Denge

Tekrar merhabalar herkese…

Aslında çok tercih etmiyorum sprituel yanımı konuşturmayı… içim o benim çünkü.. yine de bugün böyle… bugün 5d boyutumdan yazmak istedim…

Her insanın bir yükselme düşme ve dengelenme zamanı var… İlahi akışa güvenmeyi ve teslim olmayı öğretir hayat.. Akışta olmak demek, bir kuru yaprak gibi rüzgara teslim olmak değildir asla. Akışta olmak, bir ağaç gibi baharda çiçek açmayı, sonbaharda yaprak dökmeyi becerebilmektir… Ve tam da bu nedenle caaanım Şems’in dediği gibi “ne hayatın hakimisin ne de hayat karşısında çaresiz”…

3D alanda olanları izliyorum… kendi çevremde, sosyal medyada ya da dünyada… gördüklerim ve kurduğum bağlantılar bana kalsın fakat şunu söylemek isterim ki hiçbir şey sebepsiz olmuyor… hiçbir şey tesadüf ya da öylesine değil… ne olursa olsun ne karalar bağlamanın ne de şımarıp şaşırmanın alemi yok… her birimizin kendi hayat planımız ve dünyaya gelmeden önce yaptığımız ruhsal sözleşmelerimiz var.. kaos gibi görünen bir düzen var…

O düzeni anlamak ve sindirmek bir hayli zaman alıyor.. sindirebildikçe zorluklar kolaylaşıyor.. dediğim gibi kaos gibi görünen bir düzen var… daha da üst boyutta zaman diye de bir şey yok.. zaman; 3d boyutunda yaşananları sıraya koymaya yarayan 4üncü bir boyut, bir kavram sadece… Bu nedenle geçmiş ya da gelecekten daha önemli olan “şimdidir”… Elimizdeki tek güç “şimdidir”..

3d boyutun gerçekliğinde kaybolmamak lazım arkadaşlar… çünkü yaşanan her şeyin bir arka planı var.. ve arka bahçeyi temiz tutmak lazım.. görünen görünmeyen ve zaman içinde görünür olan o bahçeyi…

Saf bir benlik var içimizde. Hani Yunus’un “bir ben var benden içeri” dediği. Ben’i incitmemeyi öğrenmek zorundayız.. Hayat bir sınav değil.. ya da savaş alanı değil.. saf benliğimizin oyun alanı o… başrol Ben’im dediğimiz.. Kendi merkezinde olmaktır bu… Yalnız olmaktan bahsetmiyorum.. Özsevgi, özsaygı ve özdeğerden bahsediyorum… Ben ne istiyorum ya da ne istemiyorum sorularını kendine dürüstçe sorabilmekten, kendi sınırlarını bir yetişkin bilinci ile koruyabilmekten ve ne olursa olsun kendine şefkatli ve anlayışlı olabilmekten bahsediyorum…

3d boyutunda yani somut gerçeklikte yaşananlar içerinin bir yansımasından bir alt boyutundan ibarettir.. İçeride dengelenmek hayatta da dengeyi getirir.. her alanda, her anlamda… ve fakat görünen çoğu zaman göründüğü gibi de değildir… gördükleriniz, sizin hangi boyuttan baktığınızla ilgilidir… bilgelikse daha üst boyuttan bakabilmektir.. ve her zaman “her bilenin üstünde bir başka bilen vardır“ Yusuf suresinde dediği gibi…

“Ben bilmem” demek ile “her şeyi ben bilirim” demek arasında çok fark yoktur aslında.. İkisi de uçtur.. denge ise ortaya yakın bir yerdedir… Tıpkı “çok mutsuzum”ya da “çok mutluyum” demek gibi.. oysa hiçbir zaman sandığın kadar mutsuz ya da sandığın kadar mutlu değilsindir.. Değişken duygu durumunun içinden geçmektesindir.. Sen yine de mutlu anlarının tadını çıkar.. ;)

Sevgiler ve selamlarımla…