Ödül töreninden notlar…

‘Gaziantep Gazeteciler Cemiyeti Ödül Töreni’ şimdiye kadar yapılanların en görkemlisiydi.

Ödül törenleri pek eğlenceli değildir. Önce uzun uzun konuşmalar yapılır sonra da saatlerce ödül dağıtımının sıkıcı sürecine katlanmak gerekir. Nitekim, ödül töreni bitip gecenin eğlencesine eşlik edecek orkestra sahneye çıkınca davetlilerin çoğu ayaklandı…

Gecenin en güzel konuşmasını Gaziantep Gazeteciler Cemiyeti’nin genç başkanı İbrahim Ay yaptı.

Geçen sene söz verdiği konut işini çözme başarısını gösterip özgüven duygusuyla yaptığı konuşmasında meslektaşları arasında birlik ve beraberliğe vurgu yapması çok olumluydu.

Bu gibi özel gecelerde konuşmaların sektöre odaklanması beklenir. Bölgesel, ülke ve dış sorunlarla ilgili gelişmeleri zaten gazeteciler siyasilerin temaslarını yakın takip ettikleri için olaylara vakıflar.

Bakan Başkan gazetecilere her zaman yakın, daha da önemlisi samimi. Belediye başkanları 25 yıldır gazetecilere konut için hep söz verdi. Ama hep de sözde kaldı!

Samimiyet derken bunu kastediyorum. Kamu yöneticileri yapamayacakları şeyler için bol keseden söz vermemeliler. Verince de yapmalılar.

Bu sene ödül töreninde bizi mutlu eden davetliler topluluğu vardı. Belediye başkanları her zaman yakınlık gösteriyor. Ama aynı yakınlığı iş dünyasından pek göremiyorduk. Bu kez şeytanın bacağı kırıldı!

Abdulkadir Konukoğlu’nu ödül töreninde görmekten sevinç duydum. Hele muhterem eşi Ülgen Hanımefendiyle birlikte gelmeleri daha da sevindirici idi. Aynı duyguları, bir gün önce inanılmaz mükemmellikteki kutnu defilesine başarıyla imzası atan Jülide Hanım’la Adil Bey için de seslendirmek istiyorum.

Başarılarını hep örnek olarak gösterdiğim çok yönlü bir işadamı olan Ahmet Tiryakioğlu ile iş dünyasının önde gelen saygın patronlarını gazetecilerin ödüllerini verirken görmekten ayrı bir haz duydum.

Şimdi gelelim asıl vurgulamak istediğim konuya…

‘Gaziantep Gazeteciler Cemiyeti Ödül Töreni’ organizasyonu mükemmeldi. Yüksek kalibreli insanları o törene getirmek hiç de kolay bir iş değil. Hazırlığın aylar öncesinde başladığını da biliyorum. Çok yoruldular ama başardılar.

Bütün bu başarıların mutfağında, fikir ve düşüncenin zirvesinde Meral Ay Hanım’ın olduğunu hissetmek zor değil. Belli ki onun eli her şeye değmiş. En büyük teşekkür de haliyle ona…

Ödül töreninin yapıldığı Teymur Otel de büyük bir teşekkürü hak ediyor. Bu gibi toplantılarda otellerin verdiği yemek genellikle  vasat olur. Ancak, Teymur’un hakkı Teymur’a, yiyecekler çok lezizdi. Servis de hiç aksamadı.

Ben yarışmanın hiçbir kategorisine katılmadığım için rahatlıkla konuşabiliyorum. Gaziantep’te yayınlanan 20 tane günlük gazete var. Bütün ödüller 4 gazete arasında paylaştırıldı.

Diğer gazetelerin bir kısmı yarışmaya katılmamış olabilir, ancak bu durumu izah etmek yine de zor!

Daha önce tavsiye etmiştim. Bir kez daha tekrarlamak isterim.

Gaziantep’teki jüri üyelerini değerlendirmem söz konusu olamaz. Bu değerli akademisyenler muntazam günlük yerel gazete okurlar mı? Bilmiyorum. Ancak, Gaziantep dışında, yerel gazeteler ile akademik boyutta başarılı çalışmalar yapan tecrübeli üniversiteler var. Bu üniversitelerden jüri oluşturulursa daha isabetli netice alınabilir diye düşünüyorum.