Arka sıraya

Bütün bunlar neden hep o arkadaşın başıma geliyor? Adam, heyecanla anlatıyor -

Pasif katkı...

“Bana hiç bir konuda fikrini sormazlar. Ne zaman bir proje önerisinde bulunsa hemen lafı ağzıma tıkıp, “Sonra bakarız, bunu olgunlaştır, bunun üzerinde daha çalışman gerekir, henüz bu fikre hazır değiliz,” diye geçiştirirler.

Sosyal içerikli toplantılar düzenlenir fakat beni çağırma zahmetine bile katlanmazlar. Haberim olunca da “Sana not bırakmıştık almadın mı?” derler.

Artık hiç bir öneride bulunmamaya, ne de kimseyle iş konuları dışında konuşmamaya kararlıyım. Benden sürekli “Arka planda durup fon teşkil etmem” isteniyor herhalde.

Bu arkadaş tipik bir geri çekilme davranışı sergiliyor. O da başka tür bir davranış bozukluğu. Geri çekilme davranışına, ihmal edilme, kenara itilme, reddedilme ve yabancılaşma algı ve duygusu neden olur. Geri çekilen çalışan artık seyirci gibidir. İşlerine dâhil olmaz, kuruluş amaçlarına katılmaz, her şeye ilgisizce bakar ve performansa karşı kayıtsızlık gösterir.

Nice olacak bu arkadaşın hali?

Bu gibi durumlar karşısında şunlar düşünebilir –

Seçenek # 1 - Ricat halindeki çalışanı kazanmak için, ona önem verebilir, ilgi ve sevgi gösterebilir, bazı şeyleri onunla paylaşabilir, psikolojik yakınlık gösterebilir veya bir takıma sokabilirim. 

Seçenek # 2 - Ricat etmeye alışan birisi artık eskisi gibi faydalı olamaz, önce korkuturum sonra yeri gelince sallandırırım.

Üstleri bu arkadaşa hangi muameleyi layık görürler acaba?

Bir tahminde bulunayım – “Arkada boş yer olduğu sürece bir şey yapmaz yerinde tutarlar.”