Kafamda kentsel dönüşümler

Antep’in ekmeğini yiyen, suyunu içen bir daha buradan gidemez; gitse de mutlaka geri döner derlerdi eskiden.

90’lı yılların sonuna kadar da bu böyleydi. Sonra bu durum yavaş yavaş değişmeye başladı.

Şimdilerde ise kentli olmayı özleyen Antepliler bu şehirden nasıl kaçarım noktasına geldi.

Peki sizce bu noktaya nasıl gelindi?

Gaziantep’in en büyük problemi artık kim ne derse desin kent yaşamıdır.

Problemler kemikleşmiş ve maalesef kanıksanmıştır.

İnsanlarda bir sıkışmışlık duygusu oluştu öncelikle.

Kent yaşamı, kalabalıklaşan nüfusun ihtiyaçlarını karşılayamaz duruma geldi.

Yanlış imar politikaları,

Ranta teslim olan şehir planı,

Trafik problemleri,

Güvenlik,

Artan hava kirliliği,

Mülteci yoğunluğu,

Çarpık kentleşme,

Gıda dahil her türlü pahalılık…

Hızla önlem alınmazsa karşı karşıya olduğumuz çok büyük bir “nitelikli insan göçü “görünüyor yolun sonunda.

Şehir dışı ve yurtdışında yüksek tahsil yapan hemşerilerimiz memlekete dönmeyecek artık.

Şimdilik burada yaşayan yetişmiş genç beyinler batıya gitmenin fırsatlarını kovalayacak ve ilk fırsatta gidecek.

Sanayisiyle övündüğümüz memleketin sanayicileri ve genç girişimcileri yavaş yavaş bireysel göçünü başlatacak kısa bir süre zarfında.

Sanayici önce işini taşıyacak sonra evini, şehir hızla kabuk değiştirecek.

Eskiden Doğu’nun Paris’i derlerdi Gaziantep için şimdilerdeyse bu vizyondan çok çok uzakta bu kadim şehir.

Peki nerede bu şehrin sorumluları, sahipleri, sevdalıları?

Yoksa onlar çoktan gittiler mi?