‘Hanuka Bayramı’ dolayısıyla 40 yıl sonra doğup, büyüdükleri Gaziantep’e gelen Museviler, duygularını ve düşüncelerini Sabah’a anlattı
‘Hanuka Bayramı’ dolayısıyla 40 yıl sonra doğup, büyüdükleri Gaziantep’e gelen Museviler ile bir araya geldik, sohbet ettik. Siz Gaziantepli misiniz” sorusuna içtenlikle, ‘Evet Biz Gaziantepliyiz’ cevabını veren Museviler, Gaziantep ile hiçbir zaman bağlarını koparmadıklarını ifade ederken, doğup-büyükleri sokakları gezerken eski Gaziantep’i özlediklerini söylediler.
Çocukluğumdaki
sokakları tanıyamadım
Leyla Arkadaş Enser, “Eski Gaziantep ile günümüzdeki Gaziantep, gündüz ile gecenin arasındaki fark gibi. Çocukluğumdaki sokakları tanıyamadım. Havaalanından merkeze gelirken, başka bir şehre gelmişim gibi hissettim. Gaziantep sokaklarını gezerken, çocukluk yıllarım gözümün önüne geldi, tüm anılar canlanmaya başladı” dedi.
Evimde Gaziantep’in
yöresel yemeklerini pişiririm
Sümbül Arkadaş, “Gaziantep’ten genç kız olarak ayrıldık, babaanne olarak döndük. Buna rağmen Gaziantep ile bağlarımız hiç kopmadı. Ben Gaziantepliyim. Evimde Gaziantep’in yöresel yemeklerini pişiririm” şeklinde konuştu.
Gaziantepliyim
dediğimizde gururlanıyoruz
Özkul Arkadaş, “En ufak bir şeyi bahane edip Gaziantep’e geliyordum. Geldiğimde arkadaşlarımı görüyordum, peynirimi, baklavamı ve ne lazımsa alıp, lahmacunumu da yiyip dönüyordum. Antep sevgisi büyüğümüzden küçüğümüze kadar içimizden hiç eksilmedi. Aldığımız kültürü ve geleneği yaşatmaya çalışıyoruz. Eşim ve kızıma nerelisin denildiğinde ‘Gaziantepliyim’ der. Gaziantepliyim dediğimizde gururlanıyoruz” diye açıklama yaptı.
Gaziantep ile bağlarımızı
hiçbir zaman koparmadık
1954 yılında Gaziantep’e doğduğunu ifade eden Leyla Arkadaş Enser, “Dayı Ahmet Ağa’nın evinde oturuyorduk ve beş çocuklu ailenin dördüncü çocuğuyum. Babam hem manifaturacı hem de din adamıydı. Evin içerisinde gelenek ve göreneklerimiz uygulanırdı. Ramazan ayında Müslüman kardeşlerimiz oruç tuttuğundan sokakta ve okulda su bile içmezdik. Okullardaki sınıflarda Museviler azdı, ancak hiçbir zaman aramızda ayrımcılık yoktu, kardeş gibi büyüdük, çelik-çomak, sek-sek ve beştaş gibi oyunlar oynardık. Paşa Hamamı’nda yağlı köfte yapılırdı. Sınıf arkadaşlarımızla ‘Hanuka Bayramı’nda’ buluştuk ve hasret giderdik. Gaziantep Eğitim Enstitüsünü bitirdikten sonra Devrim Ortaokulu’nda bir sene yedek öğretmenlik yaptım. Daha sonra 1976 yılında Gaziantep’ten ayrıldım ve İsrail’de yaşamaya başladım. Ancak Gaziantep ile bağlarımızı hiçbir zaman kopartmadık. Çünkü ben Gaziantepliyim” ifadelerini kullandı.
Hayalimizdeki yerleri
göremediğimizden
hayal kırıklığı yaşadık
Arkadaş, “Gaziantep’e geldik, ama özlemimiz azalmadı, arttı. Çünkü hayalimizdeki yerleri göremediğimizden hayal kırıklığı yaşadık. Tüm şehirler gibi Gaziantep’te değişmiş, ama önemli olan nasıl ve hangi yönde değiştiğidir. Gördüğüm kadarıyla güzel yönde değişmeler yaşanmış” değerlendirmesinde bulundu.
Arkadaşlarım, ‘Eski komşuluk
kalmadı deyince’ çok üzüldüm
Sümbül Arkadaş, “1950 yılında Gaziantep’te doğdum, Gaziantep Lisesi mezunuyum ve 1974 yılında Gaziantep’ten ayrıldım. Ayrıldıktan sonra ilk defa 2000 yılında Gaziantep’e geldim. Çünkü doğup büyüdüğüm yerleri, sokakları, Gaziantep’i ve arkadaşlarımı özledim. Ama önce şaşırdım, hangi şehre geldiğimi anlamadım. Çünkü her şey değişmişti. Doğup büyüdüğüm eve gittiğimde evin kapısında bekledim, çocukluk yıllarım ve anılarım gözümün önünde canlandı. Arkadaşlar, ‘Eski Gaziantep kalmadı, çat kapı girip kahve içebileceğin komşuluk kalmadı’ deyince üzüldüm. Daha sonra ise Gaziantep Lisesi mezunu olduğum için 2014 yılında Gaziantep Lisesi Baklava Günü dolayısıyla geldim. Şimdi de ‘Hanuka Bayramı’ dolayısıyla geldim. Sinagogun açılışında heyecanlandım, babamı, amcamı ve küçüklüğümü hatırladım. Tüm çocukluğum film şeridi gibi gözümün önünden geçti. Nisan ayındaki Baklava Günü’ne de geleceğim” diye konuştu.
