Maanoğlu Köprüsü

Bir dost meclisinde M.Akif Cami-i İmamı Ali Kocaoğlan bir darb-ı mesel söyledi:
“Ettekrarıahsen Ve levkane yüz seksen!”
Mealen “Güzel şeyin 180 kere de olsa tekrarı güzeldir” anlamına.
Bana bunu söyleten bir dostun:
“Maanoğlu köprüsünün bir hikâyesi varmış. Bize de anlatır mısınız, isteği oldu.
-Gaziantep Radyosunda yıllar önce yayınlamıştık ama, tekrarı da güzel olur dedim…
***
Çok eski yıllarda Antep’e gelen kervanlar o zaman gürül gürül akan dereden geçmekte zorlanırlarmış.
Antep’in de malı mülkü yerinde, iyilik ve hayır yapmak için fırsat bekleyen bir zengini varmış: Maanoğlu.
“Gel şu suyun üstüne bir köprü yaptır, kervanlar rahat gelsin, hayır olur” demişler, olur demiş Maanoğlu,
Yapım başlamış ama Antebin derebeyine de haber gitmiş:
-Maanoğlu senden izinsiz köprü yaptırıyor!
- Gidin yıkın! demiş Bey. Yıkmışlar,
Maanoğlu’nun zoruna gitmiş. Binmiş gitmiş İstanbul’a şikâyet etmiş saraya.
“İstediği suyun üstüne köprü yaptıra!”diye bir ferman alıp Antebe dönmüş.
Beyin huzuruna çıkmış, göstermiş fermanı. Bey:
-Yırtın o fermanı, Maanoğlu’na yutturun! demiş, yutturmuşlar.
Maanoğlu da efkar sahibi. Binmiş gitmiş İstanbul’a. “Fermanı bana yutturdu, ne yapacaksınız yapın!” demiş.
Padişahın başkâtibi:
“-Efendi demiş, açıkçası devletin gücü artık ağalara yetmiyor, o derebeyine biraz hediye götür olsun bitsin!”
Maanoğlu hediyelerle dönmüş Antebe. Bey,
“–Zahmet etmişsin Maan”, demiş. Sonra da “Sen bir köprü mü ne yaptıracaktın. Neden yaptırmıyorsun?
-Beyim ben başlattım, sizinkiler yıktı!.
Bey gülmüş:
-Yaptır yaptır Maan, Hayırdır. Gerekirse bizim adamları da yardım etsinler!”
Ve…. Maanoğlu köprüsünü böyle yapılmış.