“Kara tren” ve tek kanatlı kuş…

“Kara tren gelmez mola….” diye başlayan ve çoğunlukla da özlemleri dile getiren  ünlü türkümüz; değil 50 yıl, belki de 100 yıldır Karadenizlinin dilinde… Bu konuda tarihi araştırmalarda  Karadenizliyi  “kara tren”le tanıştıracak/buluşturacak  düşüncelerin, çalışmaların Sultan Abdülhamit  döneminde başladığına ilişkin bilgiler var tarihi  kaynaklarda…

Hadi, bu bir başlangıç olsun… Peki, Cumhuriyet’in hemen ilk yıllarında Atatürk’ün  gösterdiği  “Trabzon tren yoluna kavuşacaktır”   hedefini bugüne değin niçin gerçekleştiremedik?

Cumhuriyet’in Kurucusu,  onca başarılara imza atarken elbette hedef gösterdiği “Karadeniz tren yolu”na da sıra geldiğinde el atacaktı.  Ancak ömrü yetmedi. Kısmet değilmiş…

Daha sonraları İkinci Dünya Savaşı nedeniyle o günlerin koşullarında unutuldu değil, ekonomik sorunlar ve dünyanın yaşadığı ve ülkemize yansıttığı sıkıntılar nedeniyle el atılamadı ertelendi, bu hayırlı iş… O nedenle de Doğu Karadeniz’in kıyı kentleri Ordu, Giresun, Trabzon ve Rize halkı  “kara tren sesi” özlemini yaşayarak bu günlere geldi. Bu özlem ne yazık ki bugün de devam ediyor.

                                                                     ***                

İkinci Dünya Savaşı sonrası  “Demokrasiye Geçiş Dönemi”nde ise yeniden ele alınan  “Karadeniz demiryolu hattı” için zamanın Başbakanı, Trabzon Milletvekili Hasan Saka, Trabzon’da yayımlanan Halk gazetesinin 19 Kasım 1947 tarihli nüshasında şu açıklamayı yapıyordu:

“Bildiğiniz gibi Trabzon demiryolu güzergâhının tesbiti için çalışmalara devam edilmektedir. Biri Erikbeli, diğeri Zigana dağını delmek suretiyle Trabzon demiryolunun inşaatı için her iki tarafın keşifleri yapılmıştır. Şimdi üçüncü güzergâh olarak ele alınan ve Hamsiköy’den oniki kilometrelik bir tünelle İstavri istikametinden Mamus’da Erzurum treniyle birleşecek ve diğer iki yola nazaran seksen kilometre daha kısa olacağını tahmin ettiğimiz yeni bir güzergâhın etütlerini yaptırıyoruz. Üç aya kadar bu etütler bitmiş olacaktır. Trabzon’un bir an evvel tren yoluna kavuşturulması için çalışılmaktadır.”

Bu haberin üzerinden tam 68 yıl geçmiş…

1947 yılından sonra DP iktidara gelince ülkede “demokrasi Bayramı” yaşandı. Birincil olarak bir önceki dönemin hesaplaşması, insan hakları ve demokrasiyi geliştirme sürtüşmeleri ön planda oldu, “Trabzon’un tren yolu “ da unutuldu/kaynadı bu arada… Unutmamak gerekir ki, DP iktidarı döneminde tren değil, karayolu ulaşımı öngörüldü bir on yıl… Bu görüşün de pek çok nedeni var tabii ki…

                                                                    ***

17 Hazirandaki seçimin üzerine bir yenisi daha yapılacak görülüyor. Hayırlı ise olsun da… Bir şeye dikkatinizi çekmek istiyorum. Trabzon ili dışındaki Ordu, Giresun ve Rize illerimiz siyasi partilerinin milletvekili adayları niçin “Karadeniz Tren Yolu” için hiçbir söylemde bulunmuyorlar?

Savaşlar, ekonomik bunalımlardan kafa kaldırıp seçim zamanları söz edebildiğimiz tren yolu için şu sıralarda savaş yine kapımızı çalar oldu. Kaynayıp gidecek mi yine bu önemli konu?

Sevgili okurum, yapılacak yeni seçim için ayağına gelecek  -hangi partiden olursa olsun-  adaya “Karadeniz Tren Yolu”nu ve “Karadeniz  deniz ulaşımı” konusunda ne düşündüğünü sorar mısınız?.

Karada tren…   Denizde vapur… 

 Karadenizlinin bahtı böyle güler ancak… Gördük ve yaşadık, tek kanatla kuş uçmuyor.