Kim Büyükşehir Belediye Başkanı olmak ister?

İlginç bir tesadüf, okul arkadaşımın Ankara’daki ofisinde beni AK Parti’ye çok yakın önemli bir insanla karşı karşıya getirdi.

Güzel konuşan, şık giyimli, yurt dışında eğitim görmüş, itiraf etmeliyim, çok donanımlı bu insanla epey bir sohbet etmek fırsatını buldum.

Sırası geldikçe, konular uygun düşünce onunla sohbetimizi, yani yazılabilecekleri yazacağım.

Haliyle en güncel konu, mahalli, yani yerel seçimler.

Lafa girerken, bu sefer işiniz biraz zorlaşabilir deyince, hayret nidasıyla, “Nasıl yani?” deyiverdi.

CHP ile MHP’nin seçimlerde işbirliği yapacağı söylemleri var. Gazete haberleri de tekzip edilmedi! Burada, Ankara’da herkes bunu konuşuyor, der dermez güldü ve kibarca sözümü kesti:

“Bir defa bu dediğiniz yasal olarak mümkün değil. Meri yasalar henüz böyle bir işbirliğine olanak tanımıyor. Ama sanki gizli gibi yaparsınız, o da bir netice vermez. Yani, pek olacak iş değil!”

“Biz Gaziantep’te yeni yapılan bir anket sonucuna göre, CHP ile MHP’nin oylarını toplayınca, BDP’nin de kısmi desteği ile pekala seçim kazanılabileceğini tahmin ediyoruz!”

“Size hayatta başarılar dileriz!”

“Yoo, ben taraf değilim, konuşulanları yorumluyorum, o kadar!”

“Bakın Aykut Bey, bizim Gaziantep’te seçim kaybetmemizi düşünmeyin bile. Laf olsun diye söylüyorum, İstanbul’da kaybedebiliriz de Gaziantep’te seçim kaybetmeyiz!”

“Biliyorum, ben sadece iki partinin işbirliği halinde demek istemiştim. Siz de bunun mümkün olmadığını söylediniz. Peki, Antep’te adayınız kim? Sakın, Asım Bey demeyin bana!..”

Nefis bir kahkaha atıyor, ama neden böyle düşündüğümü de öğrenmek istiyor.

“Asım Bey heyecanını, zevkini kaybetti. Celal Doğan’ın son dönemi gibi ilgisiz ve alakasız! Zamanının büyük kısmını Antep dışında geçiriyor. İhalelere falan imza atmıyor. Kendini aşırı korumaya aldı. Meclis’e bile çoğu zaman başkanlık yapacak vakti olmuyor! Bir ara AB fonlarından yararlanarak epey bir restorasyon işi yaptı, galiba artık ondan da bıktı. Antep’e büyükelçiler gelince onları ağırlamak için geliyor. Onunla devam etmek yerine; vizyonu ve hırsı olan, başarı kazanmak isteyen bir aday bulursanız, Antep’e iyilik etmiş olursunuz. Bize, ticaretten, üretimden, finanstan, lojistikten anlayan birisini bulursanız, Antep 5 senede kendini katlayabilir.”

“Siz, Başbakan’ın Gaziantep’e geleceğini biliyor musunuz?”

“Hayır.”

“Başbakan Eylül ayında, galiba 12’si gibi Gaziantep’e geliyor. Çeşitli açılışlarda, etkinliklerde bulunacak, bir de nikaha katılacak.”
“Nikah mı? Kimin nikahı?”
“Bana muhabirlik yaptırıyorsunuz ama!.. Asım Bey, kızını evlendiriyor. Onun nikahına/düğününe katılacak Başbakan.”
“Eeh, yani Asım Bey’le devam mı?”

“Ben öyle bir şey söylemedim. Aykut Bey, Asım Bey’in dışındaki adaylar parti içi dinamikleri etkileyip huzursuzluk yaratabilir. Bildiğinizi varsayıyorum, Ahmet Bey istiyor, daha da önemlisi Tahmazoğlu var. Şahinbey Belediye Başkanı’nın yaptıkları işler akla hayale sığacak gibi değil! Bence hak onun. En çok oy potansiyeline sahip de yine o. Yapılan anketlerde Asım Bey önde gibi duruyor!”

“Henüz Tahmazoğlu’nun ismi yok ki! Yoksa, Şahinbey’de 100 kişiye sorsalar, 99’u Tahmazoğlu, der. Diğer ilçelerde de ön plana çıkar. Antepli durumun farkında.”

“Gördünüz mü? Benim endişelerimi siz de teyit ediyorsunuz! Sıkıntılı bir durum var, demek yanlış olabilir belki, ama Asım Bey’le devam edilirse, beğenildiği için değil yani!..”

“Burhan Kuzu Hoca’da da aynı şey oldu galiba...”
“Kesinlikle evet. Hoca’nın hakkı yendi. Ama sayın Başbakan öyle uygun gördü.”

“Eyvah, desenize 5 yıl boyunca 20-30 şehir-kardeşimiz daha olacak! Bakın aklıma ne geldi. Almanya ile Gaziantep arasında uydu aracılığı ile geniş bandlı bir iletişim ağı kurarız, Asım Bey hiç Antep’e gelmeden şehri idare eder! Neyse, Tayyip Bey Antep’te başka neler yapacak?”
“AVM açacak. Deva ve Şifa Nur hastanelerinin açılışını yapacak. Bana kalırsa, en önemlisi Yeşil Vadi’yi çok merak ediyor, orayı gezip görecek.”

