Mehmet!..

“Yirmialtı Ağustos, gece sabaha karşı, topların çelik ağzı çaldı bir....... marşı!”
Ağustosun son günleri gelince bir heyecan kaplar yüreğimi... Kendi açken bir avuç arpaların atına yediren, demirini bulamadığı için çam dallarından kestiği kılıcını başınını üstünde sallayarak(x) ......... gibi gavura saldıran Mehmed’leri düşünürüm!..
Bugün size, nereden aldım bilyorum, hiçbir antolojide de rastlamadığım (Mehmet) şiirinin 2 kıtasını yazmak isityorum:
“Ey milletimin gönlüne efsane olan er!
Yazsın yüce destanını, tarihe izin ver.
Aciz bunu haykırmağa dil, yazmaya eller
Beyhude mi gökten iniyor iniyor üstüne rahmet!
Yurdun seni basmış kanayan bağrına Mehmet!

Bir gün yürürüz el elele bir kavga yolunda
Dursan dururum taş gibi, yıllarca solunda
Kim Karşı koyar, Hak gücü var şanlı kolnda
Türküz!.. Bu yeter bizlere, lazımsa şehamet
Ben can vereyim uğruna, sen bin yaşa Mehmet!

(x) Turğut Özakman- ŞuÇılgın Türkler