Meryemana bitkisi (Deve Dikeni) (1)

Meryemana dikeni, doğal olarak yetişen ve kültürü yapılan tek yıllık bir bitkidir.

 Avrupa ve Akdeniz ülkelerinde antik dönemlerden beri tanınmaktadır.

Tohumları hemen hemen iki bin senedir karaciğer rahatsızlıklarında kullanılmış.

Günümüzdeki araştırma ve çalışmalarla da karaciğer hastalıkları üzerindeki pozitif etkisi de kanıtlanmıştır.

Bu bitkinin ismi Hristiyan âleminde Meryem Ana’yı andıran bir dinsel sembol olarak görüldüğü için ona bu isim verilmiştir. Kızılderililer ise deve dikeni, kutsal diken, okunmuş diken olarak adlandırmışlardır.

Türkçe’de kullanılan diğer isimleri deve kengeri, deve kengeli, sütlü kengel, akkız, kenger otu, akdiken, mübarek diken, yabani enginar, kıbbun ve şevkül meryemdir.

Meryemana dikeni bitkisi Kuzey Afrika, Güney Avrupa, Rusya ve Anadolu’da yaygın olarak bulunur. Kaşmir-Hindistan-Pakistan Bölgelerinde de doğal olarak yetişir. Akdeniz ülkelerinde sebze olarak da kullanılan bitki Türkiye’de Batı ve Güney Anadolu’da İzmir, Aydın, Denizli, Mersin, Adana, Antakya ve Marmara Bölgesi’nin sahil kesimlerinde; yol ve tarla kenarları ile boş alanlarda yetişmektedir.

 Botanik Özellikleri; Meryemana dikeni, gövdesi 30-100 cm yükseklikte, yeşil, seyrek ve yumuşak tüylere sahip 1-2 yıllık otsu bir bitki olup, yaprakları beyaz damarlı, soluk yeşil renkli, kenarları derin dişli ve dikenli yapıdadır. Çiçekleri toplu şekilde ortada, mor (nadir olarak beyaz) renkte, meyveleri 7 mm kadar uzunlukta, esmer renkli, uç kısımlarında 15 mm kadar uzunlukta, düşücü ve beyaz renkte tüy demeti bulunmaktadır. Akenler siyah çizgili kahverengimsi renktedir. Nisan ve Mayıs aylarında çiçek açmaktadır. Karakteristik olarak ayırt edilebilir bir kokuya sahiptir. Botanik manada meyve olarak isimlendirilen drog yağlı ve acıdır. Sürecek