Eğitim üzerine…

Sabah 71 yaşını doldurdu, 72’den gün alıyor.
Bu zaman sürecinde Sabah hep bir ülkenin en önemli vizyonunun eğitim olduğunu iddia etti, savundu.
Eğitim ailede başlar. Aile, çocuklarının, ne pahasına olursa olsun, eğitim almasını sağlamakla mükelleftir.
Yarın o çocuklar büyüyecek, ülkenin geleceğinde söz sahibi olacaklar.

Mesele asla diploma değil.
İlkokul dörtten tastikname alıp daha sonra geçmişte olduğu gibi Kilis’ten lise diploması almanın zerre kadar faydası da yok, önemi de…
Eğitimin vereceği terbiye, beceri, dürüst olma karinesi, ahlaklı olma düsturuna erişemeyenler için dışarıdan torpille alınan diploma neyi değiştirecek…

Eğitim sürekli olmalı.
Belli bir okulu bitirdikten sonra durursanız, hep o seviyede kalırsınız. Eğitime bir sekilde devam etmelisiniz.
Çok çarpıcı bir örnek vermek istiyorum.
Gaziantep Amerikan Hastanesi’nin kuruluşundan beri doktor olarak hizmet veren Shepard Ailesi var. Dededen torunlara yüz otuz yıl hizmet verdiler.
Sonuncu Shepard daha 4-5 ay once buradaydı. Ziyarete gelmişti. Artık çalışmıyor. Kendisini ben ağırladım, 4 gün birlikte olduk.

Son akşam Çağdaş’ta yemek yedik.
Patlıcan kebabını çok sevdiğini bildiğim için Burhan’a götürdüm. Amerika’da bahçesinde patlıcan yetiştirmeye başlayacak, sırf patlıcan kebabı yapabilmek için.
Yemeği anlatmadan önce, Barclay Shepard’ın 55 yaşından sonra tıp eğitimine başladığını belirtmeliyim. Lisans eğitimi almış ama orada kalmış, daha sonra tıp eğitimine başlamış.

Önce kocaman bir lahmacun yedi. Arkasından patlıcan kebabı. Ama sanki iki kişiyi doyuracak kadar büyük bir tabaktı. Ayran içti. Üzerine baklavasını yedi.
Hepimiz bu dehşet güzel iştaha çok şaşırdık ama bayıldık…
Burhan, lokantaya girişte, misafiri asansörle yukarı çıkaralım, dedi. Bunu duydu ama aldırmadı, merdivenleri hepimizden önce çıktı.

Shepard 91 yaşında. Amerika’dan tek başına geldi, hiçbir yardıma ihtiyaç duymayan bir insan.
Ertesi gün erkenden uçacağı için akşam yemeğinden sonra oteline götürdüm, inşallah yine bekliyoruz gibi nezaket kelimeleri ile veda ettim.
O da bana veda ederken şöyle dedi:
“Bak Aykut, bizim ailede en erken ölen 106 yaşında ölmüş. Ablam 108 yaşında. Antep’e tekrar gelince inşallah seni yine görmek birlikte patlıcan kebabı yemek isterim!..”

Sohbetimizde bana dedesinin yüz otuz yıl once gezip görmek için gittiği Halep’ten ve oraya varıncaya kadar yol üzerindeki yerleşim birimlerinden gönderdiği mektuplardan bahsetti. Bir de dedesinin Yale’de yaşayan anneannesine gönderdiği çok ünlü bir mektup var. Bunu kendisinden özellikle istemiştim. Gönderdi. Daktilo ile hatasız yazılmış. 6 Mayıs 1913 tarihli. Tercüme edince yayınlayacağım.

Neden bunları anlattım, yan sütunda.







Tahmazoğlu

Şahinbey İlçemizin Belediye Başkanı Mehmet Tahmazoğlu benim için çok değerli bir insan ve olağanüstü çalışkan bir belediyeci, yöneticidir.
Hizmetlerini Antep’teki bütün gazeteler hemen her gün yazıyor.
Asıl mesleği mali müşavirlik olduğu için hesap kitap meselesini Antep’te en iyi o bilir. Belki de bu yüzdendir ki, Türkiye’de borcu bulunmayan 3-5 belediyeden biridir. Hatta, bütçesine göre değerlendirirsek, Türkiye’nin borcu olmayan tek belediyesidir diyebiliriz.

Hatırlarsanız, IMF’nin borcu tümden kapatılırken bu kadar para nereden bulunacak diye konuşulurken tesadüfen Ankara’da bulunanTahmazoğlu, hemen 100 milyon dolar verebilirim, demişti, bütün gazeteler yazmıştı.

Birkaç gün önce tesadüfen öğrendim, Tahmazoğlu çifte yüksek lisansı bitirmiş. Birisini GAÜN’de ikincisini Kalyon Üniversitesi’nde yapmış. İşletme ve Dış İlişkiler konularında. Şimdi de GAÜN’de doktoraya başlıyor.

Bu kadar yoğun tempo ile çalışan bir insan ne gerek var da yüksek lisans, doktora yapıyor?
İşte diğer sütundaki yazımda anlatmak istediğim buydu.
Eğitim sürekli olmalı.
Bu işin diploma ile bir ilgisi yok. Sürekli kendini yenilemek, standardını en üst seviyeye çıkarmak var.
En büyük hobisinin kayak olduğunu, insanların bakmaya korktuğu dik yamaçlardan kaydığını bizzat görenlerden dinledim. Hobi de eğitimdir.
Darısı hepimizin başına.