Emek gelirinin milli gelirdeki payı düştü
Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO), son yıllarda yükselen ekonomiler arasında emek gelirinin milli gelirdeki payının Rusya Federasyonu’nda arttığını, Çin, Meksika ve Türkiye’de düştüğünü bildirdi.ILO, düşüşün düşüşün; “artan sermaye akışı, finansal liberalleşme ve ticarette serbestleşme sonrası emek gelirinin imalattaki payında azalış ve düşük-ücretli ekonomilerle artan rekabetin oluşturduğu bir bileşimden” kaynaklandığını belirtirken, gerçekleştirilen reformlar sayesinde ise Türkiye’de “gelir eşitsizliğinin” azaldığını belirtti.
ILO’nun “Küresel Ücret Raporu 2014/2015” raporu yayınlandı.Ücret ve gelir eşitsizliğiyle ilgili bölümde 1999-2013 yılları arasında gelişmiş ekonomilerde emek verimliliğindeki artışın reel ücret artışlarını geçtiği ve emeğin milli gelir içindeki payının en büyük gelişmiş ekonomilerde düştüğü belirtildi.Düşüşün ücretler ve verimlilik arasındaki bağı yansıttığı kaydedilen raporda “Yükselen ekonomiler arasında, emek gelirinin payı son yıllarda Rusya Federasyonu’nda arttı ve Çin, Meksika ve Türkiye’de düştü” denildi.
ILO, emek gelirinin milli gelir içindeki payının, yüksek ücret artışlarına karşın azalabileceğini de belirtti. ILO, 1999’dan bu yana Türkiye’de emek gelirinin milli gelirdeki payında görülen düşüşün; “artan sermaye akışı, finansal liberalleşme ve ticarette serbestleşme sonrası emek gelirinin imalattaki payında azalış ve düşük-ücretli ekonomilerle artan rekabetin oluşturduğu bir bileşimden” kaynaklandığını bildirdi.
Raporun ücret ve ücret dağılımını doğrudan etkileyen politikaların rolüne ilişkin bölümünde asgari ücret politikalarının yeniden büyüteç altına alındığı belirtilirken şöyle denildi:
“Türkiye’de 2004’te zorunlu asgari ücretin devreye sokulması, ücret dağılımının alt ucundaki gelir eşitsizliğini azaltan ve fazla mesai saatlerini de düşüren ücret artışını açıklayan anahtar unsur da oldu. En olumlu etkiyi sağlamak için asgari ücretler iyi tasarlanmalı ve ekonomik faktörlerle birlikte işçiler ve ailelerinin ihtiyaçlarını dengeleyen bir şekilde düzenlenmeli.”
Türkiye’de mali yeniden bölümüşün, kayıt dışı sektörün egemen olduğu emek piyasası kadar sınırlı olduğu belirtilen raporda, “Örneğin Türkiye özelinde, 2007 ve 2008’de yapılan mali reformlar, düşük gelirlilerin vergi takozunu ve sosyal güvenlik maliyetini azaltmak suretiyle ücret eşitsizliğini azalttı. Ancak bu gibi reformların kayıtlı sektördeki işçiler arasındaki etkilerine karşın, Türkiye’de kayıt dışı sektör çalışma çağındaki nüfusun yaklaşık yüzde 40’ı düzeyi gibi önemli bir kısmını kapsıyor” denildi.
ILO raporunda bazı yükselen ve gelişmekte olan ekonomilerin 1990’ların ortalarından 2000’li yılların ortalarına kadar Gini katsayısıyla ölçülen gelir eşitsizliğini önemli ölçüde düşürdükleri belirtilirken düşüşün Şili’de yüzde 3.3, Meksika’da yüzde 4.1, Türkiye’de ise yüzde 8.1 olduğu belirtildi. Raporda, Türkiye’de kayıtlı sektör ücretli çalışanları arasındaki ücret eşitsizliğini azaltılmasının hane halkı gelir eşitsizliği üzerinde sadece orta düzeyde etkiye sahip olduğu da kaydedildi.
ILO raporu ücretler ve hane halkı düzeyindeki gelir eşitsizliği arasındaki bağı araştırdı. Ücretin birçok ülkede çalışma çağında en az bir kişinin bulunduğu hanehalkları için tek en büyük gelir kaynağını oluşturduğu belirtildi. Rapor eşitsizlikteki son eğilimlerin altında yatan ana faktörlerin ücret ve ücretli istihdamda meydana gelen değişiklikler olduğunu ortaya koydu.
Rapor aynı zamanda kadın ve erkek, göçmen yerli işçi ve kayıtlı-kayıt dışı sektörlerde çalışan işçiler gibi belli gruplar arasındaki ücret uçurumunu da ele aldı. ILO gelir eşitsizliğinin üzerine gelir dağılımını doğrudan ya da dolaylı etkileyecek politikalar yoluyla gidilebileceğini belirtirken mali yeniden bölüşüme de başvurulabileceğini kaydetti.
