Manisa

Batı Anadolu'da Spil Dağı ile Gediz Nehri arasında yer alan Manisa, Ege Bölgesi’nin İzmir’den sonra 2. büyük şehridir. 2016 verilerine göre yaklaşık 1.500.000nüfusa sahiptir. Ege Bölgesi'nin ortasında yer alır. Manisa, sanayisi gelişmiş bir ilimizdir. Ege Bölgesi’nde İzmir ve Denizli’den sonra gelişmiş 3. şehridir. İzmir’e 25 km mesafede bulunana Manisa, Ege Bölgesi’nin önemli şehirlerinden biridir.

Ünlü tarihçi Homeros’a göre ilk yerleşim Truva Savaşı’ndan sonra Magnetler tarafından M.Ö. XIV. Yüzyılda kurulduğu düşünülmektedir. Manisa’nın tarih öncesi ile ilgili pek bilgi bulunmamaktadır. Hitit, Aka, Frigya, Lidya, Helen, Roma, Bizans ve Osmanlı egemenliklerinin hüküm süren Manisa’nın antik çağdaki adı Magnesia’dır.

1923’de Saruhan adıyla il olan şehrin adı, 1927 yılında Manisa olarak değiştirilmiştir.

Spil Dağı ile Gediz Nehri arasında kurulan Manisa, Lidya uygarlığının başkenti, Osmanlı şehzadelerinin şehridir. Unesco’nun Somut  Miras Olmayan Dünya Kültürel Listesi'nde yer alan mesir macunu, Tarzan’ı,  tarihi yapı (cami, türbe ve köprü vb.) ve doğal güzellikleriyle (kaplıcaları, şelaleleri gibi) görülmeyi hak eden bir şehirdir.

Manisa’da Görülecek Yerler

Ağlayan Kaya (Niobe)

Yunan mitolojisinin hüzünlü öykülerinden birisi olan ve bu öyküyle bütünleşmiş doğal bir oluşumdur Ağlayan Kaya. Şehir merkezinde, Spil Dağı’nın eteklerinde yer alıyor. Bu hüzünlü öyküyü merak edenler internetten bularak okuyabilirler.  Ağlayan Kaya (Niobe), Manisa’ya gelenler için görülmesi gereken yerlerden biridir.

Spil Dağı Milli Parkı

Şehrin sırtını dayadığı Spil Dağı 1969 yılında milli park ve 1995 yılında da turizm merkezi olarak ilan edilmiştir.

Manisa Tarzanı

Asıl adı Ahmeddin Carlak ya da kendi ifadesi ile Ahmet Bedevi olan Manisa Tarzanı, 1899 (Bağdat) ile 31 Mayıs 1963 (Manisa) tarihleri arasında yaşamıştır. Kurtuluş Savaşı’nda Gaziantep ve Kilis cephelerinde savaşmış ve İstiklal Madalyası sahibidir. Savaş sonrasında yaşamını Manisa’nın Spil Dağı’nda bir kulübe de sürdürmüş ve bütün yaşamını doğa ve ağaç sevgisine adamıştır. Bugün Spil Dağı ve Manisa yeşil olmasını Manisa Tarzanı’na borçludur. Yaşadığı sürede Manisa sokaklarında siyah şort ve uzun sakalı ile dolaşır. Dönemin ünlü  Tarzan filminin şehre gelmesinden sonra halk tarafından  “Manisa Tarzanı” diye anılmaya başlanır.

Önceki yıllarda şehri merkezinde bulunan heykeli kaldırılarak yerine küçük bir büst konulmuştur. Büstün içinde bulunduğu küçük parkta Manisa Tarzanı’na ilişkin herhangi bir bilgi bulunmuyor. Buna karşın şehir esnafı adını ve resmini işyerlerinde kullanarak yaşatmaktadır.

Ülkemizin ilk çevrecilerinden bir olan ve yaşadığı sürece diktiği binlerce ağaç sayesinde şehrin yeşil bir görünüm kazanmasını sağlayan bu güzel insanın adına “Manisa Tarzanı  Müzesi” düzenlenmeyi beklemektedir. 

Mevlevihane

Mevleviliği yaymak ve yaşatmak amacıyla 1368 yılında yaptırılmıştır. Spil Dağı’nda bulunan bina 19. yüzyılın sonlarına kadar kullanılmış ve daha sonra terk edilmiştir. Bina günümüzde Celal Bayar Üniversitesi Manisa Yöresi Türk Tarih ve Kültürünü Araştırma ve Uygulama Merkezi bünyesinde müze olarak kullanılmaktadır.

