, boğalar ile devekuşları arasında sıkışıp kalanlar ne olacak?