ÖFKE KONTROLU BİR GELİŞMİŞLİK GÖSTERGESİDİR

Son 22 yılda geldiğimiz noktada öfkeli, huysuz, hırçın, kindar, zorba bir topluma dönüştük.

Son olarak, Faruk Koca adında lise mezunu, 22 ve 23. dönem olmak üzere iki dönem bu milleti temsil etme görevi verilmiş, AKP’nin kurucu üyesi bir futbol kulübü başkanının çağ dışı öfke kontrolsüzlüğüne şahit olduk. Hangi ara bu kadar kötü olduğunu, o yüreği nasıl bu kadar kararttığını merak ettik. Cüretini cahil cesaretinden mi aldığını sorguladık. Aynı şahıs yıllar önce Recep Tayyip Erdoğan'ın kriz geçirdiği aracın camını balyozla kırarak gündeme gelmişti. Öfkesini kontrol edemeyecek kadar ilkel duygulara esir olmuş bu şahsın Ekim 2022'de Türkiye Futbol Federasyonu tarafından Fair Play/Adil Oyun Başkan/Yönetici Ödülü'ne layık görüldüğünü okuyunca inanamadım, çünkü ben onun yaptığı bu kabul edilmez davranıştan hem onun adına utandım hem de kendisine çok acıdım.

AKP’nin bizi getirdiği ikinci yüzyılın başında artık güçlü güçsüze, yönetici hakeme, polis vatandaşa, iş adamı işçisine, erkek kadına, müşteri taksi şoförüne, veli öğretmene öfke kusuyor. Çevrenize bakıp örnekleri arttırabilirsiniz. Trafikte, okulda, resmi kurumda, mecliste, hastanede, manavda, markette, apartmanda, sitede, otobüste, uçakta, her yerde her an birbirine böğüre böğüre öfkeyle bağıran insanları görmek artık sıradanlaştı. TV dizileri, konusu sadece yemek eleştirmek olan yapımlar, açık oturumlar, magazin programları çığlık çığlığa bağıran insanlarla dolu.

Bir türlü başa çıkamadığımız bir öfkeyle boğuşuyoruz.

Yumruk, kavga, dövüş, vurma, kırma, saldırma artık hayatımızın başrolünde. Küçücük çocukların oyunlarında bile bunları görebiliyoruz. Bu şiddet sarmalı, toplumda bazı cahilleri, “Öyle özgür bir ortamda yaşıyoruz ki artık istediğimiz doktoru dövebiliyoruz” diyecek kadar hadsizleştirdi. Toplumda kademe kademe yayılan bir hınç hesaplaşmasını görmemek mümkün değil. Öfkeli ve fakat zır cahil tarikat mensupları, ürkütücü mafya, eli silahlı çeteler toplumun her yanını kanser gibi sardı.

Neden böyle olduk diye hiç düşündünüz mü? Sorgulayıcı aklı ortadan kaldıran cehalet bizi bu noktaya sürükledi. İmam ve cemaat örneğini hatırlayın.  En tepedekinin kullandığı öfke dili en alttakine kadar kelebek etkisi yarattı.

Öncelikle şunu belirtmeliyim ki öfke kontrolü bir gelişmişlik göstergesidir. Medeni ülkelerde tartışan iki insan gördüğünüzde inanamazsınız, konuşuyorlar sanırsınız, hatta sakinlikleri bazen çileden çıkarır. Çok başarılı tiyatro oyuncuları kızgınlıklarını öyle yüksek frekansla bağırarak değil tam tersine, en aptal insanın bile anlayacağı kadar ustalıkla, sözcüklerle anlatırlar.

Bir zamanlar Bülent Ecevitlerin, Süleyman Demirellerin, İsmet İnönülerin sadece o zeki üsluplarını kullanarak karşılarındakileri zımba gibi kalıpladığı günler galiba artık hatıralarda kaldı. Sadece sözcüklerle kızgınlığını anlatmak, yanlıştan döndürmek o kadar zordur ki bir o kadar da eğitim ister. Ağzından tükürükler saça saça bağırmak, kaba kuvvet kullanmak, hele orantısız güce sığınmak her zaman en kolayıdır.

Tepedeki cehaletin seçtiği bu Taş devri mantığı toplum katmanlarına dalga dalga sızdı ve iyice yerleşti.

Bu ortamı sorgulayamayacak kadar sağ duyudan uzak, ya da elindeki kazanımları kaybetmekten korkacak kadar yüreksiz, kişiliğini dalkavuklukla ayaklar altına alacak kadar şahsiyetsiz olmadıkça bu düzenden nasıl kurtulacağımızı biliyoruz aslında.
Çocuklarımızın, torunlarımızın böyle bir Türkiye’de yaşamasını istemiyorsak artık lütfen konuşup, önlem almaya başlayalım. Öfkemizi, her şeye rağmen kontrol edelim elbette, çünkü öfke kontrolü bir gelişmişlik göstergesidir.