Zeytinyağı banmak için bir reçete...

Geçen gün kahvaltı ederken belki ilginizi çeker diye zaman zaman yediğim kahvaltı malzemelerini sayfama koymayı planladım. Fotoğrafta minik yeşil bir kasenin içerisinde zeytinyağı görüyorsunuz. Kase yeşil olduğu için içerisinde ne olduğu pek anlaşılamıyor belki... O kasenin içerisine Gaziantep’te yetişen zeytinden sıkılmış zeytinyağı koydum.

Arkeolojinin Delikanlısı Muhibbe Darga’nın Can Yayınları’ndan çıkan bir kitabı var, ismi: “ Kazı Başkanının Karavanası”. Sabah kahvaltısında zeytinyağının içerisine sarımsak, azıcık şeker ve tuz, kimyon, kekik, dövülmüş defne yaprağı gibi şeyleri ekleyerek bütün gün güneş altında çalışacak öğrencilerine güzel ve besleyici bir kahvaltı yaptırmak amacıyla oluşturulmuş bir tarif bu.

Yıllar evvel okuduğumda çok hoşuma gitti. Ancak, ben bunu kendi mutfağıma uygularken değiştirdim. Öncelikle artık imkan var, reçel için yapılmış minik kaselere ailenin her bireyi için ayrı banma zeytinyağı hazırlıyorum. Benim oluşturduğum formülde yağın içerisinde az miktarda dövülmüş sarımsak, bilyalı kekik, Maraş biberi, isot, kimyon, kişniş var. Kase pek minik olduğu için sadece 1 veya 1,5 kaşık zeytinyağı alıyor, miktar konusunda endişelenecek bir durum yok yani!

Ben bilyalı kekik kullanıyorum. Onun da sebebi, kekiği ovaladığım zaman toz gibi oluyor ve yerken dilime damağıma yapışmıyor.

Ülkemizde farklı türlerde kekikler var. Gaziantep bölgemizde yetişen kekikten pek güzel çay yapılır. Yemeğe koyduğum zaman sert olduğu için damağıma yapışabiliyor, ayrıca bilyeli kekik gibi toz haline gelmiyor.

Maraş!ta yapılan pul biberi çok beğenirim, o nedenle karışıma ilave ettim. İsotu ise sevgili Zulal’den dilendim. Zulal Urfalı ve çok meraklı, yerel malzemenin en iyisini yer! Dilendim derken şaka yaptım tabi, birbirimizden yiyecek alıp vermesini çok severiz.

Sabah kahvaltıda yediğim zeytinyağının içerisinde dövülmüş kimyon da var. Kimyonu tohum halinde yazın alıp, yıkayıp kurutarak saklamasını Antakyalılar’dan öğrendim. Kullanırken şöyle yapıyorum: Bir çay bardağı kimyonu yapışmaz tavada kavuruyorum, kavurma daha ziyade ısıtma şeklinde oluyor, yani çok dikkatle takip edilen kısa bir süre... Kimyon hemen kavrulabilen bir yiyecek, dikkat etmek gerek. Elimle kontrol ediyorum tohumları, ısınmış ve hafif elimi yakıyorsa kapatıyorum ocağın altını. Daha sonra soğutup, değirmende çekiyorum. Minik bir kavanozu dolduruyor. Adetimdir, kavanozların üzerine tarih yazarım. Bu şekilde ne kadar eskidiğini kontrol ederim.

Bir de kişniş koyuyorum zeytinyağının içine. Kişniş, pek midevi bir baharattır. Yağın içerisine koyduğum sarımsağın reflülü midemi rahatsız etmesini engelliyor! Kişnişi de hafif kavurduktan sonra çekiyorum, kimyon gibi... Sabahları böyle hazırlanmış bir kaşık zeytinyağı tüketmek bana çok iyi geliyor...