Kent Konseyi

City Council/Kent Konseyi, Batı demokrasileri tarafından icat edilmiş, bizler tarafından da kendi modelimize uydurulmuş, bir nevi meclis anlamına geliyor.

Örneğin New York City Council, 51 üyeli, yasa yapma hakları bulunan, seçilmiş üyelerden oluşan bir meclis.Bizim konseyden çok farklı. Büyükşehir Belediye Meclisi ile karşılaştırırsak, o da değil!

Her ne ise, 213 üyeli Gaziantep Kent Konseyi, istişare anlamında yasal temeli olan bir istişare meclisi diyebiliriz.

Tam olarak ne zaman kuruldu, bilmiyorum.Araştırmak gereğini de duymadım.Ancak, elimde 2009-2014 Gaziantep Kent Konseyi faaliyet raporu var. Onu karıştırdım biraz. Koskoca 5 yılda neler yapmışlar, diye!

Havanda su dömüşler! Okuduğum faaliyet raporunda dişe dokunan bir projeye rastlamadım.Zaten doğru dürüst bir şeyler yapılsaydı mutlaka kamuoyuna yansırdı. Yasaya göre böyle bir konseyin kurulması gerekiyormuş, Güzelbey de kurmuş!

Kent Konseyi’ni bir sivil inisiyatif, sivil toplum kuruluşlarının üst platformu olarak nitelendirirsek, en önemli unsurun ‘Başkan’ olduğu anlaşılır.

Şimdiye kadar bu konseyin pasif olması, proje üretememesi, geri planda kalmasının sebebini başkanına bağlıyorum.

Gaziantep’te yaşayan insanların doğumundan ölümüne kadar ilintili olduğu bir kurumun, yani belediyenin danışmanlığını yapacak bu meclisin başkanının her şeyden önce zamanı müsait olmalıdır.

Eğer ciddi bir iş yapılacaksa, başkanın tam gün çalışması elzemdir.

Kent Konseyi’nde önemli olan yürütme kuruludur.Ama yürütme kurulunu da yürütecek olan başkandır.Projelere toplantıdan toplantıya telefon trafiği ile yön verilirse, ayaküstü fikir alış verişinde bulunulursa, geçen dönemden bir farkı kalmaz.

Gaziantep Kent Konseyi bilimsel bir danışma kurumu değil; kentlinin günlük hayatını kolaylaştıracak projeler üretilmesine katkı, geleceğin mutlu insanlarının yaşayabileceği çağdaş bir şehrin altyapısına, kültürel ve sosyal imkanların yaratılmasına danışmanlık yapacak bir sivil inisiyatiftir.

Başkanın kentteki günlük hayatı, esnafı, ticareti, sanayii, kurumları, sosyal yaşamı, kültürel olayları, sınır ötesi komşularını iyi bilmesi gerekir.

Bir de, belki de en önemlisi, başkan; okuyan, günlük olayları iyi takip eden bir insan olmalıdır.

Globalleşme amacında olan bu kenti temsil eden bazı önemli yöneticilerin, “Ben yerel gazete okumam, bana ulusal lazım, bazen onu okurum” dediklerini biliyorum. Bre cühela! Yerel olunmadan, global olunamayacağını artık öğrenmelisiniz!

Gaziantep’te meslek odaları hayati önemdedir. Kentin bütün sorunlara, varlığına, geleceğine yön veren veya katkıda bulunan meslek odalarının başkanlığından ayrılmış değerlerin, birikimlerinden istifade etmek kadar akılcı bir şey olabilir mi?

Genç yaşı, dinamizmi, bilgi dağarcığı, her gün düzenli okuyan bir usa sahip olması, Gaziantep için bir şeyler yapmak sevdası Mehmet Aslan’ı bu göreve sürükleyen büyük patron ve başkana gurur ve itibar olarak döneceğine inanıyorum.

Gaziantep Kent Konseyi’nde yadırgadığım konulara gelince…

Türkiye’nin yaş ortalaması 29,7.

Gaziantep için bir tahmininiz var mı?

Ben söyleyeyim: 23,57!

Bu kadar genç nüfusun yaşadığı bir kentte, konseyin bütün üyelerinin dede, baba, ağabey yaşında olmasını doğru bulmuyorum. Çok sayıda 22-25 yaş arasındaki kentlilere de yer verilmeliydi.

Yine TÜİK istatistiklerinden gidersek, Gaziantep’te kadınlar erkeklerden daha fazla. Ama Konsey, tam erkek egemen! Oysa, konsey üyelerinin yarısı kadın olmalıydı. Eğer konsey başkanı erkeklerin kadınlardan daha zeki ve akıllı olduklarını zannediyorsa, aldanıyor demektir! Bu kentte kadının fendi erkeği yendi!

Aslan’ın başarılı olacağını biliyorum.Hatta, Gaziantep’ten başarı öyküsünü diğer illere de yayacağından eminim.

Otur yerine, zıfır!..

Gaziantep Kent Konseyi geçen dönem genel sekreteri olan Necati Binici, yeni dönemin ilk toplantısında, geçen dönem neler yapıldı kısaca anlatmaya çalıştı.

“Zamanınızı fazla almayacağım” diyerek birbiri arkasına gösterdiği faaliyet resimlerinde hep hediye teatisi vardı. Zaman uzayıp da dikkatler dağılınca mecburen bitirmek zorunda kalınca son olarak 10 maddelik bir listeden bahsetti ama okumadı!

Meğerse listede Gaziantep’in en önemli 10 sorunu, önem sırasına göre yer alıyormuş.

Hepsi yeniden ele alınacağı için eski listeyi merak etmedim.

Büyükşehir Belediye Başkanı Şahin’in konuşmasında ‘Devlet Adamı’ olarak nitelediği Gaziantep Valisi Erdal Ata, kibar bir insan.

Biraz zorlandı ama dayanamadı söyledi!

Gaziantep’in en önemli 10 sorunu içinde ‘eğitim’ ile ilgili bir saptama ve çözüm önerisi yokmuş!

İçimden, şaka yapıyor herhalde, diye geçirdim ama Vali Ata öyle hafif şakalar yapacak bir bürokrat değil.

Demek ki konsey önemli işlerle uğraşırken, basit ve sıradan olanları da başkalarına bırakmış!

Vali Ata, konuşmasında, “Gaziantep’in en önemli sorunu eğitimdir” dedikten sonra, “İkinci en önemli sorunu da eğitimdir, üçüncüsü de eğitimdir” dedi.

Böylece yeni dönem Kent Konseyi’nin, Gaziantep’in en önemli 10 sorunundan ilk üçü belli oldu: Eğitim!

İşin garip olan tarafı nedir derseniz, konseyin başkanı Gaziantep Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Yavuz Coşkun ve ilk 10 sorunun içinde eğitim yok!

Hocam, Necati Binici’yi soru sormak için ayağa kaldır, sonra da, “Otur yerine zıfır” deyiver.

Belki derslerine çalışır artık! Çünkü hala Konsey üyesi…