Zulmedenlere Bir Masal

“Gün doğmadan meşime-i şeb (ana karnından) neler doğar!.. diyor şair.Yani başına kötü bir iş gelirse hemen umutsuzluğa kapılma, daha gün doğmadan her şey daha başka, daha güzel olabilir!
Bir Gaziantep masalı da bunu anlatır.
Ozan Demircioğlu’nun yaşadığı bölgede zalim bir derebeyi varmış. Zaman zaman kılık değiştirirmiş geceleri.
Bir gece gezerken Demircioğlu’nun karısını görmüş çok güzel bulmuş. Dalkavuğuna onu nasıl elde edebileceğini sormuş.O da:
-Beyim bundan kolay ne var? Çağırttır, Demircioğlu’nu “Sabaha kadar bir kantar borada (demir kırıntısı) yap getir” de. Hazırlayamaz, sen de kafasını vurdurur karısını alırsın!”
Zalim Beyin kafasına yatmış. Çağırtmış Demircioğlu’nu, emrini vermiş.
Adam evine gelmiş, karısına anlatmış durumu, “Hanım hanım, mahvolduk” demiş.
Karısı akıllı ve inançlı bir kadınmış:
-Hiç üzülme demiş, Allah isterse bir gece de boradayımismar (çivi) eder! Çaresiz yatıp uymuşlar. Sabah erkenden kapı vurulmuş acele ile:
“Bey öldü, tabutuna çakılacak 10 çiviyi hazırlayıp gelsin kocan!”
Karısı koşmuş kocasına:
-Ben demedim mi? “Boradayımismar edenAllahtır!” Kalk çivileri yap da götür!
Bulunduğu mevkiyegüvenerek zulüm edenler ders alırlar mı ki?..