06.06.1966 ve DÜŞÜNDÜRDÜKLERİ

YAYINLAMA: 08 Haziran 2023 / 11.00 | GÜNCELLEME: 08 Haziran 2023 / 11.00

AYŞE NUR YILMAZER

110 YAZI

Babam Op. Dr. Rauf Yılmazer ve annem Kamuran Yılmazer 57 yıl önce 06.06.1966’da , Gaziantep’in ilk özel hastanelerinden biri olan Yılmazer Hastanesi’ni kurarak bölgenin hizmetine sunmuşlardı.

Babam; 1960’lı yıllarda, Gaziantep'teki sosyal faaliyetlerinden rahatsız olan, zamanın siyasi iktidarının partizanları tarafından Cumhuriyet Halk Partili olduğu gerekçesiyle, günümüzde de devlet memurları için sürgün yeri olarak kabul edilen Tunceli Devlet Hastanesi'ne tayın edilmişti.

Bu kararı protesto ederek Gaziantep Devlet Hastanesi'ndeki görevinden ayrılıp bir süre Gaziantep'te serbest çalıştı.

1966 yılında annem Kamuran Yılmazer'le Yılmazer Özel Hastanesi'ni açtı. O yıllarda senatör, bakan, milletvekili, vali , belediye başkanı, basın mensupları gibi yöneticiler ve topluma mal olmuş kişiler gerçekten devlet ciddiyetiyle ve millet sevdasıyla iş yapmayı ilke edinmişlerdi. Hastane hizmeti gibi fedakarlık isteyen bu serbest teşebbüs çok takdir toplamış ve açılışa bu devlet adamları, Gaziantep Sabah Gazetesi’nin kurucusu Osman Tuzcu gibi gerçek gazeteciler ve bu hizmeti alkışlayan dostlar katılmışlardı.

Yılmazer Özel Hastanesi zaman içinde Gaziantep ve bölge halkının yaşamında önemli bir yer aldı. Doğum ve cerrahi kliniği olarak hizmet verdiği hastalarını ailesine kattı, efsane oldu.

Babam, bu arada siyasi çalışmalarından da hiç vazgeçmedi, tam tersine hız verdi. Kamu yararına hizmet veren çeşitli derneklerde başkanlık ve yöneticilik yaptı. CHP İl Yönetim kurulunda görev aldı. Belediye meclis üyeliğine seçildi. Belediye başkan vekilliği yaptı.

Her zaman insanın en yüce değer olduğuna inanıp savunduğundan Gaziantep'te ilk defa ücretsiz halk muayene odalarını kurdu. Sosyal devletin vatandaşına mutlaka sahip çıkması gerektiğini düşünüyor, aydın bir vatandaş olarak da devlete hizmet etmeyi görev kabul ediyordu. Kendi özel hastanesi olmasına rağmen, 12 kenar semtte ücretsiz halk muayene odaları açmasını bazıları anlamakta güçlük çekmişlerdi. Üstelik bu halk muayene odaları, kendi adıyla değil, halkın korkmadan gelebilmesi için, belediye başkan vekili olduğu sırada, Gaziantep Belediyesi adına açılmıştı. Müthiş bir fedakarlıkla, her gün hasta muayene ediyor, tedavilerini sağlıyor, üstelik çok değer verdiği bu hastalarının ilaçlarını ücretsiz veriyordu. Zaman içinde kendisi gibi sosyal devleti önceleyen meslektaşları bu çok değerli çabaya destek verdiler. Artık yoksul halka ücretsiz sağlık hizmeti götürülüyordu.

Tüm baskı ve tehditlere rağmen, sosyal demokrat düşüncesinden ve davranışından hiçbir şekilde ödün vermeden siyasi ve sosyal çalışmalarına devam etti.

1979 yılının anarşik siyasi ortamından yararlanan canilerce her zaman yoksul vatandaşları muayene için gittiği Gaziantep Yavuzlar Mahallesi’nde kurduğu Halk Muayene Odası'ndan çıkışı sırasında kurulan pusuda otomobili içinde kurşunlanarak 17 Eylül Pazartesi günü hunharca öldürüldü.

Halen katilleri ne tespit edildi ne de yakalandı.

Babamın 17 Eylül 1979’da uğradığı suikastten sonra annem, müthiş bir cesaret ve yürekle hastane işletmeciliğini asla bırakmadı ve daha büyük başarılara taşıdı.

Annemin de 12 Eylül 2008’de vefatından sonra, hükümetin butik hastanelere bakışındaki çelişki, uygulamaya çıkardıkları zorluklar , hep daha fazla ve daha fazlasını istemesine dayanamayan hastanemizi işleten doktorlar pes ettiler ve Yılmazer Özel Hastanesi de tarihin sayfaları arasındaki yerini alarak kapandı.

Ama biz hala, kent hafızasında iz bırakmış, halka mal olmuş bu muhteşem değerimizle, annem ve babamın, emek veren doktorlarımızın, hastanenin her metrekaresinde emeği olan hasta bakıcılarımızın, görevlilerimizin verdiği sonsuz emek ve sevgiyle , halkımızın muhteşem sahiplenişiyle gurur duyuyoruz.

Sevgili babam ve annem bize kocaman bir sevgi, dostluk, insanlık, vefa mirası bıraktılar.

Çok değer verdikleri memleketimin insanlarının bir gün, bir şekilde hayatlarına dokunuş öyküleri efsane gibi hala sevgiyle anlatılıyor..

Onlarsız gecen bunca yılda gönüllerde kurdukları tahtta yaşıyorlar. Sevgili dostları kendilerini gözleri dolarak, güzel anılar, içtenlikle ve rahmetle anıyorlar.

Bunun paha biçilemez, hayal bile edilemez bir kazanım olduğunu biliyor, biz de mutluluk ve onurla bu sevgiye layık olmaya çalışıyoruz.

Sevgiyi içinde koşulsuz besleyip, emeğe saygı duyan , insanı en yüce değer bilen tüm cesur yürekleri saygıyla anıyor, ebediyete uğurladığımız efsane insanlara başta babam ve annem olmak üzere Allah'tan rahmet diliyorum. Mekanları cennet olsun.