İNSAN ODAKLI SANAYİCİLİK

Gaziantep bir sanayi şehri. Şehrin ekonomisi, psikolojisi, her şeyi sanayiye endeksli. Sanayisi büyüdükçe şehir de büyüyor. Ancak çarpık kentleşmeye maruz bırakılan Gaziantep’in sanayi kimliği de şehir yaşamı gibi çarpıklaşıyor maalesef.

Şimdi size sanayide çalışanların yaşadığı sıkıntıları sıralayıp içinizi daraltmak istemiyorum. Zaten sıkıntıları tüm Gaziantepliler olarak hayatımızın her alanında yaşıyor ve hissediyoruz. Ben bunun yerine en azından çalışanların mutluluğu için yapılması gereken bazı hususlara dikkat çekip, insan odaklı yeni bir sanayicilik anlayışından bahsetmek istiyorum. Çünkü bu tarz bir anlayışı oturtamadığımız sürece nitelikli sanayi, kaliteli yaşam ve verimli işgücünden bahsetmemiz kesinlikle mümkün değil.

Öncelikle şunun farkında olmamız gerekir. Nitelikli, sağlıklı ve mutlu işgücünü bu şehirde tutabilmemiz için maliyet-kar sarmalından çıkıp sanayicilerin çalışanlarının koşullarıyla ilgili empati kurması gerekir. Ancak bu empati kurma hikayesi kişilerin keyfine bırakılamayacak kadar önemlidir.

Mesela; Her fabrikanın arsa büyüklüğüne ve çalışan sayısına bağlı olarak insani şartlarda hem açık yeşil alanlar, spor alanları hem de kapalı dinlenme alanları kurma zorunluluğu olmalı. OSB’ler bunu rahatlıkla uygulatabilir.

Fabrikalardaki işçi tuvaletleri ve yemekhaneleri insani şartlarda temiz olmalı ve bunlar periyodik olarak denetlenmeli. Belki de bu konuda sertifikalandırma veya derecelendirme yapılmalı.

Ulaşıma gelince…İkametgahı işyerine uzak olanların yolda kaybettikleri zamana daha etraflı çözümler bulunmalıdır. Gaziray, bu konuda güzel bir adımdır. Ancak bu hat yetersizdir. İşçi servisleri hizmet kalitesi de bu hususta ciddi düzenleme gerektiren bir konudur. Çünkü yolda geçen zaman hayattan geçen zamandır. Ayrıca yolda zaman kaybına çözüm olarak sanayi bölgesi etrafındaki yeni konutlarda işçilerin ev sahibi olmasını kolaylaştırıcı kredi veya fonlar oluşturulabilir.

Kısacası çalışan konforu, sağlığı ve mutluluğu sadece firmaların keyfine bırakılamayacak kadar önemli bir konu olup yapılabilecek iyileştirmelerin tümünü burada saymak da mümkün değildir.

“Yahu arkadaş zaten maliyetler almış başını gitmiş. Enerji fiyatları, asgari ücret zamları, genel giderlerin aşırı artışı belimizi büktü. Bir de üzerine küresel durgunluk geldi. Senin bu dediklerin de bize ekstra maliyet getirecek. Biz daha fazla ek maliyeti kaldıramayız!!” serzenişlerinizi duyar gibiyim. Her şeyden önce tüm bu yazdıklarımın, çalışanların direkt cebine yansıyan bir etkisi yoktur. Bunlar gayet insani ve zaruri ihtiyaçlardır. Üstelik bu tür ihtiyaçlarına karşılık bulan çalışanların işlerindeki mutluluğu da artar, işyeri sadakati de, çalışma verimi de… Patronların, başkanların ve tüm tepe kadroların biraz bu gözle değerlendirme yapması; iş huzuru ve dolayısıyla kent huzuru için elzemdir. Zaten insan odaklı bir sanayicilik anlayışını, Gaziantep sanayisi tez zamanda oturtamazsa nasıl ki hammaddeye, ucuz enerjiye erişim zorlaştıysa; endüstriyel işgücüne erişim de gittikçe zorlaşacak ve bunun maliyeti hiç ummadığınız kadar ağır olacaktır.