Eğitim İntihali

Çocukluğumda okumaktan ve okula gitmekten nefret etmiştim. Eğitimim sürecinde birkaç konudan çok etkilenmiştim. Ankara’da Kurtuluş semtinde bir Lise binasının altında, zemin katında, kalorifer dairesinin yanında bir odada eğitimime başlamıştım. Sınıfın penceresi odanın üst tarafında bahçeye bakmaktaydı. Oradan yalnız içeriye ışık girmekte, biz ise kapalı bir mekanda eğitim yapmaya çalışan 6 yaşında çocuklar olarak, bu mekandan pek hoşnut değildik. Ders aralarında teneffüs zili çaldığında hapishaneden kaçan mahkumlar gibi koridora dağılır, şuursuzca bir oraya, bir buraya saldırırdık.
Ben bu koşturmadan pek hoşlanmazdım. Binada bir derslik ilk okulda eğitim gören bizler, koridorlarda dolaşan büyük lise çocukları arasında oyun için yer hakkımızı temin edemezdik. Bu sürecin bir kaç ay süreceğini duyar , bir anlam veremezdik. Aslında yolun diğer tarafında İlk Okul inşaatı henüz bitmemişti. Bu nedenle biz Lise binasında okula başlamıştık. Annemin Milli Eğitim Bakanlığına vaki müracaatı kabul edilmiş, öğretmenlik mesleğine geri dönme iznini almıştı. Ankara’nın dışında bulunan bir köy olan ZİR köyündeki ilk okula tayini çıkmıştı.
Buraya kadar her şey normaldi, amma ben ne olacaktım. Benim okul kaydımında Zir köyündeki ilk okula alınması gerekmekteydi. Benim eğitimim içindeki ilk duraklama bu şekilde gerçekleşti. Ve rahmetli annemle ben, her sabah arabayla bu köye gitmeye başladık. Her sabah gün doğmadan kalkar, yol boyunca uykuma devam ederdim. Bu yol okula kadar bir saat sürerdi. Akşam eve geri dönüşümüzde okul sonrası bir saat sürmekteydi.
1-2-3 üncü sınıflar bir derslik odada , 4-5 inci sınıflar bir başka odada ders görürlerdi. Validem 4-5 inci sınıflara öğretmenlik yapar, ben ise 1-2-3 karma sınıfında okumayı sökmek için caba sarf ederdim. Hiç iki derslik böyle bir okulda ders nasıl görülür diye merak ettinizmi bilmem amma, ne öğretmen ne yaptığını bilmekteydi, nede öğrenciler ne okuduklarını bilmekteydiler.
ZİR köyünün tarihsel bir geçmişi olduğunu daha sonraları öğrendim. Timur’un Anadolu’yu istilası döneminde bu köyde ip cambazlarının yetiştiğini öğrenmiş, gösteri yapmaları için vadinin iki yakasına gerilen ipler üzerinde cambazların hünerlerini sergilemelerini seyrettiği rivayet olunur. Hatta Osmanlı döneminde burada yetişen hünerli cambazların, Istanbul’a gittiklerini de bu hikayeler arasında dinlemiştim.
Kısa bir dönem, bir kaç ay, bu okulda okumaya çalışmam pek netice vermemişti. Üç ayrı sınıfın bir odada ders yapması, bir karmaşadan öte değildi. Babamın gayretleri ve siyasi etkenlerle üç ay içinde annemin tekrar Ankara’ya, Kurtuluş’taki inşaatı biten ilk okula tayini gerçekleşmişti. Evde bir sevinç vardı amma bende ise bir hüzün. Çünki eğitimimde ikinci bir değişim, daha doğrusu duraklama yaşayacaktım. Benim okul kaydım ZİR köy ilk okulundan, Ankara Kurtuluş İlk okuluna alınmıştı.
Tekrar başladığım ilk gün okula gitmemek için direnmiştim. Okuldan ve eğitimden nefret ediyordum. Okula gitmek istemememin nedeni, eğitimimdeki duraklamadan kaynaklanmıştı. Benim katılacağım sınıftaki bütün çocuklar okumayı sökmüş, ben ise hala ‘’ Ali Yat Yat Uyu, Uyu Uyu Yat Ali ‘’ yi sökememiştim. Benim hayatımda Ali’nin uyuması ve yatması çok önemliydi. Aslında bu cümle genç nesillerin beyinlerine işlenmiş, yıllarca uyuyan bir nesil olarak statik bir yapıyı bırakamamıştık. Ülkemde bu gün hala, bu bilinç altında, çocuk haricinde kalan üretmeme davranışımızı, üstümüzden atamamanın verdiği bir ataletten dolayı gelişememenin ezikliği bulunmaktadır.
Türkiye Cumhuriyeti tarihinde talim terbiye üzerinde iktidara gelen her yönetim kadrosu kendi yöneticilerini yerleştirip, yeni bir Eğitim sistemi yaratmaya çalışmalarını geçtiğimiz son 50 sene izledik. Kimi zaman Fransa da uygulanan eğitim sistemini tatbik ettik, kimi zaman bu sisteme ilave ettik. İlkemde fırtınalar koparan 8 Sene kesintisiz eğitim sistemi ile çocukların teknoloji ve ülke bilinci ile yetişmelerine bizler sevinirken, karanlık güçlerin bir tezgah hazırlığı içinde olduklarını üzülerek izledik.
Genç nesilin çağdaş bir düzeyde eğitim almalarını engelliyebilecek anlamda olan bu yeni tasarı düzenleme, genç kızların 12 yaşında para karşılığı satılmasına neden olabilecek , çocuk denecek yaşta erkek çocuklarının çırak olarak atölyelerde ırgat gibi çalıştırılabilecek bir ortamı yaratacağından toplumun derin endişesi bulunmaktadır. Türkan Saylan’ın genç kızların eğitimi konusunda verdiği mücadeleye karşı, Cemaat baskısı ile 8 Yıllık kesintisiz eğitimi ortadan kaldıracak 4+4+4 tedrisatın gündeme getirilmesine tavassut eden Zat-ı Muhterem, Milli Eğitimi kendi eğitimi gibi İNTİHAL gözlüklerinden baktığını düşünmekteyim diye bir sözüm geldi söyledim hem nalına hem mıhına.