Komşularımız, arkadaşlarımız
ve dostlarımızla mutlu bir aileydik
1957 yılında Gaziantep’te dünyaya gelen Özkul Arkadaş, şunları söyledi: “Beş çocuklu ailenin en küçüğüydüm. En çok şımartılan, her dediği yapılan, birinden ‘Hayır’ cevabı aldığımda ’Evet’ cevabı alana kadar tüm aile fertlerini dolaştığım bir çocukluk yaşadım. Komşularımız, arkadaşlarımız ve dostlarımızla mutlu bir aileydik. Evlerimizin kapısı asla kapanmazdı. İstediğimiz komşuya istediğimiz zaman girerdik, isteyen komşuda istediği zaman evimize girerdi. Biz sadece anne-babamızın evladı değildik, komşularında evladıydık. Çünkü yaramazlık yaptığımızda rahatlıkla kulaklarımızı çekerlerdi. Küçüklük arkadaşlarımız ve dostlarımızla hiç kopmadık, mutlaka bir şekilde haberleşti.”
Dünyada yaşanan olumsuz
değişim Gaziantep’i de etkilemiş
Eski Gaziantep ile günümüzdeki Gaziantep’in arasında ki farkı siyah ve beyaz olarak nitelendiren Arkadaş, “Kozmopolit bir yapı oluşmuş. Ciddi göçler almış. Göç edenler Gaziantep’in kültürünü benimseyeceğine, kendi kültürünü, geleneklerini ve göreneklerini aşılamaya çalışmış. Dünyada yaşanan olumsuz değişim Gaziantep’i de etkilemiş” şeklinde ifadeler kullandı. Hüseyin Karataş
Özkul Arkadaş, Leyla Arkadaş Enser ve Sümbül Arkadaş, Hanuka Bayramı nedeniyle geldikleri Gaziantep’te eski dostlarıyla buluşma sevinci yaşadı.
‘Hanuka Bayramı’ dolayısıyla 40 yıl sonra doğup, büyüdükleri Gaziantep’e gelen Museviler ile bir araya geldik, sohbet ettik. Siz Gaziantepli misiniz” sorusuna içtenlikle, ‘Evet Biz Gaziantepliyiz’ cevabını veren Museviler, Gaziantep ile hiçbir zaman bağlarını koparmadıklarını ifade ederken, doğup-büyükleri sokakları gezerken eski Gaziantep’i özlediklerini söylediler.
Çocukluğumdaki
sokakları tanıyamadım
Leyla Arkadaş Enser, “Eski Gaziantep ile günümüzdeki Gaziantep, gündüz ile gecenin arasındaki fark gibi. Çocukluğumdaki sokakları tanıyamadım. Havaalanından merkeze gelirken, başka bir şehre gelmişim gibi hissettim. Gaziantep sokaklarını gezerken, çocukluk yıllarım gözümün önüne geldi, tüm anılar canlanmaya başladı” dedi.
Evimde Gaziantep’in
yöresel yemeklerini pişiririm
Sümbül Arkadaş, “Gaziantep’ten genç kız olarak ayrıldık, babaanne olarak döndük. Buna rağmen Gaziantep ile bağlarımız hiç kopmadı. Ben Gaziantepliyim. Evimde Gaziantep’in yöresel yemeklerini pişiririm” şeklinde konuştu.
Gaziantepliyim
dediğimizde gururlanıyoruz
Özkul Arkadaş, “En ufak bir şeyi bahane edip Gaziantep’e geliyordum. Geldiğimde arkadaşlarımı görüyordum, peynirimi, baklavamı ve ne lazımsa alıp, lahmacunumu da yiyip dönüyordum. Antep sevgisi büyüğümüzden küçüğümüze kadar içimizden hiç eksilmedi. Aldığımız kültürü ve geleneği yaşatmaya çalışıyoruz. Eşim ve kızıma nerelisin denildiğinde ‘Gaziantepliyim’ der. Gaziantepliyim dediğimizde gururlanıyoruz” diye açıklama yaptı.
