"MİNİK DEVİM” ANNELER GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN

Bu pazar anneler günü. Ben annem Kamuran Yılmazer’i bundan tam 15 yıl önce, 12 Eylül 2008 de kaybettim. Sanki dün gibi… Yokluğu bitmiyor, hasreti dinmiyor… Herkesin annesi muhteşemdir ama benim annem gerçekten olağanüstü bir kadındı. En iyi arkadaşım, dert ortağım, sırdaşımdı. Yıllar önce babam Op. Dr. Rauf Yılmazer’le Gaziantep'in ilk özel hastanesini kurarken Gaziantep'te iş kadını olmanın, ilkleri kabul ettirmenin, güvenilir olmanın kurallarını o kadar net koymuştu ki... Mertliği, dürüstlüğü, net duruşuyla Gaziantep'in "ABLA"sıydı. Hem iyi bir anne hem iyi bir eş hem iyi bir iş kadını hem gerçek bir sosyal demokrat, en önemlisi de doğru yaptığına inandığı kişiye gerçek bir dosttu. Kendi doğrularını dimdik ve yüksek sesle savunur, yanlış olduğuna inandığını şeyleri kabul etmediği gibi görmezden de gelmezdi.

Turizm Derneği, Atletik Mekikspor Kız Voleybol Takımı, Yardım Sevenler Derneği gibi sosyal derneklerin ya kurucu başkanı ya da yönetim kurulu üyesi olmaktan asla geri durmazdı. Annem ve babam için ön koşul “Devlete olan borçlarını, sosyal hizmetlerde aktif görev alarak ödemek için her fırsatı değerlendirmek” ti. Muhteşem bir Atatürk kadınıydı.

Babamın hala aydınlatılamayan karanlık bir siyasi cinayete, kanlı bir suikaste kurban gittiği 17 Eylül 1979 da 44 yaşında genç bir kadındı. O büyük acısını ve travmasını yüreğine gömüp, babamın bıraktığı tüm güzelliklere sımsıkı sarılarak, o koskoca hastaneyi yıllarca tek başına idare edişini, doktorlarına, hastane ekibine uyguladığı tatlı sert otoritesini, sağlık sektöründeki disiplinini, ailemizin hem annesi hem babası oluşunu yaşadığım sürece asla unutmayacağım. O şahane kadın hep rol modelim oldu, hep de olacak…

73 yıllık ömrüne kocaman sevgileri, inanılmaz dostlukları, paha biçilmez zenginlikleri doldurmuş. Cenaze töreni muhteşemdi. Ona yakıştığı gibi içten sevgiyle uğurlandı.

Ufak tefek vücudu, kısacık beyaz saçları, dimdik Osmanlı duruşu, kalın sesi ama kocaman kocaman kalbiyle benim "Minik Devim”di. Cumartesi günü toprağa verdik. Cumartesi gecesi gökyüzü hüngür hüngür ağladı.

Tüm annelerimizin anneler günü kutlu olsun. Onlara o kadar çok şey borçluyuz ki…

Duygularımı sizlerle paylaşıp, eğer yaşıyorlarsa; benim için de bir kez annelerinize sımsıkı sarılıp, kocaman öpün istedim.