Bugün 10 Kasım…

Herkesin profili siyah-beyaz

Her gün cıvıl cıvıl rengarenk olan profiller bugün renksiz

Atatürk’e saygı ve minnetler sunuluyor.

Ama en çok özlem…

Sahi Atatürk’ü sanki en çok bu son 20 yılın 6 yılında daha çok özlüyoruz. Neden?

Atatürk’e çok şey borçluyuz evet çok da seviyoruz. Sevenler kadar sevmeyenler de var. Bir de nötr kalanlar.

Sanki son yıllarda Atatürk’e karşı sevmeyenler, nötr kalanlar dahi özlüyor.

Özlüyoruz…. Çünkü kötü giden çok şey var.

Onun bize armağan ettiği güzellikler talan edilmek istense de uzun zamandır. Ahlak, saygı-sevgi, anlayış, empati, sakinlik hallerinin hepsi üzerimizden alınmış da sanki üzerimize tüm bu güzel terimlerin zıt hali toz halinde serpilmiş gibi…

Daha ne kadar böyle gideriz, gidecek miyiz? Neresinden döneriz? Dönebilecek miyiz? Bilinmez ki inşallah dönülür. Ülkemiz için güzel şeyler olsun. Atamızı her zaman saygı, sevgi ve minnetle analım ama özlemlerimizin içerisi bize bıraktığı şeylerin güzelliklerine duyduğumuz özlemin üzüntüsü olmasın. Liderimize olan özlem üzüntüsü olması dileğiyle…

Ben bunları kaleme alırken siren sesi duyuldu.

Saat: 09:05

Duydum ve saygı duruşunda bekledim

Tüylerim diken diken oldu ve burnumun direği sızladı. Üç aylık bebeğim beni izledi, sonra ona Atatürk’ü anlattım. En sonunda ekledim. “Oğlum Ata’na saygı ve minnetle büyü onu sev ve örnek al”

Saygı, sevgi, minnetle ona engel olunamayan en çok özlemle…

Atama, milletime, eşim Elif Hanım’a ve oğlum Halit Selçuk'a ithafen...