Yavaş yavaş

İnsanlar bir çok şeyi vaktinde değil de yavaş yavaş yapmak ister. Kötü alışkanlıkları olan birisini ünlü Mistik Sri Rama’ya getirmişlerdi. Sri Rama  adama “Sen bu konuda ne düşünüyorsun?” dedi. Adam “Efendim, ben bu alışkanlığımı yavaş yavaş bırakacağım” dedi. Sri Rama gülmeye başladı ve “Şimdi evin yanmaya başlasaydı sen oradan yavaş yavaş mı çıkardın?” dedi. “Eğer evin yansa bile yavaş yavaş çıkarsan bu senin yangını görmediğin anlamına gelmez mi?”

Tam bu sırada genç ve zengin bir adam Sri Rama’ya 10 bin altın rupi getirdi. Sri Rama “Bu pisliği al ve Ganj nehrine at” dedi. Delikanlı çok şaşırdı. Herkesin uğruna birbirini öldürdüğü altınlar için usta “pislik” demişti. Ama ustanın sözünü de tutması gerekiyordu. Delikanlı Ganj Nehri’nin kıyısına vardı ve elindeki altınları teker teker sayarak suya attı. Bir, iki, üç, dört…. On bin… Paraları tek tek attığı için geri dönmesi uzun sürdü. Adamın durumunu öğrenen Sri Rama “Tek adımda ulaşacağın bir  şeye 10 bin adımda ulaştın. Boştan yere zaman kaybı yaşadın” dedi.

Bazı şeylerden bir adımda vazgeçmek çok zordur. İnsan alışkanlıklarını kolay kolay bırakamaz. Çünkü arada bir bağ oluşmuştur. Alışkanlık zarar da verse onu kesip atmak çok zordur. Cehalet bin adımda bile yok olmazken gerçeğe bir adımda ulaşılabilir.

Herkes sigarayı bırakmak istiyor. Ama mantık hep aynıdır. “Yavaş yavaş azaltıp bırakacağım”. Ama bu işi bir türlü beceremezler. Eski alışkanlıkları bırakıp gerçeğe bir adımda ulaşmak çok zordur. Kimisi evini, kimisi yaşadığı şehri değiştirmeyi hep düşünür, ama ölünceye kadar değiştiremez. Değişim cesaret ister. Cesareti olmayan gerçeğe ulaşamaz.