Dünya Doğayı Koruma Vakfı tarafından koruma altına alınması gereken 200 ekolojik bölge arasında gösterilen Rize’nin Çamlıhemşi İlçesi’ndeki Fırtına Vadisi ve Ayder Yaylası’nı görmek için Trabzon’dan sabah erkenden yola çıktık.
Doğu Karadeniz Bölgesi’nde yerleşim yerleri birbiriyle içiçe geçtiğinden dolayı yol oldukça keyifli hale gelmektedir. Bir yerin bitişi bir başka yerin başlangıcı sayılmaktadır. Karadeniz’in göğsüne hançer gibi saplanmış olan yolda, birçok tünelden geçerek hızla ilerliyoruz.
Rize’den sonra Çayeli ve Pazar ilçelerini geçtikten sonra Ardeşen İlçesi’ne girmeden sağa dönüp Çamlıhemşin yoluna giriyoruz. Çamlıhemşin’de yol ikiye ayrılıyor, birisi Zil Kale’ye diğeri ise Ayder Yaylası’na gidiyor. Yol üzerinde birçok konaklama tesisi, lokanta ve rafting yapılmasını düzenleyen işletmeler bulunmaktadır.
Fırtına Vadisi, Doğu Karadeniz Bölgesi’ndeki doğal güzelliği açısından görülmeyi hakeden yerlerin başında olması gerektiğini düşünüyorum. Vadi boyunca kemerli köprüleri, tarihi konakları ile irili ufaklı derelerin içinde yer aldığı yemyeşil doğanın keyini çıkarmamak mümkün değildir. Tarihi kemerli köprülerin üstüne durup yemyeşil doğanın içinde suyun sesini dinlemek, insana inanılmaz bir huzur veriyor.
Fırtına Vadisi, içinde bulunduğu Kaçkar Dağları ile 537 odunsu bitki, 136 kuş, 30 memeli, 21 sürüngen ve 116 endemik bitki türüne içinde barındırmaktadır. Kısaca, vadi ülkemizin önemli bitki alanlarından biri ve yırtıcı kuşların göç yolu olması nedeniyle önemli bir alandır.
Vadinin sonunda bambaşka bir güzelliğe ulaşılıyor, Ayder Yaylası.Ayder Yaylası, bin 350 metre yükseklikte olup kaplıcalarıyla meşhurdur. Kaplıca, Ayder’in ortasında bulunmaktadır. 1987’de Ayder Yaylası’nın bir bölümü, 1995’de tamamı Çamlıhemşim - Ayder Kaplıca Turizm Merkezi olarak ilan edilmiştir. Bunun sonucu, bölgeye yoğun bir turist akın başlamış olup bu akın artarak günümüzde de devam etmektedir. Plansız ve sağlıksız gelişmeler çevreye zarar vermiştir. Bölgede ki hızlı yapılaşma yaylanın dokusunu zedelemiş durumdadır. Her yer otel ve hediyelik eşya satan dükkanlarla kaplı durumdadır. Yol ise sağlı solu park eden araçlarla açık otoparka dönüşmüş durumdadır. Karadeniz’in bütün kıyı kentlerinde olduğu gibi, burası da Arap turistler tarafından istila edilmiş görüntüsü vermektedir.
Adı, her ne kadar, Ayder Yaylası olsa da yayla olmak çıkmış, küçük bir turizm merkezi olmuştur. Üstüne üstelik Fırtına Vadisi ve Ayder Yaylası’nın, Dünya Doğayı Koruma Vakfı tarafından koruma altına alınması gereken 200 ekolojik bölge arasında gösterilmesi ve Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından 1. Derece Arkeolojik SİT ALANI ilan edilmiş olmasına rağmen.
Uzak olmayan yakın bir gelecekte, üzerinde yaşadığımız coğrafyada nefes alacak bir yer bulamayacağız sanırım. Bütün bu süreçleri tersine çevirmek için canını dişine takıp, ölümüne mücadele eden bütün güzel insanlara, sayısı çok az olan o iyi insanlara selam olsun!
NOT : Giresun’un Eynesil İlçesi’nin girişinde evine misafir olduğumuz, bizesofrasını açan 70 yaşınaki teyzenin dedikleri, Karadeniz gezisinden sonra hala kulaklarımda, kolay kolay da unutacağımı sanmam. “Doğamız, coğrafyamız güzelde, keşke insanlarımızda azcık iyi olsaydı.”
