Türkiye’miz Nasıl Kurtulur?..

Benim ortaokulda, lisede beraber okuduğum arkadaşlarımın hepsini ayakkabıları boyalı, pantolonu ütülüdür bugün de. Çünkü öğretmenimiz lise müdürümüz Salih Arıkan’dı. Her sabah okulun kapısında durur, tek tek bakardı. Ayakkabısı boyalı olmayanı, şapkası olmayanı okula almazdı. “Ayakkabısı boyalı olan çamura basmaz, izin veriyorum, git ayakkabını boyat, bir küçük kutu boya al, sen boya, okula öyle gel!” derdi.
O sözlerin doğruluğunu günümüze baktıkça biraz daha anlıyor, o hocamızı rahmetle anıyorum. Demek ki çocuğunu anası doğuruyor, babası büyütüyor, ama kişiliğini öğretmeni kazandırıyor.
Zaman zaman oturup konuşuyoruz:
Ne olacak bu memleketin hali?.. Bir türlü şu kısır döngüden kurtulamıyoruz:
• Çocuğumuzun iyi yetişmesi için ilgili, çalışkan öğretmenler gerek
• Böyle öğretmenleri nasıl bulacağız?
• Kendisine insanca yaşayabilecek bir maaş vereceğiz.
• Öğretmene bu parayı devlet verecek.
• Devletin parası nasıl olur?
• Vatandaş vergisini dürüstçe verirse...
• Vergi zorla alınmıyor. Vatandaş “Ben vergimi doğru düzgün vermezsem devlet okul açamaz, öğretmen bulamaz” şuuruna ermeli.
Vatandaş bunun böyle olduğunu nereden, kimden öğrenir?
İşte Şöyle:
o Öğretmen öğrencisini kendi çocuğu gibi sever, üstüne titrerse
o Öğrenci, öğretmenini babası gibi sayarsa,
o Veli, öğretmeni sayar, ona güvenirse,
o Devlet baba da öğretmenini dolmuş şoförlüğünden, domates satmaktan kurtarırsa
Merak etmeyin! Yarın ki nesiller de kurtulur, Türkiye’miz de Kurtulur!