İntihar girişimlerinde ekonomik kaybının ağır bastığı, sosyo-kültürel sorunların depresyona, depresyonun da intihara sürüklediği belirtilirken, kadınların erkeklerden daha fazla intihar girişiminde bulunduğu, intihar eden erkeklerin ise büyük bölümünün sosyal güvenceden yoksun kimseler olduğu açıklandı.
Mesaj verme adına intiharı göze alabilir
Kadınların erkeklerden daha sıklıkla intihara teşebbüs ettiğini vurgulayan Türkiye Psikiyatri Derneği Şube Başkanı Doç. Dr. Haluk Savaş, “Toplumun pek çok kesiminde kadınlar gerçek toplumsal aktörler değillerdir. Ya falancanın eşidir ya da annesi. Bu anlamda sürekli dillendirilen ekonomik bağımsızlık çok önemli. Gerçekten ekonomik bağımsızlığımız yoksa sonuçta siz yardımcı roldesiniz. Yardımcı roldeki de esas roldekine ister istemez mesaj verecek ve kendini ifade etme güçlüğü çekecek. İntihar girişimi dahi bir tür mesaj verme çabasıdır. Bazen ölümü dahi göze alarak bunu yapacaktır. Erkek bir şekilde kendini ifade edeceği yüzlerce alan bulabilir, toplumsal bir kulübün üyesi olmaktan spor yapmaya kadar. Kadın için kapalı toplumda kendini ifade edeceği alanlar yok. Dolayısıyla ev hanımlığı ona yeterince ifade alanı sağlamıyor” diye konuştu.
Sosyal güvence yokluğu intihar risk etkenidir
“1996-1997 İstanbul intiharını araştıran çalışmalarımız, açıkçası sosyal güvence yokluğunu, bir intihar nedeni olarak kayıtlara geçirmiştir” diyen Savaş, “İntiharlar üzerinde öncelikli olarak hastalıklar etkilidir. Geçmişte depresyon ve şizofren vakaları intiharda ilk sıraları alırken şimdi bu sıralama değişti. Artık alkollü madde kullanım bozuklukları tüm dünyada intihar nedenleri arasında en ön sırayı alıyor. Ancak bunların altındaki nedenlere indiğimizde yine ekonomik sosyal ve kültürel sorunlar yatıyor” dedi.
İntihar eden grup, daha az sosyal güvenceye sahip
1996 ve 1997’nin ilk yarısında yaptıkları bilimsel bir araştırmayı açıklayan Savaş sözlerine şöyle devam etti: “Bin 500 vaka üzerinde araştırma yaptık. Polis kayıtları içerisindeki intiharları tespit ettik. Bin 500 civarında vakanın içinde daha önce Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesinde tedavi gördüğü saptanan 50 vakayı inceledik. Oradaki temel amaç, tıbbi kayıtları düzgün tutulduğu varsayılan dosyalara ulaşmaktı. Diğer türlü bin 450 intiharı incelemek yeterli bilgi vermeyebilirdi. Bir hastanede yatıp tedavi görmüşse onun hakkında aile ve diğer özel bilgilere ulaşılabilirdi ve biz de dolayısıyla bunları inceledik. 48 intihar vakası bir tarafta, 48 de aynı özellikleri gösteren hasta aldık. Bu hastalar aynı yaşta, aynı cinsiyette, aynı eğitim düzeyinde ve aynı tıbbi tanıyı taşıyan kimselerdi. Pek çok parametreyi eşitledik. Bu kez aynı şartlardaki bu adamları hangi faktörler intihar ettirdi, hangi faktörler intihar ettirmedi diye aradaki farkı tespite başladık. Çok önemli bir faktör saptadık. Türkiye için çok kritik bir kriter olarak ortaya çıktı. İntihar eden grup daha az sosyal güvenceye sahipti. Bu çok temel bir halk sağlığı sorunu. Dünyada hep söylenir biz bunu açık olarak ortaya koyduk. İntihar eden 48 kişiden 10’unun sosyal güvencesi varsa, intihar etmemiş grupta ise 30’unun sosyal güvencesi vardı. Sosyal güvence yokluğu bizim çalışmalarımızda açık bir şekilde gösterdi ki intihara teşvik eden ana nedenlerden biri. Bu Türkiye’nin sosyal bir sorunudur. Bu adamlar işsiz ve sosyal güvencesi yok, ölüyorlar. Diğerlerinin sosyal güvencesi var ölmek istemiyor. İntihar eden grupta fiziksel hastalıklar daha fazla. Epilepsi, akciğer tümörü gibi hatta inanır mısınız ölenlerden birinin bir testisi yoktu”
100 intihardan 99’u hastalığa bağlıdır
Ergenlik yaşlarındaki intiharların yetişkin intiharları gibi önemli sorunlar ve hastalıklardan kaynaklanmadığını, çok basit konulardan ve aniden olan intiharlar olduğunu açıklayan Savaş, “Son dönemde basında sık yer alan intiharlar ergen intiharlarıdır. Lise ve üniversite çağındaki gençlerin intiharları daha dürtüseldir. 100 intihardan ancak biri dürtüsel bir nedenden kaynaklanabilir, ancak 99 bir hastalığa bağlıdır. Ama ergenlik hariç, ergenlik intiharında tepkisellik daha yüksek" dedi.
RSS