Bir Hikâye

İş Bankası Müdürü Nihat Ünlü anlattı:
“ Bilmem kaç yıl oldu. Hacca gidecek yurttaşlara döviz bulmakta sıkıntı çekiyorduk o yıllarda.”
İşte o günlerde bir vatandaş girdi odama. Memurmuş emekli olmuş. Memur ikramiyesini almış, mübarek hac görevini de yerine getirmek istemiş. Pasaport çıkarmış, işlemlerini tamamlamış gelmiş bankamıza dövizini almaya.
Arkadaşlar döviz olmadığını söylemişler. Üzülmüş, bana gelmiş. Ben de efendi tavırlı yurttaşımızı oturtup, kendisine yurdumuzun içinde bulunduğu döviz sıkıntısını anlatım. Bir kişinin dövizi ile ilaç bekleyen kaç hastanın şifa bulabileceğini, o günlerde dövizin memleketimiz için ne kadar önemli olduğunu anlattım.
O memur arkadaşım sözümü kesti:
-Müdür Bey, madem ki benim yurdum dövize bu kadar muhtaç ben hacca gitmekten vazgeçtim. Buna ayırdığım parayı gider bir hayır kurumuna veririm. Allah’ım da her halde beni hoş görür.
Kalktı adamcağı,z pasaportunu gözünün önünde yırttı. Benim, hele otur dememe fırsat kalmadan efendice selam verip çıktı gitti…" Müdür beyin anlattıkları buydu. Ben de o muhteşem emekli arkadaşıma gıyabında şöyle söyledim:
-Muhterem emekli arkadaşım, bizim inandığımız tanrı, gidemediğin halde senin harcını kabul edecek kadar büyüktür.
Haccın mübarek olsun!
***

Bir Çin atasözü imiş:
-Denize çıkarken bir kere düşünün!
-Harbe giderken iki kere düşünün’
-Evlenirken 3 kere düşünün!
***

Kadın:
Hâkim Bey, kocamdan şikâyetçiyim
Hâkim:
Nedir şikâyetin hanım?
Kadın:
Ben ne zaman konuşmaya başlasam kocam kulaklığını çıkarıp cebine koyuyor.
***
Arkadaşını yolda görür:
Ne O Ahmet, nerden böyle?
İstasyondan geliyorum, kaynanamı trenle gönderdim…
Peki, neden yüzün gözün yağ, is?
Trene sarılıp sarılıp öptüm de!
***

-Müjde kocacığım, bizim Ali bu gün ilk kez konuştu!
-Aman ne güzel! Ne dedi, ne dedi?..
-Onu kucağımda parka götürdüm. Bir adam ayı oynatıyordu. Ali ayıyı görünce birden
-Baba, baba!.. diye bağırdı.
***
Kadın arkadaşlarına şikâyet ediyor.
-Kocam yaşlandı. Lokantaya gidince önce yemek listesine bakıyor, sonra garson kıza. Eskiden tersi olurdu…