Oda seçimleri

İş dünyası Oda seçimleri ile meşgul!

Bir kısmı seçilmek için canhıraş çalışıyor. İşe güce ara verip, elde telefon ha babam, de babam aramadık yer bırakmıyor!

Listesindeki üyelerin oyunu alabilmek için damardan girmenin yollarını arıyor.

Önce, bu adam kimin sözünü dinler, o araştırılıyor. Babasının mı, kayınbabasının mı, ortağının mı, kimin? Çare bir başka kanaldan geliyor! “Taksitlerini düzenli ödeyemiyormuş, kooperatif başkanını ararsak, o onu halleder” diyor birisi, ekipten başkana yakın birisi arıyor, karşı taraftan ‘Tamam siz o işi bitmiş bilin’ yanıtı gelince herkes rahatlıyor.

Bir başkası için, “Onu halletmek kolay, bütün pamuğu falanca fabrikaya satıyor, patronu ararsak onun havasını da gadasını da alır! deniyor ve gerçekten de öyle oluyor...

Oyların nasıl elde edildiğini yazsam, kitap olur, kitap!..

İşte bu minval üzerine nerede ise günün 20 saati çalışmalar sürüyor. Ne kadar akrabalık, dostluk, hısımlık, ortaklık, arkadaşlık varsa hepsi bu seçimde kullanılıyor. Tabii bu arada nice kalpler kırılıyor, nice dostluklar zarar görüyor, öfke, intikam ve vefasızlık duyguları arşa çıkıyor!

Belden aşağı oyunlar, pusu kurmalar, yalancılık, aldatma, kündeye getirmeler de bu işin aksesuarı...

Başka hiçbir şehirde bu kadar ifrada gidilmeyen bu korkunç rekabetin nedenini kavrayabilmek çok zor.

Acaba devletin kayda değer yatırımı olmayan bu kentte, insanlar geçimlerini temin için üretimle ve ticaretle uğraşmaktan eğitime zaman bulamadıkları için böyle fırsatları ezik psikolojinin kişilik savaşına mı dönüştürüyor?

Böyle çelişkiler içinde saçma sapan düşünürken bir arkadaşım aradı.

“Duydun mu, Tuncay Kara ile Cahit Bingöl, Mehmet Aslan’ın listesine karşı liste yapıyorlarmış!”

“Hayır, duymadım” dedim. Ama birden kafam karıştı.

Asım Bey’in akıl hocası, beyninin dörtte üçü Tuncay Kara’nın kardeşi Sanayi Odası’nın Meclis Üyesi değil miydi?

Olabilir, Antepliler sağlamcıdır, böyle işi çok severler. Kardeşin biri bir Oda’da, diğeri öbür Oda’da!.. (Yani, Büyükşehir Belediyesi, Ticaret Odası, Sanayi Odası, bir koltukta 3 karpuz! Biraz ayıp, biraz da hazımsızlık olmuyor mu?)

“Aslan’ın karşısında kazanmak zor değil mi ama? Nasıl yapacaklarmış?” dedim.

“Partiyi kullanıyorlarmış! Bir de Şimşek var ya!”

“Nasıl yani? Koskoca AK Parti Tuncay Kara’nın peşinden mi gidecekmiş! Hadi canım sende!”

“Şimşek var, Şimşek!..”

“Koskoca Bakan, böyle işlerle mi uğraşır! Haberi bile yoktur! Hem burası belediye mi? Peki, Cahit Bingöl neyin nesi? O CHP’li, hatta büyükşehir için aday adayı! Olur mu öyle saçma şey?”

“Aslında bal gibi olurda, ama esaslı bir yerden fırça yemiş, sesinin çıkacağı kalmamış, ortada gözükmüyormuş! Tuncay Kara’da bunun üzerine gitmiş Gürteks’ten Nurettin’i kandırmış!”

Sohbetimiz bu saçmalık üzerine sürüp gitti. Dinlediklerimi anlatsam, inanın nutkunuz tutulur!

Ancak, birileri çıkıp espri de olsa, Cahit Bingöl’e Gaziantep’teki münhal veya yakında boşalacak başkanlıkların bir listesini verirse, eminim hepsinde şansını deneyecektir.

Ya nasip!

Önceki gün yerel bir gazetede yayınlanan bu resim çok ilgimi çekti. Soldan sağa, Mustafa Topçuoğlu, Mehmet Aslan, Nejat Koçer, Muammer Güler, Abdülkadir Konukoğlu ve Adil Konukoğlu.

İçişleri Bakanı Muammer Güler’i kutlama/ziyaret sırasında çekilmiş.

Benim için ilginç olan ziyaretçilerin kompozisyonu. Sanki bu resimle bir şey anlatmak istiyorlar gibi!..

Ben bu resimde 5 Mayıs’taki iki Oda Yönetim Kurulu Başkanı, bir de müstakbel Oda Meclis Başkanı görüyor gibi oldum!..

Abdülkadir Konukoğlu artık müstafi meclis başkanı. Nejat Koçer de milletvekili. Bilmem bulmacayı çözebildiniz mi?

Bu arada Nejat Koçer’i ilk kez kasvetli havadan uzak, sakin, stresten ve gerginlikten arınmış gördüm. Belki de yanılıyorum!