Ancak, emek piyasasındaki eşitsizlik artışının, eşitsizliği vergiler ya da transferler yoluyla azaltma çabalarının üstüne ağır yük bindirdiğini kaydeden ILO “asgari ücretler, güçlendirilmiş toplu pazarlık, ücret uçurumlarını ortadan kaldırmaya yönelik müdahaleler, ücretli istihdam teşviki ve vergiler ve transferler yoluyla yeniden bölüşümü içeren kombine politika uygulamalarına gereksinim bulunduğunu vurguladı. ANKA
Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO), son yıllarda yükselen ekonomiler arasında emek gelirinin milli gelirdeki payının Rusya Federasyonu’nda arttığını, Çin, Meksika ve Türkiye’de düştüğünü bildirdi.ILO, düşüşün düşüşün; “artan sermaye akışı, finansal liberalleşme ve ticarette serbestleşme sonrası emek gelirinin imalattaki payında azalış ve düşük-ücretli ekonomilerle artan rekabetin oluşturduğu bir bileşimden” kaynaklandığını belirtirken, gerçekleştirilen reformlar sayesinde ise Türkiye’de “gelir eşitsizliğinin” azaldığını belirtti.
ILO’nun “Küresel Ücret Raporu 2014/2015” raporu yayınlandı.Ücret ve gelir eşitsizliğiyle ilgili bölümde 1999-2013 yılları arasında gelişmiş ekonomilerde emek verimliliğindeki artışın reel ücret artışlarını geçtiği ve emeğin milli gelir içindeki payının en büyük gelişmiş ekonomilerde düştüğü belirtildi.Düşüşün ücretler ve verimlilik arasındaki bağı yansıttığı kaydedilen raporda “Yükselen ekonomiler arasında, emek gelirinin payı son yıllarda Rusya Federasyonu’nda arttı ve Çin, Meksika ve Türkiye’de düştü” denildi.
ILO, emek gelirinin milli gelir içindeki payının, yüksek ücret artışlarına karşın azalabileceğini de belirtti. ILO, 1999’dan bu yana Türkiye’de emek gelirinin milli gelirdeki payında görülen düşüşün; “artan sermaye akışı, finansal liberalleşme ve ticarette serbestleşme sonrası emek gelirinin imalattaki payında azalış ve düşük-ücretli ekonomilerle artan rekabetin oluşturduğu bir bileşimden” kaynaklandığını bildirdi.
Raporun ücret ve ücret dağılımını doğrudan etkileyen politikaların rolüne ilişkin bölümünde asgari ücret politikalarının yeniden büyüteç altına alındığı belirtilirken şöyle denildi:
“Türkiye’de 2004’te zorunlu asgari ücretin devreye sokulması, ücret dağılımının alt ucundaki gelir eşitsizliğini azaltan ve fazla mesai saatlerini de düşüren ücret artışını açıklayan anahtar unsur da oldu. En olumlu etkiyi sağlamak için asgari ücretler iyi tasarlanmalı ve ekonomik faktörlerle birlikte işçiler ve ailelerinin ihtiyaçlarını dengeleyen bir şekilde düzenlenmeli.”
Türkiye’de mali yeniden bölümüşün, kayıt dışı sektörün egemen olduğu emek piyasası kadar sınırlı olduğu belirtilen raporda, “Örneğin Türkiye özelinde, 2007 ve 2008’de yapılan mali reformlar, düşük gelirlilerin vergi takozunu ve sosyal güvenlik maliyetini azaltmak suretiyle ücret eşitsizliğini azalttı. Ancak bu gibi reformların kayıtlı sektördeki işçiler arasındaki etkilerine karşın, Türkiye’de kayıt dışı sektör çalışma çağındaki nüfusun yaklaşık yüzde 40’ı düzeyi gibi önemli bir kısmını kapsıyor” denildi.
ILO raporunda bazı yükselen ve gelişmekte olan ekonomilerin 1990’ların ortalarından 2000’li yılların ortalarına kadar Gini katsayısıyla ölçülen gelir eşitsizliğini önemli ölçüde düşürdükleri belirtilirken düşüşün Şili’de yüzde 3.3, Meksika’da yüzde 4.1, Türkiye’de ise yüzde 8.1 olduğu belirtildi. Raporda, Türkiye’de kayıtlı sektör ücretli çalışanları arasındaki ücret eşitsizliğini azaltılmasının hane halkı gelir eşitsizliği üzerinde sadece orta düzeyde etkiye sahip olduğu da kaydedildi.
ILO raporu ücretler ve hane halkı düzeyindeki gelir eşitsizliği arasındaki bağı araştırdı. Ücretin birçok ülkede çalışma çağında en az bir kişinin bulunduğu hanehalkları için tek en büyük gelir kaynağını oluşturduğu belirtildi. Rapor eşitsizlikteki son eğilimlerin altında yatan ana faktörlerin ücret ve ücretli istihdamda meydana gelen değişiklikler olduğunu ortaya koydu.
Rapor aynı zamanda kadın ve erkek, göçmen yerli işçi ve kayıtlı-kayıt dışı sektörlerde çalışan işçiler gibi belli gruplar arasındaki ücret uçurumunu da ele aldı. ILO gelir eşitsizliğinin üzerine gelir dağılımını doğrudan ya da dolaylı etkileyecek politikalar yoluyla gidilebileceğini belirtirken mali yeniden bölüşüme de başvurulabileceğini kaydetti.
Ancak, emek piyasasındaki eşitsizlik artışının, eşitsizliği vergiler ya da transferler yoluyla azaltma çabalarının üstüne ağır yük bindirdiğini kaydeden ILO “asgari ücretler, güçlendirilmiş toplu pazarlık, ücret uçurumlarını ortadan kaldırmaya yönelik müdahaleler, ücretli istihdam teşviki ve vergiler ve transferler yoluyla yeniden bölüşümü içeren kombine politika uygulamalarına gereksinim bulunduğunu vurguladı. ANKA
RSS