Yeni Han 

19. yüzyılda inşa edilmiştir. Dikdörtgen planlı, avlulu ve iki katlı bir ticaret hanıdır. Manisa İl Özel İdaresi tarafından  restore edilerek 2005 yılında kullanıma açılmıştır. Günümüzde alışveriş merkezi olarak kullanılmaktadır.

Handa Manisa’ya özgü Cilveli Kahve içilmelidir. Cilveli Kahve, Manisa yöresine özgü bir kahvedir. Cilveli Kahve’yi klasik Türk kahvesinden ayıran fark köpüğünün üzerine eklenen bademden geliyor. Kahvenin adı ise evlenme çağındaki genç kızların cilvesinden geldiği söyleniyor. Eski dönemlerde, görücü usulü evlenen genç kızların pişirdiği bir kahve imiş.

Osmanlı şehzadeleri

Manisa 1437 – 1595 yılları arasında Osmanlı şehzadelerin saltanat tecrübesi kazandıkları siyasi merkezlerden biridir. 2. Murad, Fatih Sultan Mehmet, Kanuni Sultan Süleyman, II. Selim, III. Murad gibi daha sonra padişah olan 16 şehzade Manisa’da bulunmuşlardır.

Sardes Antik Kenti

Manisa’nın Salihli ilçesinin Sart kasabasında bulunan ve tarihi M.Ö. 1200‘lü yıllara giden Sardes Antik Kenti, farklı uygarlıklara ait eserleri içinde bulunduruyor. Tarihte paranın ilk defa kullanılmaya başlayan Lidya’nın başkentidir. Günümüzde sıkça kullandığımız “Karun kadar zengin” sözünün de kaynağıdır. Lidya Kralı Karun dönemindeki zenginliğiyle bilinmektedir.

Antik kentte bulunan Artemis Tapınağı, Mermer Avlu-Gymnasium ve Sinagog görülmesi gereken kalıntılardandır.

İzmir- Ankara karayolu üzerinde bulunan antik kent, Unesco Dünya Mirası Geçici Listesi’nde bulunmaktadır.

Sardes Antik Kenti’ne çıkan eserler Manisa Müzesi’nde sergilenmektedir. Bu nedenle Manisa Müzesi’de görülmesi gereken yerlerdendir.   

Kula

İzmir – Ankara karayolu üzerinde bulunan Kula ilgili yazımız gazetemizin 3 Eylül 2018 tarihli sayısında “Katakekaumene-Yanık Ülke” : Kula adıyla yayımlanmıştır.

Manisa Kebabı

Manisa’ya kadar gelmişken Manisa kebabı’nı tatmak gerekir. Manisa Kebabı, “Dana ve kuzu eti karışık olarak çift kıyılmak suretiyle kıyma haline getirilir. Tuzlanıp iyice yoğrularak şişlere düzgün ve fazla kalın olmayacak bir şekilde sarılır. Şişlere sarılan kebaplar odun kömürü ateşinde pişirilirken, pideler de ayni ateşte ısıtılarak hafif kızartılır. Domates ve biberler de aynı ateşte hafif közlenir. Kızaran pideler servis tabağına alınarak kare kare kesilir. Pişmiş olan kebaplar da şekilleri bozulmadan düzgün bir şekilde pidelerin üzerine alınır. Kızdırılmış tereyağı gezdirilir, sumak serpilir. Közlenmiş domates ve biberle süslenip, soğan salatası ile birlikte servis yapılır.”

Mesir Macunu

Mesir macunu, 41 çeşit baharat ve şifalı ottan oluşan bir macun çeşididir. 1522 yılında Yavuz Sultan Selim'in eşi, Kanuni Sultan Süleyman'ın annesi Ayşe Hafsa Sultan hastalanınca, dönemin ünlü hekimi Merkez Efendi tarafından hazırlanmıştır. Daha sonra halk tarafından ilgi görünce halka da dağıtılmaya başlanmıştır. Mesir macununun içeriğinde anason, çörekotu, hardal tohumu, Hindistan cevizi, kakule, karabiber, karanfil, kimyon, kişniş, ravent, safran, sakız, tarçın, vanilya, yenibahar, zencefil, havlıcan, portakal kabuğu, sinameki, rezene gibi bitki ve baharatlar bulunuyor.

Her yıl 21 Mart’ta kutlanan Mesir Macunu Festivali, 2012 yılında UNESCO tarafından Somut Miras Olmayan Dünya Kültürel Listesi'nde yer almaktadır.