Selçuk/İzmir

Selçuk, İzmir’in bir ilçesidir. İzmir - Aydın karayolu üzerinde yer almaktadır.   Selçuk eski adıyla Ayasuluk, 1304 yılında Aydınoğulları Beyliği’nin eline geçmiş ve 1426 yılında Osmanlı İmparatorluğu’na katılmıştır. 1914'te Ayasuluk olan adı Selçuk olarak değiştirilmiş ve Kurtuluş Savaşından sonra da Akıncılar adıyla anılan Selçuk 1957 yılında ilçe olmuştur.

Selçuk’un tarihi M.Ö. 6. yüzyıla kadar uzanmaktadır. Yapılan arkeolojik kazılarda bölgede Erken Tunç Çağı’ndan Hellenistik Döneme kadar kesintisiz yerleşim olduğu tespit edilmiştir.

Bölgenin 18 km’lik arkeolojik alanındaki kazılar 130 yıldır devam etmektedir. Bu kazılarda bölgenin tarihi zenginliğinin % 4’nün ortaya çıkarıldığı düşünülmektedir.

Selçuk ve çevresi zengin tarihi, doğal güzelliği ve deniz turizmi ile yerli ve yabancı ziyaretçilerin ilgisini üzerine çekmektedir.

Efes Müzesi

7 Kasım 1964 tarihinde ziyarete açılmıştır. 1976 yılında müzeye yeni bir bölüm eklenerek genişletilmiştir. İlçe merkezinde bulunan müze, Efes Antik Kenti’ndeki kazı alanındaki buluntulara ev sahipliği yapmaktadır. Müzedeki sergileme salonları “Yamaç Evler ve Ev Buluntuları Salonu”, “Sikke ve Hazine Bölümü”, “Mezar Buluntuları Salonu”, “Efes Artemisi Salonu”, “İmparator Kültleri Salonu” olarak düzenlenmiştir. Bu salonların yanı sıra müzenin iç ve orta bahçelerinde, çeşitli mimari eserler ve heykeltıraşlık eserleri, bahçe dekoru içinde ve uyumlu olarak sergilenmektedir. Müze, arkeoloji ve etnografya olarak iki bölüme ayrılmaktadır. İki büyük Artemis heykeli, Eros başı, Yunuslu Eros heykelciği, Sokrates başı, Efes Müzesi'nin dünyaca tanınmış ünlü eserlerinden bazılarıdır. 

Selçuk (Ayasuluk) Kalesi

İlçe merkezinin içindeki bir tepenin üzerinde bulunmaktadır. İlçenin 1914 yılına kadar bilinen adından dolayı Ayasuluk Kalesi olarak anılmaktadır. Yapılan araştırmalara göre kale Efes Antik Kenti’nin ilk kurulduğu yerleşim bölgesinin üzerinde yer almaktadır. Kale Bizans, Aydınoğulları ve Osmanlı dönemlerinde yapılan ilave eklemeler sayesinde sağlam kalmış ve günümüze kadar gelmiştir. Kale duvarları 15 kule ile desteklenmiştir. Kale içinde taş döşemeli sokaklar, sar­nıçlar, bir cami ve bir kilise kalıntısı yer almaktadır. Kale içinde bir içkale yer almaktadır.  İçkalede iki giriş kapısı ve beş sarnıç bulunmaktadır. Kaledeki kazı çalışmaları halen devam etmektedir. Kaleden bütün Selçuk’u panaromik olarak izlemek mümkündür.

İsabey Cami

Selçuklu devletinin dağılması sonucu İzmir ve Aydın bölgesinde hüküm süren (1308-1426) Aydınoğlu Beyi İsa Bey tarafından yaptırılmıştır. Cami yapımında Efes Antik Kenti ve Artemis Tapınağından getirilen parçalar kullanılmıştır. 1975 yılından sonra Vakıflar Bölge Müdürlüğü tarafından yaptırılan restorasyon çalışmalarından sonra camii ibadete açılmıştır. Selçuk Kalesi’ne komşudur.

Efes'de bulunan müzede sergilenen frizlerden (mimaride dekoratif şerit) bir bölüm

Efes (Ephesos) Antik Kenti

M.Ö. 6000 yılında kurulmuş, birçok uygarlığa (Antik Yunan, Roma, Doğu Roma, Anadolu Beylikleri ve Osmanlı dönemlerine) ev sahipliği yapmış antik Yunan kentidir. İzmir ilinin Selçuk ilçe merkezinin yakınında bulunmaktadır. 2015 yılında Unesco Dünya Miras Listesi’ne alınan Efes Antik Kenti dört bölümden oluşmaktadır: Çukuriçi Höyük, Aysuluk Tepesi (Selçuk Kalesi, St. John Bazilikası, İsa Bey Cami ve hamamı, Artemision), Meryem Ana Evi ve Efes Antik Kenti. Efes Antik Kenti’nin en güzel ve gösterişli yapılarından biri olan Celsus Kütüphanesi, M.S. 117 yılında anıt mezar ve kütüphane olarak inşa edilmiştir.

Meryem Ana Evi

İzmir’in Selçuk ilçesinde Efes Antik Kenti yakınlarındaki (6 km mesafedeki) Bülbül Dağı üzerinde Hristiyanların kutsal sayılan anası Meryem Ana Evi bulunuyor. Hristiyanlarca “Panaya Kapulu” olarak adlandırılan buranın M.S. 4. yüzyılda inşa edildiği düşünülmekte. Hz. Meryem 101 yaşına kadar Bülbül Dağı’ndaki bu kulübede yaşadığı ve burada öldüğü kabul ediliyor. Hristiyanlık dinini yaymayı kendisine görev edinen St. Jean’in, İncilini de burada yazdığına inanılıyor. St. Jean’ın mezarı, Selçuk’taki St. Jean Bazilikası içindedir. Hristiyanlığın yayılmasından sonra buraya Hristiyanlarca “Haç” şeklinde bir kilise yaptırılmış. Meryem Ana Evi, 1774-1824 yılları arasında yaşamış gözleri görmeyen ve Türkiye’ye hiç gelmemiş Anna Katharina Emmerick adlı bir Alman rahibenin tarifleri üzerine 1891’de bulunmuştur.

Şirince Köyü

Tarihi 5. yüzyıla kadar giden köyün asıl adı Kırkınca’dır.  Daha sonra köy halkı köylerinin güzelliğini saklamak için Çirkince demişler ve uzun süre bu isimle anılmıştır. Mübadele döneminde köye Rumların yerine 1924 yılında Selanik ve çevresinden gelen Türkler yerleştirilmiştir. Köyün adı İzmir Valisi Kazım Dirik’in tarafından Şirince olarak değiştirilmiştir.

Çocukluğunun bir bölümünü Şirince’de geçiren ünlü Yunanlı yazar Dido Sotiroyo, “Benden

Selam Söyle Anadolu’ya” isimli kitabında, “Şu yeryüzünde cennet diye bir yer varsa, bizim Kırkınca cennetin bir parçası olması gerekir” demiştir.

İzmir’in Selçuk İlçesinde bulunan Şirince, Selçuk’a 8 km, Efes Antik Kenti’ne 12 km, Meryem Ana Evi’ne 18 km, Kuşadası’na 30 km, İzmir’e ise 85 km ve Aydın’a 68 km uzaklıkta bulunmaktadır.

Artemis

Sokrates

Platon

St Jean Kilisesi