Zirve Üniversitesi Eğitim Fakültesi Öğretim Üyesi Yrd. Doç. Dr. Filiz Edizer, kuklanın ''duygusal yönde içine kapanık çocukların problemlerini ortaya çıkarmalarına yardımcı olduğunu'' söyledi.
Edizer, kuklaların güldürmek, eğlendirmek amacıyla yapıldıkları gibi oynatılmaları sırasında gerek kişileri gerekse kurgusal hikayeleriyle eğitici bir işleve de sahip olduklarını kaydetti.
Kuklaların kültürümüzde eğlendirirken düşündüren ve öğreten bir materyal olduğunu ifade eden Edizer, kuklaların, sosyal gelişim açısından çocukların başkalarıyla olan iletişimlerini arttırdığına dikkati çekti.
''Kuklalar çocukların kendilerini daha iyi ifade etme yollarından biridir'' diyen Edizer, şunları söyledi:
''Bu nedenle kuklalar, dil gelişimini artırır ve kelime dağarcığını zenginleştirir, duygusal yönden içine kapanık çocukların problemlerini ortaya çıkarmalarına yardımcı olur, oynayan karakterin kimliğine bürünen çocuğun duygusal açıdan rahatlamasını sağlar. Çocukların yetenekleri de bu yolla değerlendirilebilir. Kuklalar çocukların öz benliklerini ve hayal gücünü geliştirir, güven duygusunu güçlendirir, yaratıcı düşünmeye teşvik eder, keşfetmeye yardımcı olur. İnteraktif ve görsel olduğu için hatırlamada kolaylık ve öğrenmede kalıcılık sağlar. Yine bu durumun okuyarak öğrenmede güçlük çeken çocuklar için anlamayı kolaylaştırıcı etki yaptığı gözlemlenmiştir.''
Çocuklara sunulan farklı kukla karakterlerinin onların hayal dünyalarının kapılarını aralamaya yardımcı olduğunu, kuklaların çekingen çocuklarda dili çözen, konuşmaya cesaretlendiren etkisi görüldüğünü ifade eden Yrd. Doç. Edizer, ''Çünkü, çocuk kuklada her hangi bir tehdit görmemekte, hatta kendini güvende hissettiği için onunla konuşurken başkalarının yanında dile getirmekte zorlandığı konuları da konuşabilmektedir'' dedi.
Eski Türk gelenekleri arasında yer alan kukla, belli bir amaca yönelik anlatım için çeşitli tip, şekil ve cisimlerin oyunlaştırılması sanatıdır.
Tahta, alçı, mukavva veya bezden yapılmış, elle, iple veya sopayla oynatılan bu küçük bebekler ''kukla'', bebeklerle yapılan gösteri ''kukla oyunu'', oynatan kişi de ''kuklacı'' olarak adlandırılıyor.AA
resimö
Yrd. Doç. Edizer, ''Çünkü, çocuk kuklada her hangi bir tehdit görmemekte, hatta kendini güvende hissettiği için onunla konuşurken başkalarının yanında dile getirmekte zorlandığı konuları da konuşabilmektedir'' dedi.
Edizer, kuklaların güldürmek, eğlendirmek amacıyla yapıldıkları gibi oynatılmaları sırasında gerek kişileri gerekse kurgusal hikayeleriyle eğitici bir işleve de sahip olduklarını kaydetti.
Kuklaların kültürümüzde eğlendirirken düşündüren ve öğreten bir materyal olduğunu ifade eden Edizer, kuklaların, sosyal gelişim açısından çocukların başkalarıyla olan iletişimlerini arttırdığına dikkati çekti.
''Kuklalar çocukların kendilerini daha iyi ifade etme yollarından biridir'' diyen Edizer, şunları söyledi:
''Bu nedenle kuklalar, dil gelişimini artırır ve kelime dağarcığını zenginleştirir, duygusal yönden içine kapanık çocukların problemlerini ortaya çıkarmalarına yardımcı olur, oynayan karakterin kimliğine bürünen çocuğun duygusal açıdan rahatlamasını sağlar. Çocukların yetenekleri de bu yolla değerlendirilebilir. Kuklalar çocukların öz benliklerini ve hayal gücünü geliştirir, güven duygusunu güçlendirir, yaratıcı düşünmeye teşvik eder, keşfetmeye yardımcı olur. İnteraktif ve görsel olduğu için hatırlamada kolaylık ve öğrenmede kalıcılık sağlar. Yine bu durumun okuyarak öğrenmede güçlük çeken çocuklar için anlamayı kolaylaştırıcı etki yaptığı gözlemlenmiştir.''
Çocuklara sunulan farklı kukla karakterlerinin onların hayal dünyalarının kapılarını aralamaya yardımcı olduğunu, kuklaların çekingen çocuklarda dili çözen, konuşmaya cesaretlendiren etkisi görüldüğünü ifade eden Yrd. Doç. Edizer, ''Çünkü, çocuk kuklada her hangi bir tehdit görmemekte, hatta kendini güvende hissettiği için onunla konuşurken başkalarının yanında dile getirmekte zorlandığı konuları da konuşabilmektedir'' dedi.
Eski Türk gelenekleri arasında yer alan kukla, belli bir amaca yönelik anlatım için çeşitli tip, şekil ve cisimlerin oyunlaştırılması sanatıdır.
Tahta, alçı, mukavva veya bezden yapılmış, elle, iple veya sopayla oynatılan bu küçük bebekler ''kukla'', bebeklerle yapılan gösteri ''kukla oyunu'', oynatan kişi de ''kuklacı'' olarak adlandırılıyor.AA
resimö
Yrd. Doç. Edizer, ''Çünkü, çocuk kuklada her hangi bir tehdit görmemekte, hatta kendini güvende hissettiği için onunla konuşurken başkalarının yanında dile getirmekte zorlandığı konuları da konuşabilmektedir'' dedi.
RSS