Bir Öğretmenler Günü’nü daha kutladık
Teröre kurban giden, hunharca katledilen öğretmenlerimiz. Ne kadar hatırlandı? Bir daha öğretmen ölmesin, öldürülmesin diye hangi tedbirler alındı?
Niçin öldüler?
90’lı yıllar. İlk tayin, ilk görev yerim. Diyarbakır’da bir köy öğretmeniyim. Büyük umutlarla büyük bir hevesle görevime başladım. Yaşadığım şokları hiç anlatmayacağım bile. Fakat öldürülen meslektaşlarım hiç aklımdan çıkmıyor.
Sebep neydi? Bir öğretmen terör örgütü tarafından neden öldürülür? Herkese göre farklı hikayeler anlatılır. Dedim ya hikaye. Oysa gerçeği ya bilen yok ya konuşan ya da konuşmaya cesareti olan yoktu. Ay geçmiyordu, bir şehit öğretmen haberi alınmasın. Haber, terör örgütü yol kesmiş, terör örgütü köy basmış, terör örgütü okul yakmış. Sonuç yine öğretmen öldürülmüş. Sebep? Öğretmen çevresini aydınlatan kişidir. Bu kadar mı korkuyorlardı ilimden, bilimden, aydınlanmadan? Hiç mi tedbir alınmıyordu? Kimdi bunlar? Sorsan herkes eğitim istiyor? Yolu kesen terör örgütü üyesi bile çocukların iyi bir eğitim almasını istiyor.
Hala düşünüyorum. Bu kadar kin, bu kadar nefret, öğretmeni ölüme kadar götüren sebep neydi? Şehir efsaneleri dolaşır durur. Öğretmen muhbirlik yapmış. Öğretmeni soymuşlar. Dindar öğretmenmiş terör örgütü öldürmüş. Ateist öğretmenmiş, Hizbullah öldürmüş...
Sonuç öğretmen yine ölmüş. Sebep ne olursa olsun devlet atadığı öğretmenin, yurttaşının can ve mal güvenliğini koruyamamış. Eli kolu bağlı, çiçeği burnunda, mesleğinin ve hayatının baharında gencecik aydınlar toprak olmuş. Geriye gözü yaşlı analar- babalar, eş ve çocuklar, yüreği yaralı kardeşler kalmış. Ateş düştüğü yeri yakmıştı. Siyasiler hamaset naraları atmış. Fakat yine hiçbir yetkili üzerine sorumluluk almamış. Ben görevimi yapamadım deyip istifa etme erdemini bile gösterememiştir.
Düzen nasıl başlarsa öyle devam eder derler ya. Yedisinde ne ise yetmişinde de odur. Bir eli yağda bir eli balda olanlar her gün açlık çeken, ölen insanlar üzerinden varlıklarını sürdürmeye devam ederler.
“Milletleri kurtaranlar yalnız ve ancak öğretmenlerdir” Öğretmenleri, hediye, çiçek, kutlama mesajlarıyla avutmayın. Hak ettiği değeri veriniz ki, toplum hak ettiği değeri bulsun. Muasır medeniyetler düzeyine ulaşan bir toplum yaratılsın. Öğretmen özgür düşünebilsin ki özgür yurttaşlar yetiştirebilsin.
Bu vatan için, gözünü kırpmadan canını vermiş tüm şehit öğretmenlerimizi saygı ve minnetle anıyorum.