Gaziantep ile bağlarımızı
hiçbir zaman koparmadık
1954 yılında Gaziantep’e doğduğunu ifade eden Leyla Arkadaş Enser, “Dayı Ahmet Ağa’nın evinde oturuyorduk ve beş çocuklu ailenin dördüncü çocuğuyum. Babam hem manifaturacı hem de din adamıydı. Evin içerisinde gelenek ve göreneklerimiz uygulanırdı. Ramazan ayında Müslüman kardeşlerimiz oruç tuttuğundan sokakta ve okulda su bile içmezdik. Okullardaki sınıflarda Museviler azdı, ancak hiçbir zaman aramızda ayrımcılık yoktu, kardeş gibi büyüdük, çelik-çomak, sek-sek ve beştaş gibi oyunlar oynardık. Paşa Hamamı’nda yağlı köfte yapılırdı. Sınıf arkadaşlarımızla ‘Hanuka Bayramı’nda’ buluştuk ve hasret giderdik. Gaziantep Eğitim Enstitüsünü bitirdikten sonra Devrim Ortaokulu’nda bir sene yedek öğretmenlik yaptım. Daha sonra 1976 yılında Gaziantep’ten ayrıldım ve İsrail’de yaşamaya başladım. Ancak Gaziantep ile bağlarımızı hiçbir zaman kopartmadık. Çünkü ben Gaziantepliyim” ifadelerini kullandı.
Hayalimizdeki yerleri
göremediğimizden
hayal kırıklığı yaşadık
Arkadaş, “Gaziantep’e geldik, ama özlemimiz azalmadı, arttı. Çünkü hayalimizdeki yerleri göremediğimizden hayal kırıklığı yaşadık. Tüm şehirler gibi Gaziantep’te değişmiş, ama önemli olan nasıl ve hangi yönde değiştiğidir. Gördüğüm kadarıyla güzel yönde değişmeler yaşanmış” değerlendirmesinde bulundu.
Arkadaşlarım, ‘Eski komşuluk
kalmadı deyince’ çok üzüldüm
Sümbül Arkadaş, “1950 yılında Gaziantep’te doğdum, Gaziantep Lisesi mezunuyum ve 1974 yılında Gaziantep’ten ayrıldım. Ayrıldıktan sonra ilk defa 2000 yılında Gaziantep’e geldim. Çünkü doğup büyüdüğüm yerleri, sokakları, Gaziantep’i ve arkadaşlarımı özledim. Ama önce şaşırdım, hangi şehre geldiğimi anlamadım. Çünkü her şey değişmişti. Doğup büyüdüğüm eve gittiğimde evin kapısında bekledim, çocukluk yıllarım ve anılarım gözümün önünde canlandı. Arkadaşlar, ‘Eski Gaziantep kalmadı, çat kapı girip kahve içebileceğin komşuluk kalmadı’ deyince üzüldüm. Daha sonra ise Gaziantep Lisesi mezunu olduğum için 2014 yılında Gaziantep Lisesi Baklava Günü dolayısıyla geldim. Şimdi de ‘Hanuka Bayramı’ dolayısıyla geldim. Sinagogun açılışında heyecanlandım, babamı, amcamı ve küçüklüğümü hatırladım. Tüm çocukluğum film şeridi gibi gözümün önünden geçti. Nisan ayındaki Baklava Günü’ne de geleceğim” diye konuştu.
Komşularımız, arkadaşlarımız
ve dostlarımızla mutlu bir aileydik
1957 yılında Gaziantep’te dünyaya gelen Özkul Arkadaş, şunları söyledi: “Beş çocuklu ailenin en küçüğüydüm. En çok şımartılan, her dediği yapılan, birinden ‘Hayır’ cevabı aldığımda ’Evet’ cevabı alana kadar tüm aile fertlerini dolaştığım bir çocukluk yaşadım. Komşularımız, arkadaşlarımız ve dostlarımızla mutlu bir aileydik. Evlerimizin kapısı asla kapanmazdı. İstediğimiz komşuya istediğimiz zaman girerdik, isteyen komşuda istediği zaman evimize girerdi. Biz sadece anne-babamızın evladı değildik, komşularında evladıydık. Çünkü yaramazlık yaptığımızda rahatlıkla kulaklarımızı çekerlerdi. Küçüklük arkadaşlarımız ve dostlarımızla hiç kopmadık, mutlaka bir şekilde haberleşti.”
Dünyada yaşanan olumsuz
değişim Gaziantep’i de etkilemiş
Eski Gaziantep ile günümüzdeki Gaziantep’in arasında ki farkı siyah ve beyaz olarak nitelendiren Arkadaş, “Kozmopolit bir yapı oluşmuş. Ciddi göçler almış. Göç edenler Gaziantep’in kültürünü benimseyeceğine, kendi kültürünü, geleneklerini ve göreneklerini aşılamaya çalışmış. Dünyada yaşanan olumsuz değişim Gaziantep’i de etkilemiş” şeklinde ifadeler kullandı. Hüseyin Karataş
Özkul Arkadaş, Leyla Arkadaş Enser ve Sümbül Arkadaş, Hanuka Bayramı nedeniyle geldikleri Gaziantep’te eski dostlarıyla buluşma sevinci yaşadı.