“Geri, konuya dönmek istiyorum. Yani, başka adaylar yok mu? Benim bildiğim var.”

“Biliyorsun, bu iş sayın Başbakan’ın işaretine bağlı. Bu konuyu isterseniz burada noktalayalım. Ağzımdan bir şeyler kaçırmamı bekliyorsunuz!..”
“Olur mu öyle şey! Siz bana kesin şeyler söyleyin, Allah, siz, ben, arkadaşım... Başka kimsenin haberi olmaz!..”

Söyledi mi, söylemedi mi, daha sonra yazacaklarımdan anlarsınız...

Bir adam futbolun içine etti

etmeye de devam ediyor!..

Geçen Cuma günü yapılan Kulüpler Birliği Olağan Genel Kurul toplantısında tansiyon had sevideydi. Ağır hakaret sözcüklerinin havada uçuştuğu toplantı Cavcav’ın başkan seçilmesi ile tatsız bir şekildi sona erdi.

Aslında Cavcav tekrar başkan seçilmek istemiyordu. Feherbahçe Başkanı ‘yedibela’ Aziz Yıldırım’dan dolayı sorumluluk almak istemiyor, yakınlarına ‘Bu adam başımı belaya sokacak!’ diyordu.

Toplantıdan önce telefon diplomasisi ile Kayserispor’un Başkanı Recep Mamur’un ismi üzerinde antant kalındı.

Ancak toplantı başlayınca ‘yedibela’ Aziz’in, Mamur’a vekaletname verdiği anlaşılınca dananın kuyruğu koptu. Trabzonspor Başkanı İbrahim Hacıosmanoğlu, “Şikecilerin,emek hırsızlarının, Türk futbolunun ırzına geçenlerin vekaletini almaya utanmıyor musun” diyerek vekaletin oylanmasını istedi. Oylama sonucunda vekalet kabul edilmedi.

Bunun üzerine Hacıosmanoğlu tepkisini ağırlaştırdı:
“Çürük raporu alarak askerliğini bile yapmayan bu sahtekarın Türk futbolunda yeri yoktur. Bu emek hırsızı bizim olduğumuz yerde olamaz, gelemez. Türk futbolunu bu kişilerden temizlememiz lazım.”

Söylenenlerden yüzü mosmor olan Mamur, altta kalmamak için:

“Bana bak, sen Trabzonluysan ben de Kayseriliyim. Nereli olman önemli değil. Önemli olan adam olmaktır. Bende adam kere adamım” dedi, demesine ama daha da tahrik olan Hacıosmanoğlu, el kol hareketleriyle ses tonunu yükselterek, “Şov yapma! Hacıosmanoğlu Ailesi’ne kimse dil uzatamaz. Sen hakaret mi ediyorsun? Dikkat et kendine, seni Türkiye’de gömecek yer bulamam!” diye bağırınca ip koptu. (Son cümle Google’de 27 bin 200 sonuç vermiş! Cümle çok korkunç ama aynı oranda da yaratıcı!)

Bu arada Gaziantepspor’un Başkanı İbrahim Kızıl’da, “Ben de adayım, başkanınız olmak istiyorum” dedikten sonra hava elektriklenince adaylıktan vazgeçip dışarı çıktı.

Cavcav baktı ki, iş büyüyor, “Ben başkanlığı bir yıl daha sürdüreyim, sonra bakarız!..” dedi ve ittifakla seçilerek belki de büyük bir skandalı önledi!

Bir adam, bir takım demiyorum, Türk futbolunu ne hale getirdi; insanın havsalası almıyor!

Siyasette de maalesef böyle değil mi?

Kim acaba!

Cumartesi günü bir arkadaşım aradı.

“Gazeteleri okudum, sizinkileri yedirmiş, içirmiş.”

“Nasıl yani, bizimkiler kim, yediren içiren kim?”

“Bırak şimdi, anlamamazlıktan gelme. Adam hayata çerçi olarak atıldı. Hileli mal satarak insanları kandırdı. Sonra da işi büyüttü, şeker kaçakçılığından büyük servet yaptı. Şimdi de büyük yatırımlar yapıyorum diye ortaya çıkıp hava basmaz mı bizim sahtekar çerçi!”

“Sen beni anlıyor zannediyorsun ama, gerçekten söylediklerini bulmaca gibi çözmeye çalışıyorum.”

“Sen benim dediklerimizi yazarsan, arif olan anlar. Demek istediğim, bir kısım insanın karnını doyurarak Allah’ı kandıracağını zannediyor. Geçmişini biraz okusalar, senin gazetenin ’40 yıl önce Gaziantep’ sayfasını okusalar, onun ne mal olduğunu anlarlar. Bu kadar yeter!”

Hala anlamadım. Şifre çözen bir gazeteci vardı, şimdi burada olsaydı, eminim hemen çözerdi.

Bu gibi bulmacaların sonunda, “Bilenler bilmeyenlere anlatsın” denir. Bende öyle yapmak zorundayım.