Parlak sözler, büyük umutlar boşa mı gidiyor? (2)
Sanat Okulları öğrenciyi tam olarak mesleğe hazırlayamıyor. “Bizde uzmanlaşma olmuyor. Teori ile pratik birleştirilmeli, herkes belli bir konuda çalışmalı”
M. Ali Küçükkömürcü'nün marangoz atölyesinde acı bir olay yaşanmış.
Boya, vernik, tiner kokusu olan atölyede zehirlenmelere karşı havalandırmanın sık sık yapılması gerekiyor.
Atölyenin havalandırmasının yapılmasının gerektiği bir zamanda çırak tavanda bulunan pencereyi açmak için çatıya çıkmış. Küçük yaşta bulunan çocuk pencereyi açarken dengesini kaybetmiş düşmüş. Düşerdüşmezde ölmüş.
Halen çıraklık eğitiminde bulunan, dolayısıyla da sigortasız olan çocuk için dava açılmış. Ali Küçükkömürcü şimdi mahkemede imiş.
Sanat Okulları öğrenciyi tam olarak mesleğe hazırlamıyor.
Mim. Seyit Durakoğlugil: Kanun, çıraklarımıza 3 gün okula gidip eğitim görmeliler diyor. Çırak gidince iş sahibi ne yapar, onu düşünmüyorlar. Bu 3 günlük sürenin sigortasını da devlet üstlenecek. Bizler hep sanat okuluna gittik, eğitim gördük. Teorik bilginin yararlarını inkar etmiyoruz ama, okulun tam bir eğitim verdiği de söylenemez. Atölyede yetişen bir insan, okul da yetişenden çok daha iyi oluyor. Nedendir bilinmez bizim ülkemizde teori ile pratik birleştirilemiyor bir türlü. Okulu bitirip iş kuran insanı çok az gördük. Çıraklarımızı 3 gün de olsa elimizden almaya kalkan devlete, önce kendi öğrencilerinizi, okuldakileri iyi yetiştirin diyeceğimiz geliyor. Devlet kendi öğrencisini sigortalı etmezken, bizim çırağımız elimizden alınıyor, sigorta ettirilmeye kalkılıyor. Ben Almanya'da çalıştım. Oradaki üretim şekli ile buradaki eğitim ve üretim şeklinin farklılığını çok açık bir şekilde görebiliyorum. Teori ile pratik çok iyi birleştirilir, eğitim gören daha çabuk usta olurdu. Bizde öyle olmuyor.
Bir de bizde uzmanlaşma yok. Hiç kimse belli bir konuda çalışmıyor. Oysa herkes belli bir konuda çalışsa, uzmanlaşsa zamandan, maliyetten kazanç olur. Teknik ilerler, yenilikler çıkar ortaya.
Bu site yapılırken de fabrikasyon usulü çalışma düşünülmüş, atölyeler yakın, yakın ve araları birbirine açık yapılmış. Ama uygulamada herkes birbirinden bağımsız, kendi başına çalışıyor.»
Durakoğlugil son olarak ta, Edip Sevindi’nin dile getirdiği şikayeti ifade ediyor. Şehir içinde kalan, KÜSGET'e taşınmayan esnafın şimdi çok karlı durumda bulunduğunu söylüyor. «Benim eski şehir içindeki işyerimde şimdi başka bir marangoz çalışıyor. Biz burada boş, boş beklerken onlar işlerin çokluğundan yakınıyor. Bu çok adaletsiz bir durum. Bizim elektriğimiz kesilmişti. Onlarında elektriği kesilmeli” diyor.
RSS