Un üretiminde yükselen kalite standardının devamlılığının sağlanması, yerli buğdaydan ziyade yüksek miktarlarda ithal edilen Rus buğdayının kullanımına bağımlı durumda.
Dünyanın birçok bölgesinde küresel ısınmanın sonucunda meydana gelen değişiklikler, bir çok ülke gibi ülkemizi de olumsuz şekilde
Türkiye, atmosfere salınan gazların neden olduğu düşünülen sera etkisinin sonucunda meydana gelen iklimsel değişikliklerin gözleneceği riskli grup içerisinde yer alıyor. Atmosferin ısınmasına neden olan sera gazlarının çoğalması sonucu, ağaçlar gerekli karbondioksit emilimini sağlayamıyor. Sanayi devrimi sonrası hızla artan fosil yakıt kullanımı, ormanların hızla yok edilmesine, endemik türlerin yok olmasına, iklimsel değişikliklere, tarımsal üretim potansiyelinin azalmasına ve doğadaki tüm canlıların yer aldığı kusursuz zincirin yok olmasına neden oldu ve oluyor. Dünya genelinde fosil yakıtların yüksek oranlarda kullanımı; hızla artan nüfus, bölgesel savaşlar, yanlış tarım uygulamaları, zirai ilaçlar ve bilinçsiz endüstriyelleşme sonucu gerçekleşiyor.
Küresel ısınmanın etkilerine ek olarak ülkemizde kaliteli tohumların geliştirilmemesi ve bilinçsiz tarım uygulamalarının sürdürülmesi, her üründe olduğu gibi buğday kalitesini de olumsuz etkiliyor. Geçen yıl hasat döneminde randıman kaybının yaşandığı bölgelerde ürün kalitesinde artış görüldü. Fakat diğer bölgelerde buğdayın çoğu yem hammaddesi olarak kullanıldı.
Son yıllarda un üretiminde yükselen kalite standardının devamlılığının sağlanması, yerli buğdaydan ziyade yüksek miktarlarda ithal edilen Rus buğdayının kullanımından kaynaklanıyor. Rus buğdayının yanı sıra Amerika, Kanada, Almanya, Macaristan gibi ülkelerden de buğday ithalatı yapılıyor. Ülkemizde yetişen kaliteli buğdayın az ve yüksek fiyatlı olması da ithalatın artmasına neden oluyor.
Ziraat Mühendisleri Odası verilerine göre, 2013 yılında 17 milyon 975 bin ton ekmeklik buğday üretimi gerçekleştirilmiş. Fakat bu rakamın büyük bir çoğunluğu ekmeklik buğday olarak değil, yemlik olarak kullanılmış. Tabloda görüldüğü üzere 2013 yılında ithal edilen rakam toplam üretimin yaklaşık olarak yüzde18’i ve kaliteli ekmek üretimi için bu ithalatın yapılması gerekiyor.
Bölgeler Bazında Buğday Üretimi (2013 yılı, Bin ton)
|
Ekmeklik Buğday |
Makarnalık Buğday | ||
Bölgeler |
Miktar |
% |
Miktar |
% |
Marmara |
2.638 |
15 |
0,9 |
0,02 |
Ege |
1.245 |
7 |
526 |
13 |
Orta Anadolu |
6.536 |
36 |
1.143 |
28 |
Akdeniz |
2.159 |
12 |
377 |
9 |
Doğu Anadolu |
1.253 |
7 |
31 |
1 |
Güneydoğu Anadolu |
2.456 |
14 |
1.881 |
46 |
Karadeniz |
1.687 |
9 |
118 |
3 |
Toplam |
17.975 |
100 |
4.075 |
100 |
Türkiye`nin Yıllar İtibariyle Buğday İthalat Miktarları
Yıllar |
Miktar (Bin ton) |
Değer (Milyon $) |
Ortalama Fiyat ($/Ton) |
2002 |
1.117 |
150 |
135 |
2003 |
1.846 |
278 |
150 |
2004 |
1.065 |