Ordu’nu Ünye İlçesi’nde tesadüfen tanıştığımız ve kısa sohbet ettiğimiz 70 yaşındaki amcamızda benzer şeyleri söylemişti.
Doğu Karadeniz Bölgesi’nde yerleşim yerleri birbiriyle içiçe geçtiğinden dolayı yol oldukça keyifli hale gelmektedir. Bir yerin bitişi bir başka yerin başlangıcı sayılmaktadır. Karadeniz’in göğsüne hançer gibi saplanmış olan yolda, birçok tünelden geçerek hızla ilerliyoruz.
Rize’den sonra Çayeli ve Pazar ilçelerini geçtikten sonra Ardeşen İlçesi’ne girmeden sağa dönüp Çamlıhemşin yoluna giriyoruz. Çamlıhemşin’de yol ikiye ayrılıyor, birisi Zil Kale’ye diğeri ise Ayder Yaylası’na gidiyor. Yol üzerinde birçok konaklama tesisi, lokanta ve rafting yapılmasını düzenleyen işletmeler bulunmaktadır.
Fırtına Vadisi, Doğu Karadeniz Bölgesi’ndeki doğal güzelliği açısından görülmeyi hakeden yerlerin başında olması gerektiğini düşünüyorum. Vadi boyunca kemerli köprüleri, tarihi konakları ile irili ufaklı derelerin içinde yer aldığı yemyeşil doğanın keyini çıkarmamak mümkün değildir. Tarihi kemerli köprülerin üstüne durup yemyeşil doğanın içinde suyun sesini dinlemek, insana inanılmaz bir huzur veriyor.
Fırtına Vadisi, içinde bulunduğu Kaçkar Dağları ile 537 odunsu bitki, 136 kuş, 30 memeli, 21 sürüngen ve 116 endemik bitki türüne içinde barındırmaktadır. Kısaca, vadi ülkemizin önemli bitki alanlarından biri ve yırtıcı kuşların göç yolu olması nedeniyle önemli bir alandır.
Vadinin sonunda bambaşka bir güzelliğe ulaşılıyor, Ayder Yaylası.Ayder Yaylası, bin 350 metre yükseklikte olup kaplıcalarıyla meşhurdur. Kaplıca, Ayder’in ortasında bulunmaktadır. 1987’de Ayder Yaylası’nın bir bölümü, 1995’de tamamı Çamlıhemşim - Ayder Kaplıca Turizm Merkezi olarak ilan edilmiştir. Bunun sonucu, bölgeye yoğun bir turist akın başlamış olup bu akın artarak günümüzde de devam etmektedir. Plansız ve sağlıksız gelişmeler çevreye zarar vermiştir. Bölgede ki hızlı yapılaşma yaylanın dokusunu zedelemiş durumdadır. Her yer otel ve hediyelik eşya satan dükkanlarla kaplı durumdadır. Yol ise sağlı solu park eden araçlarla açık otoparka dönüşmüş durumdadır. Karadeniz’in bütün kıyı kentlerinde olduğu gibi, burası da Arap turistler tarafından istila edilmiş görüntüsü vermektedir.
Adı, her ne kadar, Ayder Yaylası olsa da yayla olmak çıkmış, küçük bir turizm merkezi olmuştur. Üstüne üstelik Fırtına Vadisi ve Ayder Yaylası’nın, Dünya Doğayı Koruma Vakfı tarafından koruma altına alınması gereken 200 ekolojik bölge arasında gösterilmesi ve Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından 1. Derece Arkeolojik SİT ALANI ilan edilmiş olmasına rağmen.
Uzak olmayan yakın bir gelecekte, üzerinde yaşadığımız coğrafyada nefes alacak bir yer bulamayacağız sanırım. Bütün bu süreçleri tersine çevirmek için canını dişine takıp, ölümüne mücadele eden bütün güzel insanlara, sayısı çok az olan o iyi insanlara selam olsun!
NOT : Giresun’un Eynesil İlçesi’nin girişinde evine misafir olduğumuz, bizesofrasını açan 70 yaşınaki teyzenin dedikleri, Karadeniz gezisinden sonra hala kulaklarımda, kolay kolay da unutacağımı sanmam. “Doğamız, coğrafyamız güzelde, keşke insanlarımızda azcık iyi olsaydı.”
Ordu’nu Ünye İlçesi’nde tesadüfen tanıştığımız ve kısa sohbet ettiğimiz 70 yaşındaki amcamızda benzer şeyleri söylemişti.
RSS