Savaş en çok onları vurdu

BBC’nin , Gaziantep’te ayakkabı imalathanesinde çalışan Suriyeli çocuklarla yaptığı röportaj geniş yankı uyandırdı

 Savaşın mağdur ettiği, ülkelerinden kaçarak burada yaşam savaşı veren Suriyeli çocuklar, Gaziantep’te çocuk istismarı olduğunu, tehlikeli ve zararlı işlerde onlarca Suriyeli çocuğun çok ucuza çalıştırıldığını söylüyor.

BBC Suriyeli çocuklar için geldi

Dünyanın en öenmli haber kanallarından biri olan BBC, Suriyeli çocukların mağduriyetini görüntülemek için Gaziantep’e geld. Suriyeli çocuklarla yapılan görüşme ve haberler, geniş yankı uyandırdı. Haber videosunda çocuklar Arapça konuşuyor, alt yazıda ise İngilizce tercümesi veriliyor.

Yükü ağır, gözü yaşılı çocuklar

Röportaj yapılan iki çocuktan birisi Kemal, küçük kardeşi ile beraber sınırı geçerek Gaziantep’e gelmiş. Bir ayakkabı atölyesinde kardeşi ile birlikte günde 12 saat, 6 gün çalışıyor,  haftada 250 lira kazanıyor. Kazancının 150 lirasını Halep’e ailesine gönderiyor, 100 lirası ile de kendisi ve kardeşi geçiniyor. Halep’te iken okula gittiğini, 9’uncu sınıfa geçtiğini anlatıyor.

Çalışmak zorundalar

Ülkesini çok özlediğini, komşularını aradığını, Halep’teki evlerinin bombardımandan yıkıldığını, artık orada oturulmadığını söylerken gözleri doluyor, çok sevidiği ve özlediği anne, baba ve diğer kardeşlerinin yol açılınca Gaziantep’e geleceklerini, burada hep birlikte yaşayacaklarını anlatıyor.

Diğer çocuk Hüseyin henüz 12 yaşında. O da Halepli. Aynı atölyede çalışıyor. Onun haftalığı da 160 lira. Ayakkabı kalıp makinesinde çalıştığı için işi daha tehlikeli ve daha zor. Video Hüseyin’i çalışırken kaydetmiş.

Hüseyin de Halep’te okula gittiğini, maddi durumlarının iyi olduğunu ancak bombardıman durmadığı için ailesi ve 3 kız kardeşi ile Gaziantep’e kaçtıklarını, burada ailesiyle birlikte yaşadığını anlatıyor. Muhabir Hüseyin’in evine giderek röportajı orada sürdürüyor.

Hüseyin’in babası Halep’te yaralandığı ve sakat kaldığı için çalışamıyor. Oğlunun eğitimine devam etmesinin en doğal hakkı olduğunu söylüyor, ama çaresizlikten çalıştığı için üzüldüğünü, elinden bir şey gelmediğini ağlayarak anlatıyor.

Oğlunun böyle işlerde değil de, hep okuyarak doktor olmasını hayal ettiğini söylerken muhabirin “Neden okula gitmiyorsun” sorusuna da Hüseyin gözleri yaşararak, “Aileme destek olmak zorundayım” yanıtını veriyor.