HABiB BASUS/ BİR ANTAKYA SEVDALISI (2)

YAYINLAMA: 29 Kasım 2022 / 14.49 | GÜNCELLEME: 29 Kasım 2022 / 18.30

AYFER TUZCU ÜNSAL

524 YAZI

Suriye’de iç savaş başladığında Beit Wakil’i bombalamışlar. Bina tamamen yıkılmış. Yıkıntıların içerisinde de ne varsa yağmalamışlar. Jesi, “su ve kanalizasyon borularını bile çalmışlardı” dedi.

Savaş çıkınca herhangi bir olayın kontrolü mümkün değil. O nedenle Vekil’in şahane evini kimin neden bombaladığı bilinmiyor… Ancak, bilinen bir şey var, o da Habib Bey’in bütün serveti, bilgisi ve deneyimini yatırdığı dünyaca ünlü bir restoran/butik otelin yok olması… Dünyaca ünlü dedim, Halep’e Beit Wakil’de yemek yemeye gelen Kraliçeler, Prensesler, Devlet Adamları ve ünlü kişilerin sayısı hayli kalabalık. Ayrıca Suriye Devlet Başkanı da defalarca gelmiş restorana. Zaman zaman da Beit Wakil personeli Şam’da ki saraya giderek restoranın yemeklerini orada servis etmişler.

Beit Wakil’i kaybedince Habib Bey, İskenderun’daki bir otelde iş bulur. Buradaki görevi Halkla ilişkiler ve Restoran sorumlusu olmaktır. Jesi: “Biliyorsun Babam, aşçı değildi, ancak yiyeceği ve yemekleri bilen mükemmel birisiydi”. Bilmez miyim? Her ülkenin mutfağını bilirdi ve neyin neye yakıştığı konusunda derin fikri ve bilgisi bulunuyordu. Beit Wakil’de Halep mutfağını, genel Akdeniz mutfağı ile evlendirmişti ve mükemmeldi.

Arsuz’da Konacık’ta butik bir otel var. Habib Bey’in Hatay’da ki ikinci iş yeri orası olur. Daha sonra Kıbrıs’taki bir otelden casinoyu yönetmek üzere davet alır. Çok lisan bildiği ve çevresi olduğu için, otel, onun bu özelliğinden faydalanmak ister. Kıbrıs’ta ancak bir sene çalışabilir. Kalamaz, zira otele gelen konukların bazıları kendilerine kadın bulmasını isterler. Hayatı boyunca düzgün yaşayan, hep pozitif düşünen ve uygulayan Habib Bey’e bu olay çok ağır gelir.

Tekrar Konacık’daki otele döner ve yaşamı son buluncaya kadar orada çalışmaya, mutfağı yönetmeyi sürdürür.

Habib Bey’in en büyük isteği Antakya’da toprağa verilmekti, isteği gerçekleşti. Jesi dedi ki: “Antakya Ortodoks Kilisesinde yapılan cenaze töreninin bu kadar kalabalık olacağını tahmin edemedik. Sadece Hatay’dan değil, şehir dışından da çok insan geldi. Bazıları Gaziantep’teki evimize kadar gelerek baş sağlığı dileklerinde bulundular”. Habib Bey, yaşamı boyunca o kadar insanın hayatına dokundu ki ben cenaze töreninin çok kalabalık olmasına şaşırmadım. İnsanlar son görevlerini yapmak için, onu uğurlamaya geldiler tabi ki.

Bunları yazarken düşünüyorum da, Habib Bey, Ortadoğu’da doğmuş olmasa, yaşadığı bunca şanssızlığı yaşamayacaktı. Çok sevdiği, doğup büyüdüğü Antakya’dan zalimce koparılması… kendine yeniden bir hayat kurduğunda ve başarıya ulaştığında savaş sonucunda bir bomba ile tüm varlığını kaybetmesi… Acı olan şu: Kaybettikleri, kendi ihmal veya davranışından değil ki… Doğduğu coğrafyadan dolayı kaybediyor.

Olaylar kendisinin dışında gelişiyor, ama o mağdur oluyor. Kendi inisiyatifine kalsa, yaşadığı şansızlıkların hiçbiri gerçekleşmezdi. Fevkalade tahsilli, bilgili, insan olarak her türlü vasfa sahip. Ayrıca yaratıcı bir kişi… Bundan 25-30 sene önce taş yapılı eski bir evi, restoran ve otele çevirerek evin yeniden kullanılmasını ve insanların geçmişlerini görmelerini sağlamış. Jesi: “Dikkat ediyor musun, Gaziantep’te ve Antakya’da ne kadar çok ev var butik otel ve restoran yapılan. Onların hepsinin fikir babası babamdı”.

Jesi, Habib Bey’in dünyada bıraktığı özel bir miras. Çok sevdim. Konuşurken sanki uzun yıllardır birbirimizi tanıyor gibiydik. Ne kadar iyi anlaştık… Bana bilgi verirken, sanki ben anlatıyormuşum gibi hissettim. Benzer bakış açısı, ince detaylar, insan figürünü, duygusallığı öne çıkarma gibi… Habib Bey’in Kıbrıs’ta yaşadığı hoş olmayan olayın Habib Bey’in üzerinde bıraktığı iz, beni de çok etkiledi, soruyu sorduğuma çok üzüldüm. Bir yerde yaşam koşulları diyorsunuz, ama öylesine geçip gitmiyor işte.

Geride hoş sada bırakmak ne güzel… Siz de özel biriydiniz Habib Bey, huzur içinde uyuyun.

evinde